«خاویر سولانا» دبیرکل اسبق ناتو و مسئول پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا، دو سال پس از کودتای نافرجام در ترکیه ، در پیامی توئیتری اعلام کرد: «می‌خواهم اعتراف کنم. می‌دانستیم که در ۱۵ جولای (سال ۲۰۱۶ میلادی) قراراست در ترکیه کودتائی روی دهد؛ اما به ترکیه کمکی نکردیم. به همین دلیل است که ناتو باید از آقای اردوغان عذرخواهی کند.» (این توئیت اکنون از صفحه او حذف شده است)

اگر در بین کشور‌های همسایه ایران، به دنبال دولتی باشیم که پهلوی اول به روابط با آن علاقه وافری داشته باشد، آن کشور جایی جز ترکیه نیست.

آخرین نظرسنجی‌های منتشر شده نشان دهنده این است که اردوغان ۵۱/۹ درصد آرای را کسب خواهد کرد و محرم اینجه نزدیک‌ترین رقیب وی ۲۸ درصد آرای را کسب می‌کند. به نظر می‌رسد که اردوغان پیروز انتخابات اخیر باشد (چه در مرحله اول و چه در مرحله دوم)، اما نتایج نظرسنجی‌های انجام شده نشان دهنده کاهش آرای وی خواهد بود.

ترکیه جزء اقتصاد‌های نوظهور است و میتوان گفت: رشد اقتصادی این کشور با به قدرت رسیدن حزب عدلت و توسعه از اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی آغاز شد و تا کنون ادامه داشته است. حتی این کشور در سال‌هایی رشد بالای ۹ درصد ر. ا. نیز تجربه کرده است. در این گزارش در صدد پاسخگویی به این پرسش هستیم که آیا در آینده نیز این رشد بالا، پایدار خواهد ماند و ترکیه میتواند به جرگهی کشور‌های توسعهیافته بپیوندد؟!

زمانی که «ییلدریم» نخست وزیر ترکیه ، لایحه انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری و پارلمانی را که قرار بود در سوم نوامبر ۲۰۱۹ برگزار شود با ۱۸ ماه زودتر یعنی برگزاری آن در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۸ یعنی سوم تیر ۱۳۹۷ را به پارلمان برد تا به رای نمایندگان بگذارد و همانجا گفت: «افتخار میکنم از این که آخرین نخست وزیر ترکیه هستم».

هرقدر ویترین قدرت ترکیه در سال‌های پایانی دهه 80 و اوایل دهه 90، «نرم» بود، در سال 96 مانند سال قبلش، مولفه‌های «سخت» قدرت بود که تصویر ترکیه را سامان داد.

سال 96 را به عقیده برخی می توان برای ترکیه سالی دانست که مواضع این کشور با تغییر180 درج های در زمینه سوریه همراه شد. آن هم به ویژه پس از بدبینی هایی که بین آنکارا و واشنگتن اتفاق افتاد؛ در واقع، بدبینی هایی که دولت اردوغان به دولت ترامپ پیدا کرد.

اردوغان پس از ۷۱ روز جنایت به آرزوی خود رسید/ تخریب آثار تاریخی و ذبح شهروندان پس از سقوط عفرین+ تصاویر و نقشه میدانی

سال آینده میلادی کشور ترکیه شاهد برگزاری یکی از مهم‌ترین انتخابات‌های ریاست‌جمهوری دهه‌های اخیر خود خواهد بود که با توجه به اهمیت آن بر آینده سیاسی حزب حاکم و شخص اردوغان رئیس‌جمهور فعلی این کشور می‌توان بسیاری از تنش‌ها و تلاش‌های منطقه‌ای ترکیه را به ویژه در پرونده بحران سوریه و خاصه عملیات نظامی این کشور در منطقه عفرین تحلیل کرد.