ایران، اروپا و آنتی‌تز مکانیسم ماشه

همراهی مطلق (و نه حتی نسبی) اتحادیه اروپا با واشنگتن و تل‌آویو در تجاوز 12روزه اخیر علیه خاک مقدس کشورمان بر هیچ‌کس پوشیده نیست. درست پس از شکست دشمنان صهیونیستی و غرب در رسیدن به اهداف شومی که در تقابل با موجودیت و تمامیت ارضی کشورمان بر سر داشتند، تروییکای اروپایی با استناد به کلیدواژه "مکانیسم ماشه" بازی نخ‌نمای دیگری را علیه ایران آغاز کرده است.

در دنیای سیاست، گاهی خلق روایت‌های دروغین ابزاری برای انحراف افکار عمومی از مسائل حیاتی است. این تاکتیک که بر پایه‌ی «زدودن تمرکز از اصل موضوع» بنا شده، با هدف تغییر در نگرش‌ها و باورهای مخاطبان نسبت به یک پدیده یا رویداد عمل می‌کند. این قاعده در رفتار خاص کنونی بازیگران اروپایی نیز کاملا به چشم می‌خورد: اروپاییان در روایت‌سازی خود از مذاکرات هسته‌ای، خود را به‌مثابه طرف طلبکاری معرفی می‌کنند که اکنون سخاوتمدانه! قصد دارند در ازای به‌تاخیرانداختن بازگرداندن تحریم‌های چندجانبه و ظالمانه‌ای که اتفاقاً بخش عمده آن هم‌اکنون نیز در قالب تحریم‌های ثانویه واشنگتن در حال  اعمال است، تهران را وادار به افشای اطلاعات کلیدی و حیاتی فعالیت‌های هسته‌ای خود کنند!

در ماورای این روایت‌سازی، یک هدف راهبردی نخ‌نما وجود دارد و آن "مهار همه‌جانبه ایران "است. این استراتژی وقیحانه سال‌هاست تبدیل به مبنای عملکرد و نگاه غرب در قبال کشورمان تبدیل شده است. بدیهی است که خطوط قرمز هسته‌ای، نظامی، امنیتی و حقوقی ایران در روند مذاکرات کاملاً روشن و غیرقابل مذاکره (و حتی قابل  معامله) هستند. دفرمه‌سازی این منظومه راهبردی حتی قبل از تجاوز 12 روزه اخیر علیه ایران میسر نشد. اگر تروییکای اروپایی تصور کرده‌اند به‌واسطه تکرار مکرر اسم رمز "مکانیسم ماشه" قادر به تغییر این وضعیت به سود اهداف و مطامع خود هستند سخت در اشتباهند.

جمهوری اسلامی ایران آنتی‌تز مکانیسم ماشه را چه در سطح تقنینی و چه در سطح عملیاتی کشف کرده و همین مسئله قطعاً به مذاق اروپاییان چندان خوش نیامده است. بهتر است مکرون، استارمر و فردریش مرتز این واقعیت مسلم را درک کنند که مذاکره واقعی با تهران بایسته‌ها و ثوابتی را طلب می‌کند که حداقل تا این لحظه زوج سیاسی آمریکا-اروپا از درک آن بی‌بهره بوده‌اند.

قطعاً دیپلمات‌ها و مسئولین سیاست خارجی کشورمان پشت میز مذاکره و حتی خارج از آن چنین بایسته‌هایی را مطرح کرده و خواهند کرد اما هرگز مسئولیت کژتابی و کژفهمی اروپاییان در این آوردگاه مهم و حساس را بر عهده ندارند! هزینه‌های این تغافل از سوی دلالان اروپایی به مراتب از حد تصور آنها بیشتر خواهد بود.