فانتزی تهدیدات ترامپ

پایگاه رهنما :

جرقه جدال لفظی بین ایران و آمریکا زمانی زده شد که کاخ سفید در گام نخست خروج از برجام، به صفر رساندن صادرات نفتی ایران را هدف گذاری کرد. این تهدید نفتی با پاسخ قاطعانه رئیس جمهوری مواجه شد. با اظهارات سرلشکر باقری مبني بر اينکه ترامپ می‌خواسته به ایران حمله کند ولی ارتش آمریکا قبول نکرده و پس از آن گفته هاي روحانی خطاب به ترامپ : «با دم شیر بازی نکن»، «صلح با ایران مادر صلح‌ها و جنگ با ایران مادر جنگ‌هاست» جدال هاي لفظي پررنگ تر شد. این البته پایان ماجرا نبود ، چراکه ساعاتی بعد ترامپ در توئیتر با دیگر ایران را تهدید کرد که «حواست را جمع کن» و مایک پمپئو هم مواضعی مشابه گرفت. حالا سؤالی که ممکن است ذهن بسیاری را به خود مشغول کند، این است که تا چه حد باید ادبیات تهدید آمیز ترامپ را جدی گرفت؟ در پاسخ، باید این را گفت که رجزخوانی های دونالد ترامپ، از زمان به قدرت رسیدن در سال 2016 در زمینه مسائل نظامی بیشتر به یک تهدید توخالی شبیه بوده تا یک راهبرد واقعی. به عبارت دیگر، تمام هنر ترامپ در پا پس کشیدن از قراردادها و پیمان‌های امنیتی، زیست محیطی و اقتصادی خلاصه می شود و او بر خلاف دولت جرج بوش که در سال دوم ریاست جمهوری اش آتش جنگ افغانستان را روشن کرد و در سال سوم، جنگ عراق را کلید زد، فعلا وارد یک کارزار رو در رو با هیچ کشوری نشده است.ادبیات ترامپ، هم در قبال متحدانی مثل اروپا و هم در قبال کشورهای رقیب مثل روسیه وچین مبتنی بر سود و زیان است. همین چند ماه پیش ترامپ با توییت های سریالی فانتزی اش ،تقریبا سناریو و چگونگی حمله به کره‌شمالی را چیده بود اما پس از آنکه کیم جونگ اون تهدیدهای لفظی را با تهدید پاسخ داد، دست آخر دو طرف ترجیح دادند پای میز مذاکره، سنگ‌های خود را وا بکنند.
روز دوشنبه هفته قبل، ترامپ با واکنش توییتری به سخنان روز قبل رییس‌جمهور کشورمان کوشید تا به اصطلاح کم نیاورد اما در توییت خود، اعتراف سخت و تلخی داشت. او در سطر پایانی توییت خود، از قدرت ایران ناخواسته حرف زده است. ترامپ گفته که عبارت«ما دیگر آن کشوری نیستیم که حرف‌های جنون‌آمیزتان درباره خشونت و مرگ‌ را تحمل کنیم» ؛ بیشتر کشوری را توصیف می کند که در موضع ضعف است و البته طرف حساب آن کشور، درواقع کشوری است که از پس خود بر می آید.روشن است که ایران برای آمریکا با سوریه، عراق، افغانستان، یمن و ... متفاوت است و حرف های دکتر روحانی درباره اینکه جنگ با ایران، مادر جنگ هاست، دربرگیرنده مولفه های قدرت و اقتدار نظامی- امنیتی ایران است. نکته پایانی اینکه تهدیدهای ترامپ حداقل در فاز نظامی هیچ گاه رنگ و بوی عملیاتی به خود نگرفته و بیشتر حول«کارزار تبلیغاتی» است. مواضع دکتر روحانی نیز نوعی پيام به دشمن بود چراکه به احتمال زیاد منظور رئیس جمهور تنگه هایی چون سایت های زیرزمینی موشکی و دیگر توانمندی های نظامی ایران در سراسر منطقه است که در کسری از ثانیه می تواند، برای آمریکا تبدیل به فاجعه بزرگی شود. ترامپ خوب می‌داند که روشن کردن آتش شاید از طرف او باشد، اما وقتی آتش با آتش روشن شد، دیگر خاموش کردن آن به تنهایی از عهده او بر نمی آید!