پوتین - صفحه 4

پیشنهادهای اصلی پوتین تقویت نقش شورای حکومتی، کاهش شمار قضات دادگاه قانون اساسی روسیه و حق رئیس جمهور برای عزل آنها، سخت شدن شرایط برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری و سایر مقام های انتخاباتی است.

«اردوغان» سرانجام به موجب توافق با « پوتین » موفق می شود، خود را از باتلاق «ادلب» نجات دهد، آنچه از «اردوغان در مسکو» دیدیم، تفاوتی فاحش با «اردوغان در آنکارا» داشت.

در وضعیت کنونی نیز فارغ از توافق بر سر گشت مشترک نظامیان روس و ترک و آتش بسی که احتمالا موقت نیز خواهد بود، می‌توان عنوان کرد که هیچ تغییری در صورت مساله اتفاق نیافتاده و هیچ راه‌حل بلندمدت و قطعی ارائه نشده است. اساس توافق نوعی مصالحه بر سر «هیچ» است. بدین معنی که هیچ رخداد بزرگی در عرصه معادلات میدانی ادلب اتفاق نیافتاده و هیچ نیرویی قرار نیست از مواضع خود عقب‌نشینی کند. در این میان، سرنوشت قطعی برای حل بحران که همان عقب‌نشینی و خروج ترکیه از کل خاک سوریه است نادیده گرفته شده است

واقعیت امر این است که پایان راه بحران ادلب برای اردوغان چیزی جز شکست مداخله‌گری نامشروع در سوریه نخواهد بود؛ این همان روندی است که گریزی از آن وجود ندارد و در نهایت باید آنکارا بپذیرد که به حاکمیت ملی دولت بشار اسد احترام بگذارد.

هم‌زمان برای ادامه تحصیل رشته اقتصاد را انتخاب کرد و موفق به اخذ مدرک دکتری اقتصاد شد. سپس به‌عنوان معاون وزیر اقتصاد و دارایی مشغول به کار شد و پس از مدتی و در سال ۲۰۰۴ به ریاست آژانس فدرال کاداستر در روسیه، مدیریت املاک و مستغلات و مناطق ویژه اقتصادی روسیه را بر عهده گرفت.

پوتین به دنبال متمرکز نمودن قدرت نظامی کشور در دست رئیس جمهور روسیه و در عین حال وابسته کردن این نهاد به شورای حکومتی است که خود سودای ریاست آنرا در سر می‌پروراند

ماهی‌گیری میلیارد دلاری شاهین روسی از خلیج فارس

اختلافات عمیق میان مسکو و تل آویو بویژه در موضوع بحران سوریه و مبارزه مؤثر با تروریسم موجب شد تا نتانیاهو با دستان خالی از سفر مسکو بازگردد

مشاور رئیس‌جمهوری روسیه ضمن تشریح جزییات نشست سران روسیه ــ ایران ــ ترکیه یادآور شد که در دیدار دوجانبه ولادیمیر پوتین و حسن روحانی در آنکارا، همکاری‌های دوجانبه و برجام نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

تداوم چنین اقداماتی از سوی پوتین آغاز سلسله اشتباهاتی محسوب میشود که به از دست رفتن نفوذ روسیه در سوریه و حتی منطقه منجر می‌شود.

پس از فروپاشی شوروی در اوائل دهه-ی ۹۰ میلادی، آمریکائی‌ها طی یک عملیات گسترده سیاسی پیش دستانه موفق شدند با کمک‌های وسیع مالی و تبلیغاتی به احزاب غرب گرا و به قدرت رساندن طرفداران آمریکا در دولت‌های کشور‌های تازه استقلال یافته، که زمانی بازوان شوروی قدیم به شمار می‌آمدند این دولت‌ها را به حکومت‌هایی طرفدار غرب و مخالف روسیه تبدیل کنند.

برای آمریکایی مشارکت اصلی و فعال در روند‌های سیاسی و اصلاح قانون اساسی در ژنو و سهم‌خواهی در بازسازی بسیار مهمتر است تا اینکه به امید اخراج ایران از سوریه باشند.