نسبت بالاتر خودکشی نسبت به کشته‌های جنگی در ارتش آمریکا؛ ابعاد و دلایل

با نزدیک شدن به زمان اعلام شده از سوی ایالات متحده آمریکا برای خروج از افغانستان، توجه به وضعیت نیروهای ارتش آمریکا که 20 سال قبل در جریان حمله به افغانستان در سال 2001 وارد منطقه شدند، بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. در این میان یکی از مسائل مهم در ارتباط با آمار قابل توجه خودکشی در میان نظامیان آمریکایی می‌باشد.

در مجموع می‌توان اظهار داشت که از زمانی‌که جورج بوش مبارزات جهانی برای مقابله با تروریسم را در سال ۲۰۰۱ شروع کرد ۷ هزار و ۵۷ تن از نیرو‌های نظامی در عملیات کشته شدند. در همین بازه زمانی تخمین زده می‌شود که ۵ هزار و ۱۱۶ نظامی در حال خدمت، هزار و ۱۹۳ نفر از اعضای گارد ملی و هزار و ۶۰۷ نفر از نفرات ذخیره خودکشی کرده اند.

خودکشی 30 هزار نفری در طول 20 سال

طی دو دهه گذشته آمارهای مختلفی پیرامون نسبت بسیار بالای خودکشی در میان نظامیان آمریکایی منتشر شده است.در جدیدترین گزارش‌ها،  نتایج تحقیقات در دانشگاه براون آمریکا نشان می‌دهد، تعداد نظامیان آمریکایی که از سال ۲۰۰۱ دست به خودکشی زده‌اند، بیش از ۳۰ هزار تن است. به گزارش خبرگزاری آناتولی، این تحقیق نشان می‌دهد که جنگ علیه ترور آمریکا که بعد از حملات یازده سپتامبر ۲۰۰۱ به راه افتاد، به خودکشی ۳۰ هزار و ۱۷۷ نظامی آمریکایی منجر شده است و این آمار برای حین نام‌نویسی برای خدمت یا بعد از خدمت آن‌هاست.

توماس هووارد سوت، نگارنده این تحقق با انجام مقایسه تاکید کرد که از آن زمان تنها ۷۰۵۷ مورد مرگ حین نبرد در ارتش آمریکا ثبت شده است. در این مطالعه تاکید شد که آمار خودکشی نظامیان آمریکایی ممکن است بالاتر هم باشد چرا که وزارت کهنه سربازان که مساله خودکشی را در میان نیروها پیگیری میکند، به اتفاقات رخ داده برای نیروهای ذخیره ارتش یا نیروهای گارد ملی که اغلب در فوریت ها به کار گرفته میشوند، توجهی ندارد.

تحقیق مذکور تاکید دارد که با وجود کاهش عملیاتهای جنگی در افغانستان، نرخ خودکشی در میان نظامیان در سال‌های اخیر افزایش نشان داده است. تعداد تلفات نظامیان آمریکایی از ۲۰۰۷ به شکل چشمگیری کاهش نشان می‌دهد اما تعداد خودکشی نظامیان در ۲۰۱۲ به اوج خود رسید و در سه سال گذشته هم بدترین میزان خودکشی متوالی سال به سال در میان نیروهای فعال از سال ۲۰۰۱ تاکنون مشاهده شده است.

در این میان نکنه قابل توجه این است که بخش عمده خودکشی‌ها مربوط به دوران جنگ نبوده و در وضعیت ثبات بعد از جنگ‌های میدانی رخ داده است. در واقع، ارتش آمریکا طی سال‌های 2001 تا 2005 بیشترین میزان درگیری در افغانستان و عراق را داشت اما آماره خودکشی نظامیان در سالیان بعد که درگیری‌های نظامی فروکش کرده بیشتر شده است. برای نمونه بنابر آمار منتشر شده از سوی وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)،  در سال ۲۰۱۲ میلادی مجموعا ۳۴۹ سرباز آمریکایی خودکشی کرده بودند که در تاریخ این کشور بی سابقه بود؛ حتی این آمار در چند سال اخیر نیز بیش از بیش افزایش پیدا کرده است.

حتی اخیر نیویورک تایمز در گزارشی مدعی شده که بیش از ۴۵ هزار کهنه سرباز آمریکایی یا افرادی که در ارتش آمریکا طی شش سال گذشته خدمت می‌کرده‌اند، خودکشی کرده‌اند. در واقع، می‌توان اظهار داشت که با احتساب آمار کلی خودکشی‌ها، روزانه، ۲۰ تن از نظامیان آمریکایی خودکشی می‌کنند که این موضوع نشان می‌دهد، شمار افرادی که از این طریق جان می‌بازند بیشتر از تمامی نظامیان کشته شده ایالات متحده در جنگ افغانستان و عراق است.

فرسودگی مزمن در میان نظامیان آمریکایی

در تحلیل چرایی افزایش موج خودکشی در میان نظامیان آمریکایی، تحلیلگران معتقدند که آمار جدید منتشر شده از سوی ارتش آمریکا تنها حکایت‌گر بخش کوچکی از مشکلات روانشناختی سربازان این کشور است که در جریان یک دهه جنگ در کشور‌های عراق و افغانستان از نظر روانی فرسوده شده اند.

در واقع، ارتش آمریکا با حدود ۳ میلیون نیروی فعال و ذخیره، پر هزینه‌ترین ارتش جهان محسوب می‌شود که نیرو‌های آن در حال حاضر در حدود ۷۰۰ نقطه جهان مستقر شده اند. برخی از روانشناسان می‌گویند که تقریبا تمامی کسانی که در طول عمر خود بیش از ۴۰ روز در خط مقدم یک جبهه جنگی حضور یافته‌اند، احتمالا تا پایان عمر خود به نوعی با مشکلات روحی و روانی دست و پنجه نرم خواهند کرد

خودکشی و رواج ناراحتی‌های روانی در میان سربازان آمریکایی موضوع جدیدی نیست و جدی‌ترین اخبار دراین مورد به موج بزرگ خودکشی سربازان آمریکایی بازگشته از جنگ ویتنام در دهه ۷۰ میلادی باز می‌گردد. در حقیقت، بسیاری از روانپزشکان و روانشناسان آمریکایی معتقدند که تحقیقات در زمینه علل خودکشی سربازان باقی مانده از جنگ ویتنام یکی از عرصه‌هایی بوده که به تغییرات بسیاری در دانش روانپزشکی انجامید.

نقش صدمات مغزی در آمار بالای خودکشی

در سطحی دیگر، روانشناسان و محققان بر این باور هستند که بیشترین آمار خودکشی در میان افراد آسیب‌دیده رد جنگ است. در همین زمینه، محقق دانشگاه براون می‌گوید هیچ عاملی را نمی‌توان علت خودکشی دانست، جز اینکه تکه‌های پازل را کنار هم گذاشت و تنها از طریق آن مساله را درک کرد. اما او به افزایش استفاده از بمب‌های از راه دور اشاره کرد که صدمات مغزی شدیدی به همراه می‌آورند. او همچنین گفت که پیشرفتهای پزشکی به نظامیان آمریکایی اجازه میدهد به میادین نبرد بازگردند، آن هم با وجود لطمات مغزی که میتواند منجر به خودکشی شود.

در واقع، تحقیقات از این امر حکایت دارند که میزان خودکشی بین افراد آسیب‌دیده در جنگ‌ها بسیار بیشتر است؛ بر اساس گزارش "کمیته نظارت و اصلاحات مجلس" آمریکا در سال 2016، تعداد آسیب‌دیدگان، 1.5 برابر بیشتر از افرادی که در خدمت سربازی به‌سر می‌برند، بوده است؛ بین افراد 18 تا 34 ساله، این میزان خودکشی از سال 2005 تا 2016 به حدود 80 درصد افزایش یافته است.

کارشناسان می‌گویند، این خطر در سال اول از ترک‌خدمت یک آسیب‌دیده دو برابر می‌شود؛ کارشناسان علت این امر را ناامیدی افراد مجروح‌شده از دریافت کمک‌های مورد نیازشان می‌دانند؛ نظامیان مجروح‌شده برای بهبود خود به‌زودی بازنشسته می‌شوند اما این مسئله برای آنها دردسر‌های زیادی را به‌وجود می‌آورد؛ بسیاری از آنها، کمک‌های مناسبی دریافت نمی‌کنند و این مسئله زندگی‌شان را با چالش همراه می‌کند.