لطفاً فرار را بر قرار ترجیح ندهید!

در دو انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ جماعت تجدیدنظرطلب (از مدعیان اصلاح‌طلب گرفته تا حزب کارگزاران و حزب اعتدال و توسعه) به‌صورت هدفمند و متمرکز از‌یک نامزد انتخاباتی حمایت کرده و در قالب‌های مختلف انتخاباتی از انتشار صوت و فیلم تبلیغاتی تا شرکت در میتینگ‌های انتخاباتی بر یک هدف مشترک متمرکز شدند. امروز با گذشت چندین ماه از آن دو مقطع حساس، هم‌پیمانان دیروز از رهبران تئوریک گرفته تا سالخوردگان این طیف حاضر نیستند مسئولیت‌های ناشی از حمایت‌های گسترده خود از دولت متبوع خود را پذیرفته و از افکار عمومی بابت «ناکارآمدی‌ها» و «ناتوانی‌ها» امروز که مشکلات گسترده اقتصادی و معیشتی برای مردم به بار آورده عذرخواهی کنند. طیف غربزده امروز به جای آنکه تدبیری برای کاهش مشکلات داخلی و مرتفع شدن مشکلات اقتصادی کشور بیندیشند، با هدف فرار به جلو راهکار برون‌رفت از مشکلات را «اعتماد مجدد به غرب» در قالب «پذیرش تعهدات جدید» در قالب عضویت در fatf عنوان کرده و با نامه‌نگاری، حاکمیت را جهت برآوردن مطالبات غرب تحت فشار قرار می‌دهند. از سال‌ها قبل تاکنون هدف عمده جریان غربزده داخلی نه تقلیل مشکلات اقتصادی مردم بلکه تحقق اهدافی جناحی مانند «توسعه سیاسی» بوده که در مفاهیمی مانند «تغییر ماهیت انقلاب اسلام» و «قبح‌زدایی از مذاکره مستقیم با آمریکا» قابل تصور است. جریان اصلاحات که پیش از این تلاش می‌کرد اسحاق جهانگیری را به عنوان یک عنصر اصلاح‌طلب متقاعد به خروج از دولت اعتدال (با هدف فرار از پاسخگویی) ترغیب کند امروز حجم انتقادات سیاسی خود از دولت را با نگاه راهبردی به انتخابات افزایش داده، به همین دلیل است که موسوی‌خوئینی‌ها در ظاهر با تخریب شخصیت و باور‌های مرحوم هاشمی رفسنجانی (و در اصل با هدف تخطئه دولت و رئیس‌جمهور محترم کشور، چرا که اصلاح‌طلبان حجت‌الاسلام حسن روحانی را از نظر روحیات و رویکرد بسیار شبیه مرحوم هاشمی می‌دانند) موضع‌گیری چالش‌برانگیزی را بیان کرده و سایر عناصر وابسته به طیف تجدیدنظرطلب از اعضای لیست امید در مجلس گرفته تا اعضای حزب دوقلوی مشارکت-مجاهدین و سایرین در چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای به انتقاد از دولت می‌پردازند! به‌معنای دیگر رهبران اعتدال- اصلاحات تلاش می‌کند برای فرار از پاسخ‌گویی، تقصیر‌ها را به‌گردن دولت مستقر انداخته و تمهیدات لازم را برای معرفی نامزد اختصاصی در انتخابات ۱۴۰۰ و ارائه لیست مستقل از دولت در انتخابات مجلس سال آتی فراهم کنند. به ادبیات دیگر جریان تجدیدنظرطلب (به معنای عام) امروز توپ «مسئولیت» را در زمین نظام اسلامی انداخته و عبور از گفتمان انقلاب را راهکار فائق آمدن بر مشکلات امروز معرفی می‌کنند! در میان «تقصیر تراشی» گروه‌های وابسته به این طیف علیه یکدیگر، این مردم هستند که مطالبات اقتصادی خود را بر روی زمین دیده و طیف غربزده داخلی را برخلاف ادعا‌ها پرطمطراق رهبرانشان، ناتوان از تحقق مطالبات خود می‌بینند. مردم هنوز فراموش نکرده‌اند که رئیس دولت اصلاحات که سابقه مدیریت فتنه ۸۸ را نیز در کارنامه خود دارد، برای ترغیب مردم جهت رای دهی به حجت‌الاسلام حسن‌روحانی گفت: «می‌خواهم شهادت بدهم دولت آقای‌روحانی دولت موفقی بوده است و توانسته خدمات بسیاری را به انقلاب و مردم و کشور انجام دهد... با روحانی راهی را آغاز کرده‌ایم و به نیمه راه رسیده‌ایم. این بار این شمایید که باید تکرار کنید، تکرار رای به روحانی عزیز، برای تقویت امید به آینده‌ای بهتر.» امروز محمد خاتمی به عنوان یکی از رهبران فتنه ۸۸ در کنار عناصر تندروی مجمع‌روحانیون مبارز، حزب منحله مشارکت، سازمان‌مجاهدین انقلاب و سایر گروه‌ها و مهره‌های طیف غربزده مهر سکوت به لب زده و تلاش می‌کند بدون پرداخته کمترین هزینه، نامزد‌های اختصاصی خود را برای انتخابات پیش‌رو آماده کنند. اینکه موسوی خوئینی‌ها علیه مرحوم هاشمی (و در اصل علیه رئیس جمهور کشور) موضع‌گیری می‌کند دقیقا با همین هدف صورت می‌گیرد. همفکران موسوی خوئینی‌ها امروز به جای پذیرش اشتباهات مشترک خود با دولت اعتدال، ارائه راهکار برای مرتفع‌کردن مشکلات اقتصادی کشور یک بازی دو بعدی را علیه منافع ملی آغاز کرده‌اند، از یکسو تلاش کرده، علت تامه ناکارآمدی‌های امروز را نه «دولت برآمده از اصلاحات-اعتدال» بلکه ناشی از گفتمان انقلاب عنوان کرده و مردم را علیه گفتمان انقلاب بشورانند، از سوی دیگر در یک دگردیسی سیاسی- انتخاباتی وضعیت خود را از «تصمیم‌گیر- تصمیم‌ساز در دولت تدبیر و امید» به «منتقد وضع موجود» تبدیل کنند. امروز شخصیت‌ها-رسانه‌های این طیف با دادن آدرس غلط به افکار عمومی از زیر بار مسئولیت‌های خود در دولت شانه خالی کرده تا برای لیست و نامزد‌های انتخاباتی آتی خود از همکنون مقبولیت بتراشند.