کفگیر اپوزیسیون سازی غرب ته دیگ

پایگاه رهنما:

خرداد ماه  و پس از آن تیر ماه در خاطره مردم ایران روزهای خوبی نبوده است. در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ منافقین رسما اعلام کردند که مبارزه مسلحانه را علیه جمهوری اسلامی آغاز کرده اند و پس از آن بود که به عنوان اولین اقدام بزرگ تروریستی خود انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی را رقم زدند و ۷۲ تن از بهترین های این ملت را به مسلخ شهادت کشاندند.حوادث بعدی در ۸ شهریور ۶۰ و شهادت رئیس جمهور رجایی و نخست وزیر باهنر را باید در راستای همان سیاست تروریستی که اعلام کرده بودند، دانست.از سوی دیگر، گروه های ضد انقلاب کومله و دموکرات را در کردستان داشتیم که همسو با منافقین در غرب کشور حمله به مردم بی دفاع و نیروهای مردمی و دولتی را آغاز کرده بودند و همه این اقدامات روزهای سختی را برای مردم در تابستان سال های ۶۰، ۶۱ رقم زد. اما پس از ۴۱ سال دو اتفاق همزمان افتاد که تا حدود زیادی توانست حقانیت گفته های جمهوری اسلامی را در باره گروه های تروریستی، اثبات کند. تیر ماه امسال از یک سو شاهد شکاف بین گروهک کومله و انشقاق بین آنها بودیم و از سوی دیگر دولت آلبانی که زیر بار رفتارهای تروریستی منافقین نمی رفت به مقر آنها حمله کرد و به اسنادی دست پیدا کرد که گویای رفتار تروریستی منافقین بود.کارشناسان اتفاقات رخ داده علیه منافقین را مهم‌ترین برون‌داد رویکرد دیپلماتیک ایران از غرب به شرق و پیگیری دیپلماسی کم نظیر ایران علیه گروهک تروریستی منافقین  می دانند.هرچند لابی منافقین در فرانسه بسیار فعال بوده و با وجود مخالفت اولیه دولت فرانسه با برگزاری همایش منافقین در پاریس ، نهایتا تحت فشار رای دادگاه مجبور به موافقت با برگزاری یک همایش بی رمق با حضور مایک پنس و چند نفر از معاونین سابق کاخ سفید شد، اما برخلاف سال های گذشته منافقین در هیچ کشور دیگر اروپایی نتوانستند برنامه ای حتی جزئی برگزار کنند. کشورهای اروپایی که طی چند دهه گذشته به انحاء مختلف در تقابل با نظام اسلامی سنگربندی کرده بودند، در یک چرخش قابل‌توجه سیاسی، با فعالیت‌های فرقه رجوی برخورد و این گروه خون ریز را محدود کردند.
حدود ۲ هفته پیش، پلیس آلبانی با حمله به مقرهای منافقین، بیش از ۷۰ عضو این سازمان را بازداشت کرد که طی آن، یکی از اعضای برجسته آن به نام «عبدالوهاب فرجی‌نژاد» (مسئول ترور شهید صیاد شیرازی)‌ به هلاکت رسید و نزدیک به ۱۰۰ نفر از آنها نیز زخمی شدند. پلیس آلبانی در بیانیه‌ای اعلام کرد این اقدام را  براساس حکم دادگاه این کشور و به‌دنبال نقض توافقات صورت گرفته از سوی این گروهک انجام داده است. حمله ۲هفته قبل به مقر منافقین پس از آن روی داد که احتمال حضور تعدادی از مظنونین به حملات سایبری در این مقرها گزارش شد. به این ترتیب، عملیات جست‌وجو و ضبط سرورها و رایانه‌های منافقین در راستای اجرای قانون ویژه پیگرد علیه فساد و جنایت سازمان یافته انجام شد و کمپ‌های موسوم به ‌اشرف۳ و ‌اشرف۴ در منطقه «مانز» تحت بازرسی قرار گرفتند.
آنچه طی دو هفته اخیر در آلبانی و درگیری گروه های تجزیه طلب کُرد در اقلیم کردستان عراق اتفاق افتاده ، ناظر بر شکست ۴۴ ساله غرب درروند «اپوزیسیون سازی»علیه جمهوری اسلامی ایران می باشد. آزادی اسدالله اسدی توسط دولت بلژیک، حمله به مقر منافقین در آلبانی از سوی پلیس این کشور، صدور بیانیه ای سلبی علیه منافقین از سوی وزارت خارجه آمریکا، مصادیق«تغییر رفتار»غرب در قبال این گروه تروریستی و ضد انقلاب می باشد. البته در اینجا باید میان «تغییر رفتار»و«تغییر رویکرد»تفکیکی عقلانی وهوشمندانه قائل شد. به این معنا که قطعا در کلیت نگاه ماهوی وسلبی غرب نسبت به انقلاب اسلامی ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی تغییری صورت نگرفته ، اما به نظرمی رسد دشمنان پس از سال ها پرداختن هزینه های حمایت از منافقین، به این نتیجه رسیده اندکه فایده این گروه برای منافع ضد ایرانی آنها به مراتب از هزینه آنها بیشتر است.

ثمره دیپلماسی عزتمندانه ایران در آن سوی مرزها

بدون شک فارغ از هزینه هایی که منافقین و دیگر گروه های ضد انقلاب علیه دولت های میزبان خود ایجاد کرده اند، قطعا می توان ثمره و نشانه دیپلماسی عزتمندانه ( مبتنی بر قدرت سخت جمهوری اسلامی ) را در تبلور رویکرد سلبی غرب نسبت به گروهک نفاق و جریانات ضد انقلاب مشاهده کرد. در این میان، بعضا ادعا می شود تغییر رفتار غرب در قبال منافقین، اقدامی مقطعی در قبال آزادی برخی اتباع آمریکایی-اروپایی توسط ایران می باشد.اما فراموش نشود که قبلا نیز موارد مشابهی در خصوص تبادل زندانیان وجود داشته و شاهد چنین رفتاری ( علیه منافقین) از سوی غرب نبوده ایم. اصل ماجرا ، مربوط به مشاهده قدرت سخت ایران در عرصه میدانی و انعکاس آن در مناسبات دیپلماتیک می باشد. به نظر می رسد ارتباط معنادار و صحیحی که میان قدرت سخت و نرم کشورمان در عرصه منطقه ای و بین المللی شکل گرفته، در حال نمایان ساختن خود در رفتار ناگزیر دولت ها و نهادهای امنیتی غرب در قبال منافقین شده است.

نکته دیگری که نمی توان نسبت به آن غافل شد! اینکه در نقطه اوج درگیری دستگاه امنیتی آلبانی و منافقین، اتحاد کردهای تجزیه طلب ضد ایرانی نیز با شکست مواجه شد. اتحاد دو جریان کومله که پس از ۱۵ سال با هم متحد شده بودند، یک‌بار دیگر به دلیل آنچه جداشدگان «همپیمانی با نیروهای راست»، «عدم برگزاری کنگره مشترک» و «اتخاذ سیاست‌های نادرست عبدالله مهتدی» عنوان می‌کنند، از هم گسسته شد.صبح چهارشنبه ٣١ خرداد، تعدادی از اعضای رهبری «حزب کومله کردستان ایران» در اقدامی هماهنگ و طی اطلاعیه ای اعلام کردند که پروسه اتحاد دو جریان کومله  شکست خورده است و از این پس همانند گذشته تحت نام «کومله زحمتکشان کردستان» به  فعالیتهای ضد انقلابی خود ادامه می دهند. دستگاه امنیتی سه کشور آلمان، فرانسه و انگلیس تلاش زیادی در راستای اتحاد احزاب و جریانات تجزیه طلب و تروریستی کرد علیه جمهوری اسلامی ایران صورت داده بودند. نقطه اوج این اقدامات، در جریان وقوع اغتشاشات اخیر در ایران، خصوصا مناطق کرد نشینی مانند سنندج، بانه، سقز و مریوان قابل مشاهده بود. دو جریان کومله  یعنی «حزب کومله کردستان ایران» و «کومله زحمتکشان کردستان» پس از ۱۵سال جدایی، به دنبال شروع خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی در ٢٨ آبان ۱۴۰۱ ( در نقطه اوج اغتشاشات ) اعلام اتحاد کردند و تحت نام «حزب کومله  کردستان ایران» به رهبری عبدالله  مهتدی به فعالیت ادامه دادند.

در پی این اتحاد، اعضای رهبری دو طرف تلفیق شدند و قرار بود ارگان‌های حزبی نیز مرحله به مرحله در هم ادغام شوند و اصلاحات مد نظر را اعمال کنند و در یک کنگره مشترکف رهبری جدید حزب متحد را برگزینند.اما در اطلاعیه ای  که  این افراد منتشر کرده اند، طرف مقابل متهم شده که  از این اقدامات و توافقات قبلی سر باز زده است.همچنین در اطلاعیه جداشدگان، رهبری کومله به  اتخاذ «سیاست‌های نادرست و خلاف مصلحت‌های مردم کرد» متهم شده است.

آنچه امروز در اردوگاه منافقین، کردهای تجزیه طلب و سلطنت طلبان رخ می دهد گویای یک گزاره محکم است. اینکه مهره های بازی غرب علیه نظام و ملت ایران یکی پس از دیگری تبدیل به «مهره های سوخته»شده و کارآیی خود را حتی برای دستگاه های امنیتی و سیاسی آمریکا و اروپا از دست داده است.     محمد امیدی