در اقتصاد ایران، بیش از ۹۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه‌ی پنهان انرژی پرداخت می‌شود؛ یارانه‌ی پنهان پولی است که می‌تواند در اثر اصلاح قیمت حامل‌های انرژی عاید دولت شود، ولی دولت با صرف‌نظر از آن، قیمت این حامل‌های انرژی را پایین‌تر از قیمت واقعی خود نگه می‌دارد. محاسبات مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که این شیوه‌ی یارانه‌دهی بیشتر به نفع طبقات ثروتمند است. از سویی، در شرایطی که اقتصاد ایران با کسری بودجه‌ی تقریباً ۲۰۰ هزار میلیارد تومانی مواجه است، اصلاح نظام یارانه‌های پنهان می‌تواند ضمن توزیع عادلانه‌تر درآمد ملی، کسری بودجه‌ی موجود را نیز جبران کند؛ اما آیا در بودجه‌ی سال ۱۳۹۹ برای اصلاح این یارانه‌ی عظیم پنهان، فکری شده است؟!

دولت در بسیاری از کشورها در شرایط نامناسب اقتصادی از محل درآمد‌های خود، سیاست‌هایی را در حمایت از مردم وضع می‌کند. بخشی از این حمایت‌ها در قالب یارانه‌ی مستقیم (همان یارانه‌ی نقدی است و بخشی نیز به‌صورت یارانه‌ی پنهان (مانند یارانه‌ای که دولت برای بنزین می‌دهد تا قیمت آن، در بازار ارزان بماند) صورت می‌گیرد.