تحریم دو بعد روانی و فیزیکی دارد که معمولا بعد روانی آن بیش از آثار اجرایی بر جامعه هدف تاثیر دارد به عنوان نمونه کشور مهاجم با عملیات‌روانی آثار تحریم را آنقدر بزرگ جلوه می‌دهد که مخاطب در کشور هدف از ترس مواجه شدن با تحریم بیشتر وحشت می‌کند تا اعمال خود تحریم! ریچاد نفیو نیز در کتاب خود (هنر تحریم‌ها) بار‌ها اشاره می‌کند به نقش یاس و ناامیدی از یک نوسان مقطعی مانند گرانی مرغ در بازار اشاره و تاکید می‌کند که این میزان یاس عمومی در هیچ یک از برنامه‌های تحریمی قبلی دیده نشده بود.