سیاست خارجی

آمریکا و اسرائیل بعد از شکست همه فشارهای نظامی و اقتصادی علیه حزب‌الله، این بار از طریق فشار بر دولت لبنان برای «مذاکره مستقیم» با این رژیم که درواقع اسم رمز نابودی تنها عنصر قدرت لبنان است، در تلاش برای اجرای پروژه سنتی خود در بیروت هستند

اجلاس صلح غزه در شهر شرم‌الشیخ مصر در روز دوشنبه ۲۱ مهر ماه (۱۳ اکتبر۲۰۲۵)، با شرکت بیش از ۲۰ کشور و با ریاست مشترک دونالد ترامپ و عبدالفتاح السیسی برگزار شد. این اجلاس به دنبال اعلام طرح ۲۰ماده ای ترامپ و توافق اجرای مرحله اول آتش بس جنگ غزه که با میانجی گری مصر، ترکیه، قطر و آمریکا میان حماس و رژیم صهیونیستی منعقد شده بود؛ برگزار گردید. در این اجلاس چندین نکته اساسی وجود داشت که بسیار جلوه نمود و نگاه نظاره کنندگان و تحلیلگران را به خود خیره ساخت. نکته اول؛ هم رژیم صهیونیستی و هم حماس به عنوان دو طرف اصلی توافق، در اجلاس حضور نداشتند؛ رژیم صهیونیستی به دلیل مخالفت برخی دولت های حاضر و حماس به خواست خود. نکته دوم؛ وجه نمادین اجلاس و صحنه آرایی و قدرت نمایی شخصی ترامپ به‌عنوان قهرمان مرکزی صحنه و نوع تعامل و رفتار او با رهبران حاضر بود. نکته سوم؛ خودداری ایران از شرکت در اجلاس بود.

وزارت امور خارجه ایران امروز در بیانیه‌ای درباره خاتمه قطعنامه ۲۲۳۱ اعلام کرد: موضوع هسته‌ای ایران که تحت عنوان «منع اشاعه» در دستورکار شورای امنیت قرار داشته باید از فهرست موضوعات مورد بررسی این شورا خارج شود و با انقضای قطعنامه ۲۲۳۱، باید با برنامه هسته‌ای ایران مانند برنامه هسته‌ای هر کشور فاقد تسلیحات هسته‌ای عضو معاهده منع اشاعه رفتار شود.

عملیات طوفان الاقصی تنها آغازگر یک پاسخ علیه جنایت‌های چندین ساله رژیم صهیونیستی نبود، بلکه ضعف و شکست قدرت ظاهری نظامی، اطلاعاتی و امنیتی این رژیم را محقق و همچنین جامعه جهانی را بیدار کرد.

نماینده ایران نزد سازمان ملل متحد با بیان اینکه وضعیت در خاورمیانه به‌شدت وخیم است، تأکید کرد: چنین اوضاعی حاصل سیاست‌های مداخله‌جویانه و نسل‌کشی ارتکابی از سوی رژیم صهیونیستی است.

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بنیامین نتانیاهو امروز جمعه حین سخنرانی در مجمع‌ عمومی سازمان ملل، بنر‌هایی را نشان داد که در آن سؤالات چندگزینه‌ای نوشته شده بود.

وزیر خارجه ایران نوشت: ایران در کنار قطر و در حقیقت در کنار تمامی برادران و خواهران مسلمان در مقابله با بلایی که منطقه را تهدید می‌کند، ایستاده است.

اقدامات اسرائیل از زمان حملات به رهبری حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ - که به طور گسترده بدترین روز در تاریخ این کشور تلقی می‌شود - چشم‌انداز استراتژیک خاورمیانه را به طرز چشمگیری تغییر داده است. این کشور به موفقیت‌های نظامی بر حماس و حزب‌الله دست یافته و ضربه‌ای جدی به جایگاه استراتژیک، زیرساخت‌های هسته‌ای و قابلیت‌های نظامی ایران وارد کرده است. نفوذ ایران در سوریه اکنون به قدری کم است که دمشق در حال مذاکرات دیپلماتیک اولیه، هرچند شکننده، با اسرائیل است. با این حال، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، با توجه به اینکه کارزار غزه بدون یک وضعیت سیاسی مشخص ادامه دارد، در بهره‌برداری از این دستاوردهای استراتژیک مشکل داشته است. حماس همچنان به عنوان یک نیروی سیاسی زنده است، در حالی که برخی از گروگان‌های اسرائیلی هنوز در اسارت هستند. و حدود ۲۵ درصد از ساکنان تخلیه شده از شمال اسرائیل هنوز برنگشته‌اند، و نگرانی‌های امنیتی و آسیب‌های زیرساختی، تلاش‌ها برای اسکان مجدد کامل منطقه پس از حملات حزب‌الله از لبنان در همبستگی با حماس را کند کرده است. در واقع، وضعیت سیاسی داخلی با توجه به این عوامل و عوامل دیگر - مانند وضعیت حقوقی بحث‌برانگیز یهودیان ارتدکس افراطی (حریدی) برای اهداف خدمت سربازی - چنان نگران‌کننده است که ائتلاف سیاسی نتانیاهو در معرض فروپاشی است. انتخابات احتمالاً در اوایل سال ۲۰۲۶ برگزار خواهد شد و ممکن است اختلافات درون جامعه اسرائیل را تشدید کند. علاوه بر این، جایگاه بین‌المللی اسرائیل در حال سقوط آزاد است.

همزمان با تلاش دولت ترامپ برای گسترش توافق‌نامه‌های ابراهیم در خاورمیانه و قفقاز و آسیای مرکزی، تغییر چشمگیر در برداشت‌ها در سراسر جهان عرب و مسلمان نادیده گرفته می‌شود. در حالی که زمانی اسرائیل به عنوان داوود در حال نبرد با جهان عرب جالوت‌مانند دیده می‌شد، امروز به نظر می‌رسد نقش‌ها برعکس شده است. اسرائیل، که با قدرت نظامی مهارنشده و حمایت بی‌دریغ ایالات متحده قدرتمند شده است، به طور فزاینده‌ای نه تنها به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، بلکه به عنوان یک هژمون منطقه‌ای تحت حمایت ایالات متحده دیده می‌شود. برای کشورهای عربی خلیج فارس، این تحول یک معضل را ایجاد می‌کند: آیا یک جالوت می‌تواند شریک صلح باشد؟

بیانیه اخیر اتحادیه اروپا در قبال نشست اخیر آلاسکا، نقطه آشکارساز خشم آنها نسبت به تبعات احتمالی این نشست برای کی یف و قاره سبز محسوب می شود. اروپاییان که قبل از برگزاری نشست آلاسکا در رایزنی های فشرده با مارک روبیو وزیر خارجه ایالات متحده دغدغه های راهبردی خود را در قبال صحنه نبرد کنونی بیان کرده بودند، اکنون نگرانی های خود نسبت به معامله گری دوجانبه واشنگتن-مسکو را بیش از پیش به واقعیت نزدیک می بیند!