تاریخ جنایات صهیونیسم؛ زندان‌های مخوف و سرّی اسرائیل در صحرای سینا

زندان در حیات اجتماعی فلسطینیان بخشی از وضعیت روزمره زندگی محسوب می‌شود زیرا تاریخ رژیم صهیونیستی با در بند کشیدن هر فلسطینی شامل زن و مرد و پیر و جوان که نسبت به حقوق اولیه خود برای سکونت آزادانه در سرزمین مادری و اعتراض به ظلم و ستم صهیونیسم سخنی بر زبان آورد، عجین شده است.

در این میان صهیونیست‌ها در امر بدرفتاری نسبت به اسرا و زندانیان فلسطینی نیز دارای یدی طولا و سابقه کاملاً سیاه در فضای بین‌المللی هستند. در این سابقه جنایت‌آمیز و ضدبشری رفتارهای صهیونیست‌ها با اسرای فلسطینی می‌توان شبکه‌ در همتنیده‌ای از نقض سیستماتیک زندانیان فلسطینی را مشاهده کرد که از اجرای قوانین کاملاً غیرعادلانه تا دادگاه‌های نمایشی و حتی زندان‌های مخوف با شکنجهی‌های شدید روحی و جسمی را شامل می‌شود.

گوانتامویی در عمق صحرا

در جریان جنگ 1967 ، اسرائیل کرانه باختری ، قدس شرقی ، بلندی های جولان سوریه و شبه جزیره سینای مصر را اشغال کرد ، که بعداً بر اساس توافق صلح در سال 1979 صحرای سینا به مصر بازگردانده شد.

اما پیش از آن در سال 1971 ، در پروژه ای بسیار محرمانه و سری دولت صهیونیستی دو اردوگاه و بازداشتگاه در شبه جزیره سینا ایجاد کرد که فلسطینیان بی‌گناه به آنجا فرستاده می‌شدند. یکی برای خانواده های اعضای فتح که مشکوک به انجام فعالیت‌های نظامی بودند و دیگری برای مردان جوان بیکاری استفاده می شد که عمدتاً در غزه زندگی می‌کردند.

کودکان ، زنان و مردان توسط ارتش اسرائیل از نوار غزه منتقل شده و در وسط بیابان در ساختمان های بسیار مخوف نگهداری و مورد شکنجه و آزارهای روحی و جسمی قرار می‌گرفتند. آنها دوره های مختلفی را - گاهی حتی ماه ها - در شرایطی که صلیب سرخ "غیرقابل تحمل" نامید ، می‌گذراندند. 

 پس از جنگ شش روزه و اشغال نوار غزه در سال 1967  که به عملیات"لانه شاخ" معروف شد ، به مرور عملیات‌هایی مقاومتی علیه اسرائیلی ها و افراد مشکوک به همکاری با اسرائیل انجام شد و کار به جایی رسید که در 1971 رژیم اشغالگر دیگر صبر خود را از دست داده بود و قصد داشت مقاومت را از بین ببرد (چیزی که خود آن را تروریسم می‌نامید). بنابراین کابینه صهیونیستی یک کمپین ترور افراد تحت تعقیب ، تخریب خانه ها ، منع رفت و آمد و جستجو را کلید زد. این تنها بخش کوچکی از اتفاقات بود. ساخت دو اردوگاه اسرای فلسطینی در صحرای سینا از دیگر بخش‌های این پروژه بود.  اردوگاه «ابوزنیما »در خلیج سوئز و اردوگاه« نخل »در قلب صحرای سینا برپا شده بود.

روزنامه‌های اسرائیلی در آن برهه تحقیقات آرشیوی را که توسط "موسسه Akevot" برای تحقیق در مورد درگیری اسرائیل و فلسطین در اطراف دو اردوگاه انجام شد ، منتشر کردند. به گزارش "هاآرتص" ، در این مدت هیچکس در مورد این دو اردوگاه صحبت نکرد و تحقیقات "موسسه Akevot" شامل اسناد و عکسهایی بود که در بایگانی اسناد محرمانه دولتی اسرائیل و بایگانی صلیب سرخ بین المللی نگهداری می شد.

در پی رسوایی انتشار اسناد مربوط به این زندان‌ها در ماه فوریه 1972، رژیم اشغالگر به نمایندگان صلیب سرخ بین المللی اجازه داد تا از این اردوگاه دیدن کنند. در آنجا نمایندگان صلب سرخ  با 23 خانواده ، شامل 123 نفر ، از جمله 87 کودک ، همه ساکنان نوار غزه دیدار کردند. نمایندگان صلیب سرخ در یادداشتی که به مقر سازمان در ژنو ارسال کردند ، نوشت: "جنایت این افراد این است که یکی از اعضای خانواده آنها تروریست شناخته شده است ، اما آیا نوزاد 7 ماهه و 80 ساله و مادری پیر می داند چرا آنها آنجا هستند؟ 

در مورد اردوگاه "نخل" یا "نهال" که در وسط شبه جزیره سینا ، 7 ساعت رانندگی از شهر غزه قرار داشت آنچه مد نظر بود دستگیری و شستشوی مغزی جوانان بیکار تعیین شده بود. گازیت وزیر وقت خارجه رژیم صهیونیستی در جلسه استماع خود در برابر اعضای کمیته امور خارجه و دفاع کنیست گفته بود: "دومین و شاید ریشه ای ترین اقدامی که ما انجام داده ایم یک اقدام علیه بیکاران است." وی افزود: "10،000 نفر وجود دارد که به بازار کار وصل نیستند ، بخش بزرگی یا اکثر آنها بین سنین 18-25-30 هستند و بخش بزرگی از آنها فارغ التحصیلان دبیرستانی هستند که کاری نیافته‌اند. راه حلی برای آنها نداریم ، آنها قبلاً تحصیلات خود را در دانشگاه ها ادامه می دادند و امروز این درها به روی آنها بسته شده است.

 آرشیو اشغالگری اسرائیل علیرغم اطلاعات حاشیه ای که در اختیار موسسه Akevot قرار داد ، نشان داد که بازداشت شدگان در اردوگاه 161 دانشجو و متخصص بین 16 تا 21 سال بوده و هدف از دستگیری آنها "برای تحمیل فشار بر فعالیت افراد تحت تعقیب و فشار بر ساکنان اردوگاه به منظور پیشگیری از پیوستن جوانان به سازمان‌های مقاومتی فلسطینی علیه اشغالگری بود. چیزی که می‌توان آن را نوعی پروژه شستشوی مغزی با شکنجه های روحی و جسمی دانست.

در این اردوگاه ها جوانان وادار می‌شدند که به زندگی سازنده با اشغالگری در کرانه باختری تن دهند. این افراد که بدون هیچگونه تفهیم اتهامی دستگیر و زندانی شده بودند بر اساس نوعی اختیار عمل قانونی که به بازداشت اداری معروف است دستگیر به سینا فرستاده می شدند.

بازداشت اداری یکی از انواع بازداشت‌های ظالمانه فلسطینی‌ها از سوی نظامیان صهیونیست است که بر اساس آن رژیم اشغالگر بدون تفهیم اتهام، فلسطینی‌ها را برای مدتی نامحدود زندانی می‌کنند.

رژیم صهیونیستی در چارچوب قانون بازداشت اداری می‌توانند فلسطینی‌ها را بدون ارائه هیچ سند و مدرکی، حتی بدون طرح اتهام مشخصی، تا پنج سال زندانی کنند.

نظامیان صهیونیست همه روزه به بهانه‌های مختلف به خانه‌های فلسطینیان در قدس اشغالی و کرانه باختری یورش برده و آنان را بازداشت می‌کنند.

این بازداشتگاه‌ها اگرچه بر اساس ادعاهای صهیونیست‌ها در سال 1972 بسته شد اما جالب توجه آنکه در ماه مارس 2021 ، لایحه ای بر اساس همان ذهنیت جنایتکارانه به کنست ارائه شد و مقرر داشت که «فرزندان خانواده تحت تعقیب باید اخراج شوند تا عملیات بازدارندگی به پایان برسد ، به طوری که خانواده های فلسطینی از مقاومت فرزندان خود در برابر اشغال‌گری جلوگیری کنند. انجام عملیات و اخراج خانواده های فلسطینی جان شهروندان اسرائیلی را در آینده نجات می‌دهد».

آمار بالای فلسطینیان زندانی

کمیسیون امور بازداشت شدگان و زندانیان سابق در ماه ژوئن 2021 گزارش داد که حدود یک میلیون فلسطینی توسط نیروهای صهیونیستی از زمان جنگ خاورمیانه در سال 1967 تاکنون دستگیر شده اند.

این سازمان غیردولتی در بیانیه ای گفت: "حدود 17000 زن و دختر و 50.000 کودک در میان بازداشت شدگان بودند." از سال 1967 تا کنون مرگ 226 زندانی در زندان های اسرائیل ثبت شده است که بسیاری آمار واقعی را رقمی بسیار بیشتر پیشبینی می‌کنند.

این سازمان غیردولتی همچنین گزارش داد که همه بازداشت شدگان "نوعی شکنجه جسمی یا روانی ، سوء استفاده اخلاقی و رفتار ظالمانه را تجربه کردند".

براساس داده های گردآوری شده سازمان های حقوق زندانیان، تخمین زده می شود که 4500 فلسطینی هم‌اکنون در زندان های اسرائیل زندانی هستند ، از جمله 41 زن ، 140 خردسال و 440 زندانی اداری.

رفتار ناعادلانه و فشارهای جسمی و روحی به زندانیان موجب شده تا زندانیان فلسطینی همواره از روش اعتصاب غذا برای رساندن صدای اعتراض خود به بیرون نسبت به شرایط غیرانسانی موجود در زندان‌های صهیونیستی استفاده کنند. اخیراً شانزده فلسطینی به دلیل بی اعتنایی رژیم صهیونیستی به خواسته های بر حق آنان، همچنان بر ادامه اعتصاب غذای خود در زندان‌های این رژیم تاکید کردند.

اکنون نیز در پی شکست در جنگ 11 روزه و ترس تل آویو از خیزش انتفاضه جدید در کرانه باختری و سرزمین‌های 1947، نظامیان صهیونیست همه روزه به بهانه‌های مختلف به خانه‌های فلسطینیان در قدس اشغالی و کرانه باختری یورش برده و آنان را بازداشت می‌کنند