- عکس / تصاویر دیده نشده از شهید رائد سعد
- بانک اهداف در جنگ شناختی
- کشتار دانشجویان در ۱۶ آذر و یک سند تاریخی از شکنجه مخالفان با «خرس» در دوره پهلوی!
- آیا نبرد حضرموت نقشه یمن را تغییر خواهد داد؟
- یادداشت ها / آیا پایان ماه عسل صهیونیستها در سوریه نزدیک است؟!
- قیام جوانان سوری | پیام عملیات «بیت جن» برای جولانی و صهیونیستها
- بسیج تمدنساز، نفس آخر استکبار
- دومین شب مراسم عزاداری شهادت حضرت فاطمه(س) با حضور رهبر انقلاب
- انصارالله: جنگافروزی عربستان علیه یمن عواقب سنگینی دارد
- منظور: برنامه هفتم با کار کارشناسی کمسابقه تدوین شد/ بخش بزرگ برنامه قابل اجراست
- ۶۵۶ میلیون دلار صادرات با «مجوزهای رد شده» /بازهم پای کارتهای اجارهای در میان است؟
- نصراللهی، استاد ارتباطات: مستند عبری تسنیم آغاز عصر جدیدی از حرکت رسانهای ایران است
- ایران لولای ژئوپلیتیک جهان
- یادداشت / کد حیفا
- حل مسائل ایران را از کنیسههای آمریکا طلب نکنید
دوشنبه ؛ 24 آذر 1404 اشرافی گری با نماینده چه میکند؟
یکی از ویژگیهای لازم برای نامزد نمایندگی مجلس، دوری از خوی اشرافی گری است. اشراف و مرفهان بیدرد، بیشک دردی از مردم و کشور دوا نمیکنند و صندلی نمایندگی مجلس را نیز ابزاری برای مقاصد شخصی خود میبینند. رهبر معظم انقلاب اسلامی تاکنون بارها نسبت به این قضیه تأکید کرده و هشدار دادهاند. برخی از بیانات ایشان در این خصوص به این شرح است:
- «ساده زیستى و پرهیز از اسراف و پرهیز از هزینه کردن بیتالمال در امور شخصى و غیرضروری، شرط لازم براى حفظ پیوند حقیقى با مردم است. ترویج فرهنگ اشرافی گری و تجمّل و سفرهاى پرهزینه و بیهوده خارجى از کیسه مردم، دور از شأن نمایندگى و عامل گسیخته شدن پیوند نماینده با مردم است.» (پیام به مناسبت افتتاح مجلس هفتم، ۶/خرداد/۱۳۸۳)
- نماینده ملت از جنس ملت است. خوى اشرافى و گرایش به اسراف و طعمه انگاشتن این مسئولیت، بلای بزرگى است.» (پیام به مناسبت افتتاح مجلس هشتم، ۷/خرداد/۱۳۸۷)
- «مسئولان مراقب باشند که از عوارض بیمارى رفاهزدگی و عشرت طلبى؛ بیمارى زد و بند نامشروع و فساد مالى و ادارى؛ بیمارى تکبر و دورى از مردم و بیاهمیتی به نیاز و خواست و اراده و حضور آنان؛ بیمارى دستهبندیهای ناسالم و ترجیح مقاصد باندى بر مصالح عمومى و امثال اینها که ابتلای به آن، مانند موریانه پایههای هر نظامى را سست و پوک میکند؛ خود را دور نگه دارند.» (پیام به مناسبت دومین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینى (ره)، ۱۳/خرداد/۱۳۷۰)
رفاهطلبی و اشرافی گری بهعنوان آسیبی اجتماعی، هرگاه فرد یا بخشی از جامعه را فراگیرد، مانند ویروسی خطرناک، خیلی زود به سایر قشرها و طبقات اجتماعی منتقلشده و سلامت جامعه را تهدید میکند. اشراف و طبقه مرفه در جوامع بشری و طبقات تاثیر گذار جامعهاند که رفتار، گفتار و عقایدشان پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم بر سایر افراد جامعه، خصوصاً طبقات پایینتر دارد. مردم در طول تاریخ، غالباً به خواستههای آنان عمل کرده و بر طبق روش آنها زندگی نموده و الگوی ایشان را پذیرفتهاند. تظاهر و ریاکاری آنها، انسانها و جوامع را به انحطاط و فساد میکشاند. انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) حرکتی بود برعلیه اشرافسالاری. امام (ره) پیوسته به مسئولان، دولتمردان و کارگزاران نظام اسلامی تأکید میکردند که هرگز به سمت اشرافی گری و اخذ خلقوخوی اشرافی گری نروند و بدانند که نخستین گام بهسوی اشرافی گری، به معنای بازگشت از مسیر اصیل انقلاب و دست برداشتن از ارزشهای اصیل انقلاب و پا نهادن در ورطه انحراف است. آفت اشرافی گری اگر در مجلس شورای اسلامی که به فرموده حضرت امام (ره) در رأس امور است، ظهور کند، آسیبهای آن صدچندان و گاهی غیرقابلجبران خواهد بود. ازاینرو احزاب و گروههای سیاسی، مراجع قانونی بخصوص شورای نگهبان و درنهایت مردم بهعنوان انتخابکنندگان باید به این موضوع بشدت حساس بوده و اجازه ندهند رأس امور کشور دچار آفت مهلک اشرافی گری شود.
ارسال نظرات