1- «کُنش» نتیجه «محاسبه»، نتیجه تحلیل داده‌ها و اطلاعات و دو دوتا چهارتا کردن است. افراد قبل از هر کُنشی، ابتدا «محاسبه» سپس اقدام می‌کنند. ماده خام مورد نیاز برای این محاسبات نیز، داده و اطلاعات است. کُنش هر قدر مهم‌تر و پیچیده‌تر، نیاز به محاسبه و داده‌های دقیق بیشتر. حمله رژیم صهیونیستی و آمریکا به خاک کشورمان در 23 خرداد سال جاری، نتیجه یک‌سری محاسبات پیچیده و طولانی بود. برخی رسانه‌های آمریکایی اعلام کردند، آمریکا و رژیم صهیونیستی برای این تجاوز، بیش از 10 سال محاسبه و برنامه‌ریزی کرده بودند. وقتی کُنشی در حد و اندازه تجاوز به خاک ایران انجام می‌شود و از قضا به نتیجه نرسیده و شکست می‌خورد، یک معنا بیشتر ندارد: «محاسبات اشتباه بوده است.» داده و اطلاعات غلط دلیل اصلی غلط درآمدن محاسبات است.
2- امروز دیگر تقریبا برای همه مسجل شده است که بعد از الطاف خدای بزرگ و مهربان، «اتحاد و انسجام ملی»، کمک بزرگی به ایران عزیز در شکست دو قدرت اتمی و متحدان پُرشمار آنها در این جنگ تحمیلی کرد. لذاست که می‌بینیم رهبر انقلاب بخش قابل توجهی از اظهارات روز یکشنبه گذشته خود را به همین امر اختصاص دادند:
«فهمیده‌اند که ملت ایران و نظام اسلامی را نمی‌توان با جنگ به زانو درآورد و گوش به‌فرمان کرد؛ بنابراین، اکنون این هدف را با «ایجاد اختلاف در کشور» دنبال می‌کنند که در مقابل، همه مردم و مسئولان و صاحبان حرف و قلم باید با همه وجود «سپر پولادین اتحاد مقدس و عظیم ملت» را حفظ و تقویت کنند....جمهوری اسلامی با وجود این دشمنی‌ها در ۴۵ سال گذشته هر روز قوی‌تر شده و دشمن هم دریافته است که راه عقب راندن جمهوری اسلامی، به‌کارگیری ابزار و وسایل خشن نیست بلکه باید در داخل کشور اختلاف و نفاق ایجاد کند....امروز بحمدالله مردم متحدند و با وجود اختلاف سلایق سیاسی و اجتماعی، برای دفاع از نظام و کشور و ایستادگی در برابر دشمن یکپارچه‌اند که این اتحاد مانع تجاوز و تعرض دشمنان است و به همین دلیل هم در پی نابود کردن این وحدت هستند....اتحاد مقدس، اجتماع عظیم و سپر پولادینِ دل‌ها و اراده‌های مردم نباید مخدوش شود و حفظ آن وظیفه اهل بیان و قلم و تحقیق، کسانی که توئیت می‌زنند و همه مردم و مسئولان کشور بخصوص مسئولان قوای سه‌گانه است که بحمدالله آنها نیز امروز در کمال اتحاد و همدلی با یکدیگر کار می‌کنند...»
بنابراین می‌توان گفت دشمن در محاسبات 10 ساله خود، دقیقا در همین نقطه دچار خطای محاسباتی شده بود. تصور دشمن این بود که بین مردم و نظام جمهوری اسلامی شکاف افتاده و پس از تجاوز نظامی، مردم به کمک نتانیاهو خواهند آمد! همین قدر احمقانه! و این حماقت بیش از هر چیز نتیجه همان اطلاعات و داده‌های غلطی است که برای محاسبات خود به آن‌ها تکیه زده بودند!
3- وقتی تحولات داخلی کشور پس از جنگ 12 روزه را مرور می‌کنیم، با تلاش‌های مشکوک و جنون‌آمیز عده‌ای قلیل اما دارای تریبون و پُرسر و صدا مواجه می‌شویم که، به طُرُق مختلف، سعی در خدشه وارد کردن بر این انسجام و اتحاد دارند آن هم، در حالی که لحظه‌ای واژه «وفاق ملی» 
از دهانشان نمی‌افتد! این طیف با انگشت گذاشتن بر نقاط اختلاف‌سازی مثل «تغییر پارادایم»، دقیقا هدفی را دنبال می‌کنند که نتانیاهو با جنگ 12 روزه به دنبالش بود. آنها دقیقا مثل نتانیاهو، مقصر این جنگ را ایران اعلام می‌کنند نه رژیم صهیونیستی با این تفاوت که نتانیاهو این را صراحتا می‌گوید و اینها غیر مستقیم. مثلا یکی از این طیف گفته: «مذاکره را دیر شروع کردیم. اگر زودتر شروع کرده بودیم، جنگ نمی‌شد!». آیا معنای این جمله غیر از این است که مقصر جنگ تحمیلی 12 روزه ایران بود نه نتانیاهو؟! شما واقعا تفاوتی بین حرف این فرد با اظهارات نتانیاهو و ترامپ می‌بینید؟! جریان غربگرا امروز به دنبال اصلاح آن خطاهای محاسباتی است که به شکست آمریکا و صهیونیست‌ها منجر شد- ولو به قیمت شهادت بیش از 1100 نفر از هموطنان عزیزمان- آنها باید حرف‌هایی بزنند، توئیت‌ها و مقالاتی بنویسند تا آن انسجام و اتحاد فرو بپاشد چرا که، مهم‌ترین عامل شکست آمریکا و رژیم صهیونیستی از ایران، مهم‌ترین دلیل غلط از آب درآمدن محاسبات ده ساله دشمن، ندیدن اتحاد مثال‌زدنی ملی‌مان است. به قول رهبر انقلاب «فهمیده‌اند که ملت ایران و نظام اسلامی را نمی‌توان با جنگ به زانو درآورد و گوش به‌فرمان کرد؛ بنابراین، اکنون این هدف را با ایجاد اختلاف در کشور دنبال می‌کنند.» 
4- یکی از راه‌های خدشه وارد شدن به این اتحاد بازدارنده، مشکلات اقتصادی و ناترازی‌هاست. مهم‌ترین وظیفه امروز دولت نیز، تلاش برای حل همین معضلات است. و بزرگ‌ترین مانع برای حل این معضلات نیز، حاشیه سازی‌های «زاویه‌دارها»یی است که جای اصل و فرع را عوض کرده و چوب لای چرخ دولت می‌کنند. بروید و مهم‌ترین مسائلی را که این طیف پس از توقف موقت جنگ و خارج شدن از سوراخ موش‌ به آن پرداخته‌اند مرور کنید. ببینید حاشیه‌سازی برایشان اولویت داشته یا کمک به حل معضلات اقتصادی و ناترازی‌ها. امروز کمک به مهار تورم و حل ناترازی‌ها، بزرگ‌ترین قدردانی از مردم بی‌نظیر کشورمان است. آنها وفاداری و درک بالای خود را به ویژه در آن 12 روز سخت به همگان ثابت کردند. دولت محترم نیز ضمن فاصله گرفتن از «زاویه‌دارها» پاسخ مردم را بدهد.
5- تاریخ یک بار دیگر ثابت کرد که «اتحاد»، قوی‌ترین سلاح و غیرقابل‌نفوذترین سپر در برابر هرگونه تجاوز و توطئه‌ است. وظیفه همه ما، از مردم عادی تا مسئولان و اصحاب قلم، حراست از این سرمایه عظیم است تا هیچ محاسبه شومی ولو با داده‌ها و اطلاعات درست! هرگز مجال تحقق نیابد. پاکسازی مراکز مهم تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز از «زاویه‌دارها»ی اختلاف‌ساز و وحدت‌شکن، که وظیفه قوه قضائیه و مراکز امنیتی است، قطعا کمک بزرگی به ادامه این «اتحاد» خواهد کرد. در غیر این صورت، این بار وسط دعواهای بی‌ارزش و اختلاف‌ساز، غافلگیر خواهیم شد....

فریدون حسن

آنها که بسکتبال را حرفه‌ای‌تر دنبال می‌کنند خوب به یاد دارند نسل طلایی بسکتبال را که از اواخر دهه ۷۰ شمسی تا اواسط دهه ۹۰ در آسیا هیچ رقیبی برایش متصور نبود؛ تیمی که با بهره‌مندی از ستاره‌های فراموش‌نشدنی آن سال‌ها در سطح قاره بی‌رقیب بود، اگر کمی شانس هم یاری‌اش می‌کرد می‌توانست در سطح جهان هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

بسکتبال ایران آقای آسیا بود، اما اشتباه بزرگی که همیشه یقه ورزش ایران را گرفته و هنوز هم می‌گیرد، در بسکتبال هم انجام شد و ثمره عدم‌استعدادیابی درست و پشتوانه‌سازی برای تیم ملی شد، آنچه طی چند سال گذشته همه شاهد آن بودیم؛ شکست پشت شکست و از بین رفتن ابهتی است که در آسیا داشتیم. نسل طلایی کم‌کم پا به سن گذاشتند و خداحافظی کردند و تا چشم باز کردیم تیم ملی خالی شده بود از بازیکنان تأثیرگذار و بزرگ، این شد که طی چند سال گذشته چیزی جز شکست از بسکتبال ندیدیم.

مسابقات کاپ آسیا ۲۰۲۵، اما گویا شروعی دوباره برای بسکتبال ایران بوده است؛ کسب یک برنز ارزشمند که به نظر اکثر کارشناسان بسکتبال ارزش طلا دارد، باعث شده است بسکتبال زمین‌خورده ایران دوباره سرپا شود. کسب این مدال زمانی ارزشمندتر می‌شود که متوجه باشیم ایران با تیمی متحول‌شده و جوان راهی این مسابقات شد؛ جوانانی که حالا می‌توانند راهی را که سال‌ها قبل نسل طلایی بسکتبال پیمود، طی کنند و ایران را به جایگاه قبلی خود برگردانند، البته در این میان نباید از تلاش‌های کادر فنی و سرمربی بادانش تیم ملی هم به سادگی گذشت.

حالا بسکتبال ایران دوباره راه پیروزی را در پیش گرفته است، اما باید هوشیار بود که اختلاف سطح حتی با کشورهایی، چون چین تایپه، تایلند و ژاپن آنقدر نزدیک است که باید نگران بود، به هر حال درست در سال‌هایی که بسکتبال ایران با ضعف و پسرفت مواجه بود، این کشور‌ها تا جایی که می‌توانستند پیشرفت کرده‌اند، بنابراین اگر امروز مانند سال‌های قبل به فکر استعدادیابی و پشتوانه‌سازی نباشیم، اگر در باد کسب همین مدال برنز بخوابیم خیلی زودتر از آنچه دفعه قبل رخ داد همه چیز به باد خواهد رفت و دوباره شاهد شکست‌های آنچنانی خواهیم بود.

این نکته‌ای است که امروز بسیاری از کارشناسان به آن معترف هستند، برای نمونه می‌توان به حرف‌های مهدی ایزدپناه، سرمربی سابق تیم نوجوانان اشاره کرد که می‌گوید: «جوان‌ها عالی بودند و نشان دادند آینده بسکتبال ایران روشن است، البته این ثمره سال‌ها تلاش مربیان پایه است. باید از محمود مشحون یاد کنم که در سال ۱۳۹۶ که من خودم سرمربی نوجوانان بودم بازیکنان خوبی مثل سینا واحدی و آقاجانپور را وارد عرصه بسکتبال کرد و همان زمان هم مشخص بود آنها به بسکتبال ایران کمک می‌کنند. امینی و حیدری نیز در سال ۱۴۰۱ به تیم ملی نوجوانان جذب شدند و مشخص بود که چند سال بعد سکان تیم ملی را در دست می‌گیرند. حال امروز بسکتبال ایران از آنها بهره می‌برد و ما هم لذت می‌بریم.»

ناگفته پیداست که با شنیدن چنین اظهار نظر‌های کارشناسانه‌ای باید پشتوانه‌سازی برای تیم ملی را از همین حالا آغاز کرد و به گونه‌ای پیش رفت که تیم ملی هیچ‌گاه از بازیکن بزرگ و تأثیرگذار خالی نشود تا اتفاقی که قبلاً آن را تجربه کردیم تکرار نشود. عنوان سومی کاپ آسیا عنوان ارزشمندی بود، اما تمام شد و به تاریخ پیوست و بسکتبال ایران اگر می‌خواهد این عنوان را تکرار کند و حتی بالاتر ببرد، چاره‌ای ندارد جز اینکه پشتوانه‌سازی خوبی انجام دهد و تیم ملی کنونی را چنان تقویت کند که سرمربی آن برای چیدن ترکیب تیم آنقدر دستش پر باشد که به دردسر بیفتد!