کنفرانس امنیتی مونیخ که از حساسترین رویدادهای بینالمللی محسوب میشود، پنجاهوچهارمین نشست خود را درحالی در شهر مونیخ برگزار کرد که میهمانان بسیاری از سراسر جهان برای شرکت در آن در هتل «بایریشرهوف» این شهر حضور یافتند. در واقع این نشست هر سال و با هدف تبادلنظر در موضوعات امنیتی جهان برگزار میشود. این نشست امنیتی که شهر مونیخ میزبان آن است، در روزهای 16 تا 18 ماه میلادی جاری (27 تا 29 بهمن) و با حضور بیش از 600 نفر از مقامات سیاسی و بینالمللی از کشورهای مختلف جهان برگزار شد.
در این نشست سران 20 کشور جهان و بیش از 40 نفر از وزرای خارجه و دفاع از کشورهای مختلف حضور داشتند. در روز اول برگزاری این کنفرانس نگرانیها از بروز جنگ در جهان موضوعی بود که بر این کنفرانس سایه انداخت. جنگی که به گفته رئیس این کنفرانس میتواند ناشی از بیاعتمادی بین آمریکا و روسیه یا به قول دبیر کل سازمان ملل ناشی از نگرانی گسترش سلاحهای هستهای و درگیری بین کره شمالی و آمریکا باشد.
این کنفرانس با سخنرانی «اورسولا فوندرلین» و «فلورانس پارلی» وزرای دفاع آلمان و فرانسه آغاز شد. طبق گفته وزیر دفاع آلمان، آینده اروپا و روابط فراآتلانتیکی بعد از روی کار آمدن ترامپ و بحرانهای فعلی خاورمیانه از موضوعات مهمی هستند که قرار است در این نشست بررسی شوند. موضوع ایران نیز یکی از موضوعات مهمی بود که در برنامههای این کنفرانس گنجانده شده بود.
اما برگزاری این کنفرانس که مونیخ را به یکی از امنیتیترین شهرهای جهان تبدیل کرد، انتقادات شدیدی را از جانب برخی احزاب آلمانی چون حزب چپ آلمان در پی داشت، به طوری که نسبت به هزینههای گزافی که دولت این کشور برای برگزاری این نشست صرف کرده بود، معترض بودند. حزب چپ آلمان معتقد است که میشد هزینههای این نشست را صرف دیدار فعالان ضدجنگ کرد، نه کسانی که خود عامل بحرانهای فعلی در سراسر جهان هستند. اما در این میان حدود 20 اتحادیه آلمانی نیز برای برگزاری تجمعات و اعتراض به برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ فراخوان دادند.
در حاشیه این کنفرانس، نشستهای بسیاری با موضوعات مختلف، از جمله بحران اوکراین، قوانین نظم جهانی لیبرال، سیاست خارجی آمریکا در دوران ترامپ، احتمال تقابل هستهای با پیونگیانگ، قراردادهای تسلیحاتی، تنش بین ایران و عربستان، امنیت محیط زیستی و امنیت سایبری، تحولات منطقه خاورمیانه، آفریقا و اروپای شرقی که از موضوعات مهم این روزهای جهان به شمار میرود، مطرح شد و مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
نگاهی گذرا به کنفرانس امنیتی مونیخ که نخستین نشست آن در سال 1963 برگزار شد، نشان میدهد این کنفرانسها اغلب به دیدارهای نمادین محدود میماند و دردی را از دردهای جهان دوا نمیکند؛ دیدارهایی که معمولاً با هزینههای بسیار زیاد و چند سخنرانی آغاز میشود و با ثبت چند عکس یادگاری به پایان میرسد.
ارسال نظرات