شهدا؛ الگوی ناب «سبک زندگی»

پایگاه رهنما:

مسئله «سبک زندگی» و ماهیت و بایدها و نبایدهای آن در جامعه ما، از آن دست مسائلی است که هیچ‌‌گاه از اهمیت آن کاسته نمی‌شود. کشوری با صبغه و سابقه فرهنگی و تمدنی چند هزار ساله که به ویژه بعد از ورود اسلام، تحولات مثبت و عمیقی را در حوزه فرهنگ و سبک زندگی پشت سر گذاشته است، حالا امروز و در آغاز قرن جدید شمسی، با فرصت‌ها و تهدیدهای برجسته‌ای در حوزه «سبک زندگی» مواجه است که اگر از «فرصت‌ها» بهره کافی نگیرد و «تهدیدها» را رصد و برطرف نکند، در میان‌مدت و بلندمت آسیب‌های غیرقابل جبران فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی را متحمل خواهد شد.

«سبک زندگی» به زبان ساده یعنی همان راه و روش زندگی هر شخص و آداب و عادت‌هایی که درگیر آن است. درباره این مسئله هم که سبک زندگی شامل چه مسائل و رفتارهایی می‌شود، به اندازه کافی صحبت شده است. در اینجا باید به این نکته بپردازیم که چه الگوی عملی و ملموسی از «سبک زندگی» معقول و متعالی باید پیش روی جامعه قرار گیرد؟

به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران، شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و شهیدان گلگون‌کفن دیگر میدان‌ها و عرصه‌ها، نمونه‌های عینی و در دسترس برای دستیابی به سبک زندگی معیار و مناسب هستند.

• زندگی‌های الهام‌بخش

رهبر حکیم انقلاب معتقدند: «سبک زندگی اسلامی در رفتار رزمندگان ما و شهدای ما یک چیز برجسته‌ای است که واقعاً نمی شود از این صرف نظر کرد. آن قدر نکته‌ی الهام‌بخش در زندگی این شهیدان وجود دارد که واقعاً جا دارد یک تصویر هنرمندانه‌ای از این وضعیّت را هنرمندان ما به دنیا نشان بدهند و رزمنده‌ی ایرانی را بشناسانند به دنیا و با کارهای هنری و بزرگ در مقابل چشم مردم دنیا قرار بدهند.» و در جای دیگر تاکید می‌کنند که «هر شهیدی یک نماد است. سعی کنید چهره‌ی شهدا را آن چنان که هست برای جوان های امروز روشن کنید؛ این نمادها می شوند الگو برای جوان. و این به آنجا منتهی بشود که جوان ها بتوانند در بین این چهره‌هایی که معرّفی شده‌اند و نشان داده شده‌اند، برای خودشان الگو انتخاب کنند، به آنها دل ببندند و راه آنها را دنبال کنند؛ کمااینکه الان ملاحظه می کنید در بین شهدایی که اسمشان آورده شده و کتاب درباره‌شان نوشته شده و مانند اینها، همین حالت [برای جوانان] به وجود آمده؛ شهید چیت‌سازیان، شهید ابراهیم هادی، شهید وزوایی؛ همه‌ی‌ اینها شهدائی هستند که چون معرّفی شده‌اند و چهره‌هایشان تبیین شده، مجموعه‌ای از جوانها هم به اینها دل بسته‌اند؛ وقتی دل می بندند، راه آنها را دنبال می کنند. این درست نقطه‌ی مقابل آن حرکتی است که سعی می کند دلبستگی‌ها را به نمادهای فساد، به نمادهای دنیاطلبی، به نمادهای هرزه‌گرایی جلب کند».

یکی از این ستاره‌های فروزان، شهید «ابراهیم هادی» است که شرح حال او در قالب کتاب دو جلدی «سلام بر ابراهیم» منتشر شده و در دسترس همگان است.

• از مرام پهلوانی تا مردم‌داری

ابراهیم، ورزشکار و پهلوان بود. عاشق کشتی و ورزش‌های زورخانه‌ای بود و گاهی هم والیبال بازی می‌کرد. بدن محکم و تنومندی داشت و به واسطه قدرت جسمانی‌اش در ورزش سرآمد و قدرتمند بود. ابراهیم اولین نشانه‌های بزرگی روح و پا گذاشتن روی نیت‌های نفسانی‌اش را روی تشک کشتی نشان داد. وقتی در یکی از مسابقه‌های کشتی حریفش آرام در گوشش می‌گوید ابراهیم من به پول جایزه نیاز دارم، او خیلی درگیر حساب و کتاب نمی‌شود. نمی‌خواهد طوری هم رفتار کند تا منتی سر حریفش داشته باشد. کشتی را شل می‌گیرد و با امتیاز می‌بازد تا جایزه به حریفش برسد.

تیپ منحصر به‌فرد او در جبهه برای بسیاری از دوستان و همرزمانش آشنا بود. اما او این تیپ را با دلیل خاصی انتخاب کرده بود. معمولاً ابراهیم با ساک ورزشی راهی باشگاه می‌شد و یک روز چند دختر درباره ظاهر خوب و مرتبش حرف می‌زنند. یکی از هم‌باشگاهی‌هایش که این حرف‌ها را می‌شنود، این موضوع را با ذوق و شوق برای ابراهیم تعریف می‌کند، اما این حرف‌ها به مذاق ابراهیم خوش نمی‌آید. تحول ابراهیم در ظاهر از همین‌جا رقم می‌خورد. این حرف‌ها نه تنها برای ابراهیم هادی جذابیتی نداشت بلکه او تصمیم گرفت از آن روز تیپش را عوض کند تا دیگر مورد توجه دیگران نباشد. او از آن روز به بعد دیگر ساک ورزشی در دست نگرفت. جای ساک ورزشی لباس‌هایش را داخل کیسه گذاشت و لباس‌های بلند و گشاد پوشید.

ابراهیم یک موتور گازی هم داشت که با آن هر کاری که از دستش برمی‌آمد جهت کمک به دیگران می‌کرد. اگر کسی کاری داشت ابراهیم سریع می‌شتافت. در سرمای زمستان پیت‌های نفت را جابه‌جا می‌کرد و دوست نداشت کسی به خاطر نداشتن نفت در سرما بماند و بلرزد. گاهی که بارش باران شدت می‌گرفت کنار جوی‌های بزرگ خیابان ۱۷ شهریور می‌ایستاد و به پیرمرد‌ها و پیرزن‌ها جهت عبور از خیابان کمک می‌کرد. در کمک به سالمندان حساسیت زیادی داشت و کمک‌هایش را به آن‌ها دریغ نمی‌کرد.

• پیام ابراهیم به ما

شهید ابراهیم هادی در بخشی از وصیت نامه‌اش به زیبایی درباره خوبی کردن و خدایی کار کردن می‌نویسد: «سعی کنید در کارهایتان نیت خود را خالص نموده و اعمالتان را از هر شرک و ریا، حسادت و بغض پاک نمایید تا هم اجر خود را ببرید و هم بتوانید مسئولیت خود را آن‌چنان که خداوند، اسلام و امام می‌خواهند، انجام داده باشید. این را هرگز فراموش نکنید تا خود را نسازیم و تغییر ندهیم، جامعه ساخته نمی‌شود.»