- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریوهای مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آنها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب میشود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
جمعه ؛ 02 آذر 1403 مردم به دنبال شکستن سد فشار
فشار رواني، فشار اقتصادي و فشار عملي... اين سه گزاره اي مهمي است که اين روزها دشمنان نظام و انقلاب براي به زانو در آوردن جمهوري اسلامي ايران طراحي کرده‌اند. طراحي که چندي پيش توسط رهبر معظم انقلاب نيز مورد تاکيد قرار گرفت و در اين خصوص به مردم و مسئولان هشدار دادند.
فشار روانی، فشار اقتصادی و فشار عملی... این سه گزاره‌ای مهمی است که این روزها دشمنان نظام و انقلاب برای به زانو در آوردن جمهوری اسلامی ایران طراحی کرده‌اند. طراحی که چندی پیش توسط رهبر معظم انقلاب نیز مورد تاکید قرار گرفت و در این خصوص به مردم و مسئولان هشدار دادند. اما سوال اصلی و مهم که پاسخ به آن برای تنویر افکار عمومی لازم است، این است که شاخصه‌ها و مصادیق این طراحی براندازانه در سپهر کنونی جامعه ایران کدام است؟ برای پاسخ به این سوال، مصادیق عینی زیر قابل ذکر است:
۱- «حوزه فشار روانی»: بی اعتماد سازی مردم نسبت به انقلاب و حاکمیت از طریق ناتوان نشان دادن نظام. در این حوزه دشمن می‌کوشد با سیاه نمایی و نمایش دورنمایی غیر شفاف از آینده کشور و همچنین درونی سازی این توهم که نظام جمهوری اسلامی ایران نتوانسته به شاخصه‌های تعریف شده در مانیفست خود دست پیدا کند، باعث ایجاد یاس و ناامیدی در میان مردم شوند. سرانجام این یاس و نا امیدی نیز چیزی جز ایجاد فشار مردم به حاکمیت برای پذیرش خواسته‌های دشمن و عدول از اهداف تعیین شده نخواهد بود.
۲- «حوزه فشار اقتصادی»: یکی از مهمترین وعده‌های تمام دولت‌هایی که در جمهوری اسلامی ایران روی کار آمده‌اند، موضوع بهبود شرایط اقتصادی کشور و بهبود وضعیت معیشتی مردم بوده است. این وعده هربار به دلایل مختلفی اعم از سومدیریت دولت‌ها و فشار‌های بیرونی به تعویق افتاده و باید این واقعیت را پذیرفت که وضعیت اقتصادی کشور و معیشتی مردم در تراز جمهوری اسلامی ایران و مانیفست تعریف شده انقلاب نیست. اتفاقی که باعث بروز دلخوری در میان مردم شده و آنان همواره مهمترین درخواست خود از دولت‌ها را بهبود شرایط اقتصادی کشور قرار داده‌اند. دشمنان نیز با برآورد‌هایی که از جامعه ایرانی در اختیار دارند، همواره محور مهم فشار‌های خود را در حوزه اقتصاد کشور قرارداده‌اند و می‌کوشند، این حوزه را به نقطه ضعف کشور تبدیل کنند. نمونه بارز این فشار‌ها را می‌توان به تحریم‌های ضد انسانی غرب علیه ایران در دوره جنگ تحمیلی و پس از آن تحریم‌های هسته‌ای چند سال اخیر دانست. فشار‌هایی که به رغم پذیرش برجام و تعطیلی بخشی از صنعت هسته‌ای کشور بار دیگر از سوی امریکا تشدید شده و باعث بروز نوساناتی در بازار کشور شده است.
۳- «حوزه فشار عملی»: این شاید قطعه آخر پازل طراحی شده توسط دشمنان باشد. جایی که پس از ایجاد یاس و نا امیدی در مردم و افزایش فشار‌های اقتصادی، مردم را به کف خیابان بکشانند و از طریق بروز آشوب داخلی، نظام را سرنگون کنند. مدل ضعیف و کوچک شده این طراحی سال گذشته توسط اتاق فکر‌های محور غربی-عربی و عبری در کشور به اجرا در آمد و شاهد بودیم که عوامی که از عدم حصول نتیجه برجام سرخورده بودند و با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می‌کردند، در برخی از شهر‌ها به خیابان آمدند و باعث بروز آشوب‌هایی شدند. اتفاقی که با مدیریت صحیح نظام به خوبی کنترل و خدعه دشمنان با شکست روبرو شد. اما واقعیت آن است که موفقیت این طراحی در به خیابان کشیدن مردم و ایجاد فشار به نظام باعث شده که این حوزه‌های فشار همچنان جزو مهمترین برنامه ریزی دشمنان برای سرنگونی نظام است.
چه باید کرد؟
حال در برابر این طراحی پیچیده دشمنان چه باید کرد؟ واقعیت آن است که راه حل مقابله با این تهدیدات، نه از دل مذاکرات دیپلماتیک، بلکه از درون جامعه ایران قابل ایفاد است. جایی که دولت محترم به عنوان سکاندار اقتصاد کشور باید از حالت انفعالی خارج شود و با نوسازی تیم اقتصادی خود و بهره گیری از مدل اقتصاد مقاومتی که مدلی درون زا است سر و سامانی به اوضاع اقتصادی کشور بدهد و وضعیت معیشتی مردم را بهبود دهد. علاوه بر این، نشان دادن چهره‌ای با صداقت از سوی دولت که فساد را بر نمی‌تابد و عملا به فکر ایفای حقوق جمعی جامعه است و همچنین دولتی که تمام توان خود را برای خدمت به مردم در طبق اخلاص قرار داده، نه فقط می‌تواند مسیر پیش روی نظام را شفاف کند، بلکه دسیسه‌های دشمنان را برای مردم آشکار خواهد کرد. در سوی دیگر این روند نیز مردمی قرار دارند که که اگرچه خواسته‌های به حقی در حوزه اقتصادی دارند، اما به خوبی می‌دانند که در پس این تحریکات عمومی، پروژه‌ای سنگین برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ایران است؛ این مردم دقیقا همان مردمی هستند که در طول سال‌های سخت جنگ و پس از آن تحریم‌های ضد انسانی، با نظام همراهی کردند و باعث سرافرازی خود و انقلابشان شدند. حال نیز ایجاد یک وفاق ملی میان مردم و حاکمیت برای گذر از این مقطع حساس بیش از هر زمان دیگری لازم است. وفاقی که نیروهای مورد وثوق مردم و نظام، باید سرمنشا آن باشند و قلب‌های مردم را بیش از هر زمان دیگر به نظام نزدیک کنند. اگرچه بسیاری بر این باور هستند که جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه عظیم مردمی خود، سد تمامی این فشار‌ها را خواهد شکست و این طراحی‌های دشمنان علیه ایران قطعا بدون نتیجه خواهد بود.
۱- «حوزه فشار روانی»: بی اعتماد سازی مردم نسبت به انقلاب و حاکمیت از طریق ناتوان نشان دادن نظام. در این حوزه دشمن می‌کوشد با سیاه نمایی و نمایش دورنمایی غیر شفاف از آینده کشور و همچنین درونی سازی این توهم که نظام جمهوری اسلامی ایران نتوانسته به شاخصه‌های تعریف شده در مانیفست خود دست پیدا کند، باعث ایجاد یاس و ناامیدی در میان مردم شوند. سرانجام این یاس و نا امیدی نیز چیزی جز ایجاد فشار مردم به حاکمیت برای پذیرش خواسته‌های دشمن و عدول از اهداف تعیین شده نخواهد بود.
۲- «حوزه فشار اقتصادی»: یکی از مهمترین وعده‌های تمام دولت‌هایی که در جمهوری اسلامی ایران روی کار آمده‌اند، موضوع بهبود شرایط اقتصادی کشور و بهبود وضعیت معیشتی مردم بوده است. این وعده هربار به دلایل مختلفی اعم از سومدیریت دولت‌ها و فشار‌های بیرونی به تعویق افتاده و باید این واقعیت را پذیرفت که وضعیت اقتصادی کشور و معیشتی مردم در تراز جمهوری اسلامی ایران و مانیفست تعریف شده انقلاب نیست. اتفاقی که باعث بروز دلخوری در میان مردم شده و آنان همواره مهمترین درخواست خود از دولت‌ها را بهبود شرایط اقتصادی کشور قرار داده‌اند. دشمنان نیز با برآورد‌هایی که از جامعه ایرانی در اختیار دارند، همواره محور مهم فشار‌های خود را در حوزه اقتصاد کشور قرارداده‌اند و می‌کوشند، این حوزه را به نقطه ضعف کشور تبدیل کنند. نمونه بارز این فشار‌ها را می‌توان به تحریم‌های ضد انسانی غرب علیه ایران در دوره جنگ تحمیلی و پس از آن تحریم‌های هسته‌ای چند سال اخیر دانست. فشار‌هایی که به رغم پذیرش برجام و تعطیلی بخشی از صنعت هسته‌ای کشور بار دیگر از سوی امریکا تشدید شده و باعث بروز نوساناتی در بازار کشور شده است.
۳- «حوزه فشار عملی»: این شاید قطعه آخر پازل طراحی شده توسط دشمنان باشد. جایی که پس از ایجاد یاس و نا امیدی در مردم و افزایش فشار‌های اقتصادی، مردم را به کف خیابان بکشانند و از طریق بروز آشوب داخلی، نظام را سرنگون کنند. مدل ضعیف و کوچک شده این طراحی سال گذشته توسط اتاق فکر‌های محور غربی-عربی و عبری در کشور به اجرا در آمد و شاهد بودیم که عوامی که از عدم حصول نتیجه برجام سرخورده بودند و با مشکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می‌کردند، در برخی از شهر‌ها به خیابان آمدند و باعث بروز آشوب‌هایی شدند. اتفاقی که با مدیریت صحیح نظام به خوبی کنترل و خدعه دشمنان با شکست روبرو شد. اما واقعیت آن است که موفقیت این طراحی در به خیابان کشیدن مردم و ایجاد فشار به نظام باعث شده که این حوزه‌های فشار همچنان جزو مهمترین برنامه ریزی دشمنان برای سرنگونی نظام است.
چه باید کرد؟
حال در برابر این طراحی پیچیده دشمنان چه باید کرد؟ واقعیت آن است که راه حل مقابله با این تهدیدات، نه از دل مذاکرات دیپلماتیک، بلکه از درون جامعه ایران قابل ایفاد است. جایی که دولت محترم به عنوان سکاندار اقتصاد کشور باید از حالت انفعالی خارج شود و با نوسازی تیم اقتصادی خود و بهره گیری از مدل اقتصاد مقاومتی که مدلی درون زا است سر و سامانی به اوضاع اقتصادی کشور بدهد و وضعیت معیشتی مردم را بهبود دهد. علاوه بر این، نشان دادن چهره‌ای با صداقت از سوی دولت که فساد را بر نمی‌تابد و عملا به فکر ایفای حقوق جمعی جامعه است و همچنین دولتی که تمام توان خود را برای خدمت به مردم در طبق اخلاص قرار داده، نه فقط می‌تواند مسیر پیش روی نظام را شفاف کند، بلکه دسیسه‌های دشمنان را برای مردم آشکار خواهد کرد. در سوی دیگر این روند نیز مردمی قرار دارند که که اگرچه خواسته‌های به حقی در حوزه اقتصادی دارند، اما به خوبی می‌دانند که در پس این تحریکات عمومی، پروژه‌ای سنگین برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ایران است؛ این مردم دقیقا همان مردمی هستند که در طول سال‌های سخت جنگ و پس از آن تحریم‌های ضد انسانی، با نظام همراهی کردند و باعث سرافرازی خود و انقلابشان شدند. حال نیز ایجاد یک وفاق ملی میان مردم و حاکمیت برای گذر از این مقطع حساس بیش از هر زمان دیگری لازم است. وفاقی که نیروهای مورد وثوق مردم و نظام، باید سرمنشا آن باشند و قلب‌های مردم را بیش از هر زمان دیگر به نظام نزدیک کنند. اگرچه بسیاری بر این باور هستند که جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه عظیم مردمی خود، سد تمامی این فشار‌ها را خواهد شکست و این طراحی‌های دشمنان علیه ایران قطعا بدون نتیجه خواهد بود.
منبع: سایت رهنما
اشتراک گذاری:
ارسال نظرات