دهۀ کرامت فرصت مناسبی را پیشِروی ما قرار میدهد تا با این ارزش والای انسانی که خداوند به بشر ارزانی داشته است، مأنوستر شویم؛ ضرورت نهادینهسازی این عنصر در عصر حاضر که انسانها بهسبب وجود ابزارهای رسانهای بیشتر در معرض اشتباهات و حرمتشکنیها و بهدنبال آن، بیتقوایی قرار میگیرند، بیشتر از گذشته در فضای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه احساس میشود؛ بهویژه آنکه در آستانۀ انتخابات ریاستجمهوری اصلِ «تخریب» چهرههای سیاسی کشور بیشتر در معرض مخاطبان فضای مجازی قرار گرفته است.
حجتالاسلام ارزانی، رئیس شورای هماهنگی بزرگداشت دهۀ کرامت در گفتوگوی در اهمیت موضوع کرامت گفت: کرامت و پاسداشت مقام انسان، از ارزشهای قرآنی محسوب میشود؛ اگرچه آیاتی از قرآن بهصورت مستقیم اختصاص به کرامت انسان دارد، اما مفهوم کرامت در سرتاسر آیات قرآن وجود دارد؛ به این معنا که خداوند هر نعمت و جایگاهی که به انسان داد، بهخاطر کرامتبخشی به اوست. خداوند وقتی میخواهد از کرامت سخن بگوید، با تأکید از آن یاد میکند و میفرماید «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِیآدَمَ»؛ یعنی ما تمام فرزندان بنیآدم را بسیار تکریم کردیم؛ هرچند عدهای قدر آن را میدانند، اما عدهای با آلودگی به گناه و بیتقوایی بر آن سرپوش میگذارند.
وی با تصریح بر اینکه مدل تکریم پیامبر صلّی الله علیه و آله و اهلبیت ایشان علیهم السّلام همان مدل قرآنی است، گفت: پایۀ رفتار این بزرگواران چه در برخورد با خانواده و زیردستان و چه با فقرا و یا حتی مخالفان، مبتنی بر کرامت بود. داستانهای زیادی از برخورد کریمانه و سراسر کرامت این انوار مقدس نسبت به فقرا شنیدیم؛ بهگونهای برخورد میکردند که عزت فقرا لکهدار نشود تا آنجا که گاهی تمام اموال خویش را به شخص سائل میبخشیدند.
ارزانی با اشاره به اینکه خیلی افراد با نیت سرکوب وارد مناظره میشوند، گفت: اهلبیت علیهم السلام به استقبال مناظره نمیرفتند و تمایلی به این موضوع نداشتند؛ چرا که در مراسم مناظره، سخنانی ردوبدل میشود که ممکن است طرف مقابل، سرکوب و آبروی او مورد آسیب قرار گیرد، در عین حال هیچگاه هم از آن فراری نبودند؛ اهلبیت علیهم السلام با اینکه بحق و عاری از هر نقصی بودند، اما از اینکه ممکن است طرف مقابل سرشکسته شود، از مناظره ابا داشتند. مناظرات امام رضا علیه السلام هم با طراحی مأمون شکل میگرفت؛ اتفاقاً او در این مناظرات بهدنبال تضعیف جایگاه امامت و تضعیف جایگاه علمی و مقام معرفتی امام بود که با علم لدنّی امام، این توطئه به کام مأمون تلخ شد. امام نیز با نیّت اصلاحگری در اندیشۀ مخالفان و روشنگری برای مسلمانان پا در این مناظرات میگذاشت با این حال طبیعتاً طرف مقابل بازندۀ علم بیپایان امام و سرافکنده از جلسه خارج میشد.
وی اخلاق در مناظرات را بسیار حائز اهمیت دانست و گفت: اتفاقاً مناظره مهمترین عرصهای است که انسان باید کرامت فرد مقابل را حفظ کند؛ فهم این امر از آنجایی که بین طرفداران کاندیداها ممکن است مناظراتی تا روز انتخابات رخ دهد، ضروری است. یکی از شیوههای امام رضا علیه السلام در مناظرات، رعایت عدل و انصاف است. ایشان در جایی که سخن فرد مقابل حق بود، تصریح داشتند و بلکه دیدگاه او را بهشیوهای بهتر از خود او تصحیح میکردند. خیلی مهم است که افراد در مناظرات مگسصفت نباشند؛ یعنی مدام بدیها را نبینند و به نکات مثبت هم توجه کنند. انسانِ باانصاف، فردی است که ضمن انتقاد از عملکردها و ضعفها، به نقاط قوت هم اشاره کند، در واقع ضعف و قوت را با یکدیگر ببیند، در نهایت باید رویکرد دو طرف اصلاحگری باشد نه تخریب. مردم وقتی این نوع انصاف را مشاهده کنند، خودشان به تصمیم میرسند.
رئیس کانونهای فرهنگی و هنری مساجد علم و خردورزی را از دیگر شاخصههای مناظرات امام رضا علیه السلام معرفی کرد و گفت: همانطور که عرض کردم، امام از علم خویش در راستای روشنگری و بصیرتبخشی استفاده میکرد. ما گاهی از علم خود در راستای مطامع خود و سرپوش گذاشتن روی حق استفاده میکنیم، اما گاهی انسان دچار جهل میشود که در این شرایط باید احتیاط بهخرج دهد، وجه بدتر اینکه ممکن است فردی به یک موضوعِ حق علم داشته باشد و آن را کتمان کند؛ در این شرایط مورد توبیخ خداوند قرار میگیرد، خداوند میفرماید «وَ لاتَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَكْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»؛ یعنی «و حق را با باطل نیامیزید و حقیقت را با اینکه میدانید، کتمان نکنید».
وی افزود: گاهی اوقات خیلی علم و انصاف دارید، اما در نحوۀ بیان ممکن است اشکالاتی داشته باشید. امام حسن و امام حسین علیهما السلام در ماجرای مشهورِ آموزش وضو به آن پیرمردی که در مسجد بود، بهبهترین شیوه عمل کردند و الگویی را برای همیشه برایمان بهیادگار گذاشتند، بهگونهای آموزش دادند که شخص مقابل در جمع آزردهخاطر نشود؛ این نوع رفتار، همان تکریم است.
ارزانی با ابراز تأسف نسبت به فضای مناظراتی در رسانه ملی گفت: ما گاهی که با خانواده پای یک بحث سیاسی در تلویزیون مینشینیم، احساس شرم میکنیم، شاهدیم که اخلاقیات حداقلی رعایت نمیشود، هر تهمتی را بهراحتی ابراز میکنند و از تقوا هم که خبری نیست. این مسئله در قشر کودک، نوجوان و حتی جوانمان تأثیر منفی دارد و ممکن است اینطور یاد بگیرند که برای هر حرف حق و ناحقی باید آبروی طرف مقابل را بریزند. شما مناظرات امام رضا علیه السلام با مخالفان را مشاهده کنید؛ کمترین بیحرمتی صورت نمیگرفت مگر اینکه تشخیص دهند با یک حرف تند، تلنگری به طرف مقابل وارد میشود. مخالفان با اینکه برای سرکوب امام وارد شدند، اما آن حضرت کرامتشان را حفظ میکرد، بنابراین نباید اینچنین باشد که از ضروت نان و اقتصاد بگوییم، اما ضرورت تزریق اخلاق و کرامت به ارکان جامعه را فراموش کنیم.
ارسال نظرات