جمعه ؛ 02 آذر 1403 
اخیراً قصد داشتم تا برای "سقط جنین" از طریق سرچ اینترنتی و جست‌وجو‌گر گوگل، روایاتی پیدا کنم تا با استناد به کلام آسمانی و روایت بزرگان‌مان، گزارشی درباره سنگینی عمل فجیع سقط جنین تنظیم کنم اما...
با انبوهی از مطالب درباره روشهای مختلف سقط جنین، داروها، راه‌کارها، انواع سقط در ماه‌های مختلف بارداری، پزشکانی که بی‌محابا به این کار مبادرت می‌کردند و... مواجه شدم!!
چه‌طور می‌شود قبح این عمل فجیع، غیرشرعی و غیرانسانی این‌قدر راحت در فضای مجازی کشورمان شکسته شود و این‌گونه جان انسان‌های بی‌گناه و بی‌پناه به خطر بیفتد؟! کجاست مسئولی که جلوی این وب‌سایت‌های جانی را بگیرد؟! کجا باید باشد تعزیراتی که جلوی این‌دست کاسبی‌های آغشته به خون را بگیرد؟! کجاست ناصح و مشاوری که مادران و پدران سرزمینم را از عواقب این کار شوم برحذر دارد؟!
مقابله با این فضای مخوف و مروج سقط جنین، یک وظیفه همگانیست و این امر تکلیف تمام دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی است و هیچ‌کس از کوچک و بزرگ، نمی‌تواند ادعا کند در این زمینه تکلیفی بر دوش ندارد؛ از فرزندان خانواده که آرزوی خواهر و برادر دارند تا عمه و عموها و خاله و دایی‌ها، تا مادربزرگ‌ها که قوّت به بازو و فکر فرزندان خود بدهند و به مادر امید دهند که می‌توانی این هدیه الهی را در وجود خود بزرگ کنی و به ثمر برسانی.
اما در دیگر کشورها که اتفاقاً مسلمان هم نیستند، چه مواجهه‌ای با سقط جنین می‌شود؟! مثلاً آلمان یا اسپانیا، سوئیس یا... حتی کشورهای آفریقایی... طبق آمار و مستندات، اکثر این کشورها نگاه‌شان به فرزند و مسئله فرزندآوری به نگاهی ایجابی و مثبت تغییر کرده و پس خطاهای گذشته و نسل‌کشی‌های خواسته و ناخواسته خود، در حال حاضر با قوت و قدرت، سیاست‌های تشویشی برای افزایش جمعیت را دنبال می‌کنند و در این کشورها سیاست قطعی بر این است که جلوی هر روزنه اشتباه به سمت سقط جنین را ببندند که پدر و مادر حتی به این مسیر فکر هم نکنند! به خاطر عزت‌مندی خودشان هم که شده فرزندآوری داشته باشند.
اما در کشورمان به اقتضای مسلمانی و اینکه دین ما، سقط جنین را حرام دانسته و برای آن دیه قرار داده، خداوند به آن موجودی که هنوز پا به کره خاکی نگذاشته بها داده و او را مقدس خوانده است، روزی‌آور خانواده خوانده که با آمدنش محبت پدر و مادر را بیشتر می‌کند، فرزند را پیونددهنده قلب‌ها و مایه رسیدن به آرامش و ثمره زندگی خوانده شده و ... اوضاع باید به مراتب بهتر از کشورهای غربی و اروپایی باشد اما صد افسوس ...
در روایتی از پیامبر اکرم(ص) آمده است: "ازدواج و تولید نسل کنید و زیاد شوید که من در روز قیامت به شما مباهات می کنم حتی به طفلی که سقط شده باشد." (بحار الانوار، ج 44، ص 169)
این کلام پیامبر مهربانی چه تعبیری دارد؟ پیامبر(ص) به مادری که فرزندش را به هر دلیلی (مریضی، ضعف، سانحه و ...) از دست داده، می‌فرماید که غم مخور! او در نزد منِ پیامبرخدا عزیز است و من افتخار می‌کنم به نوزادی که تو نتوانستی به دنیا بیاوری! اگر این حرف با عمق جان شنیده شود، چه حال خوبی برای آن مادر خواهد داشت.
مادری که می‌خواهد فرزند خود را سقط کند می‌گوید اگر پیامبر(ص) به سقط‌شده‌های امتش افتخار می‌کند، اگر بچه‌ام را با همه سختی‌ها و مشکلات به دنیا بیاورم و به ثمر بنشانم چقدر بیشتر به من و فرزندم افتخار می‌کند؛ پیامبر خدا، رحمةللعالمین، به فرزند من افتخار می‌کند پس چرا من نعمت به این بزرگی را از فرزندم بگیرم، فرزندی که می‌تواند آن‌قدر خوشبخت باشد و عزیز باشد که در سایه دعای پیامبر، رشد کند و بزرگ شود.
چه نگاه شیرینی به فرزند در دین، اگر پیامبری از جنس احمد باشد و چه مهربانی‌ای بالاتر از مهربانی پدر امت در قبال فرزندانی که حتی نیامده‌اند و در نیمه‌راه زندگی عدم شده‌اند؛ که نه عدم... نه! عدم نشده‌اند بلکه آنان مورد تفقد پیامبر(ص) هستند و محل نزول ثواب اخروی؛ در این دین الهی و با این نگاه زیبا حیف نیست که فرزندان خود را از دوستی و محبت با بهترین خلق خدا محروم کنیم؟!
"فاطمه میری طایفه‌فرد"
ارسال نظرات