سه دلیل سوءظن نسبت به ادعای کمک آمریکا

با عالم‌گیر شدن بیماری کرونا این روزها بیش از هر زمان دیگر بحث همیاری و اتحاد جهانی برای مقابله با این ویروس و بحران جهانی به شکلی جدی مطرح شده است. 

در این میان، طی چند هفته گذشته فشارهای بین‌المللی بر آمریکا برای لغو تحریم‌ها علیه ایران و برداشتن فشارهای مالی و ارتباطی که برای مقابله تهران با بیماری کرونا مشکل ایجاد می‌کند، افزایش یافته است. در این راستا، مقامات کشورهایی همانند چین، روسیه، هند، پاکستان، ژاپن، فرانسه، آلمان و حتی کشور انگلستان خواستار رفع تحریم‌های ظالمانه واشنگتن علیه ایران شده‌اند. حتی در اقدامی قابل توجه بخشی از نمایندگان کنگره نیز طی نامه‌ای از دونالد ترامپ می‌خواهند که بخشی از تحریم‌ها را لغو کند. در حقیقت، در وضعیت کنونی همه وجدان‌های بیدار به این مساله پی برده‌اند که ایران در زمینه تامین تجهیزات پزشکی، منابع مالی، حمل‌ونقل کاالهای بهداشتی مورد نیاز و ... با مشکل تحریم‌های آمریکا مواجه است.

با وجود تمامی درخواست‌های بین‌المللی، دولت ایالات متحده آمریکا نه تنها تا کنون هیچ بخشی از تحریم‌ها را لغو نکرده بلکه با صراحت از تداوم سیاست فشار حداکثری خبر می‌دهد و حتی دو دسته تحریم‌های جدید نیز علیه ایران اعمال کرده است. در سوی مقابل نیز در ادعایی مضحک واشنگتن اعلام کرده که در قالب کمک‌های بین‌المللی حاضر به همیاری با ایران در مقابله با کرونا است. 

چرا ایران کمک آمریکا را نپذیرد؟

 در شرایط کنونی، این مساله مطرح می‌شود که ایران چرا درخواست کمک‌های آمریکا به ایران در زمینه مقابله با کرونا ویروس را رد کرد؟ اقدامی که موجب شد تا وزیر خارجه آمریکا با شانتاژ خبری برای فضاسازی سیاسی علیه تهران بپردازد و اینگونه وانمود کند که کاخ سفید نسبت به گسترش اپیدمی و سلامت عمومی مردم ایران نگران است در حالی که کیست که نداند نوک پیکان سیاست فشار حداکثری اخلال در روند عادی زندگی شهروندان نشانه رفته است. لذا می‌توان به سه دلیل عمده در رابطه دلایل رد کمک‌رسانی مورد ادعای ترامپ اشاره کرد:

ناتوانی آمریکا در مدیریت وضعیت کرونا در داخل: ادعای کمک‌رسانی آمریکا به ایران در شرایطی مطرح می‌شود که بارها مقامات دولتی، سناتورهای، نمایندگان مجلس و حتی روسای ایالت‌های آمریکا از کمبود امکانات برای مقابله با کرونا خبر داده‌اند. برای نمونه مایک پنس، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا اعلام کرده که این کشور در زمینه کیت‌های تشخیص کرونا به شدت با مشکل کمبود همراه است. همچنین، طی روزهای گذشته بارها رسانه‌ها و خبرگزاری‌های آمریکایی از نبود ماسک، ژل‌های ضدعفونی و ایجاد بازار سیاه در زمینه فروش امکانات بهداشتی خبر داده‌اند. علاوه بر این، برنی سندرز سناتور نام‌آشنای آمریکایی و یکی از جدی‌ترین گزینه‌های دموکرات‌ها برای انتخابات ریاست جمهوری 2020  از کمبود امکانات بهداشتی در آمریکا و عملکرد ضعیف دولت انتقاد کرده است. همچنین، فرمانداران ایالت‌های مختلف آمریکا بارها از کمک‌رسانی کاخ سفید شکایت داشته‌اند. در چنین شرایطی ادعای کمک‌رسانی آمریکا بسیار مضحک به نظر می‌رسد؛ زیرا کشوری که خود در مقابله با کروناویروس ناتوان است نمی‌تواند به کمک دیگر کشورهای جهان بشتابد.

بی‌اعتمادی نسبت به نیات ترامپ: در سطح دیگر امروزه به نظر می‌رسد کشورهای برای مقابله با رقبای خود در عرصه بین‌الملل دیگر به سراغ جنگ‌های مستقیم نظامی نخواهند رفت، بلکه در عرصه جدید این جنگ‌های نرم و بیولوژیک هستند که به صورت پنهان و سیال مورد هدف قرار می‌گیرند. در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، این مساله بیش از هر زمان دیگری تقویت شده است و حتی بسیاری از ناطران سیاسی بر این باور هستند که کروناویروس سلاح بیولوژیک آمریکا برای به چالش کشاندن اقتصاد در حال پیشرفت چین بوده است. در چنین شرایطی که ترامپ به دشمن قسم‌خورده ایران تبدیل شده و از هیچ اقدامی برای فشار و شکست ایران در منطقه غرب آسیا و سطح جهانی فروگذاری نمی‌کند، بسیار منطقی است که تهران فریب سیاست رسانه ای ادعای کمک رسانی آمریکا را به دیده تردید بنگرد. حتی اگر کوچک‌ترین احتمالی مبنی بر امکان اقدام پزشکان آمریکایی به شیوع گسترده‌تر کرونا و ایجاد چالش بزرگ برای ایران وجود داشته باشد، هر عقل سلیمی این را نمی‌پذیرد که به کمک‌های آمریکا جواب مثبت داد.

اثبات حقانیت و مشروعیت مقابله ایران در برابر آمریکا: در صورت پذیرش کمک‌های مشکوک آمریکا به ایران در مقابله با کرونا یکی از مسائل که اتفاق می‌افتد این است که ترامپ بخشی بزرگ از اقدامات غیرانسانی و ظالمانه خود را در تحریم مردم ایران توجیه می‌کند. به عبارت بهتر، ترامپ قصد دارد بر حجم جنایت خود در تداوم تحریم‌های ایران در قالب سیاست فشار حداکثری سرپوش بگذارد. این امر به طور حتم حقانیت و مشروعیت ایران در مقابله با تحریم‌های ظالمانه آمریکا را کمک‌رنگ خواهد نمود در حقیقت این گونه بازنمایی می‌شود که بر خلاف آن‌چه مطرح می‌شود واشنگتن چندان ستیزی با ایران ندارد. بنابراین، سیاست مسئولان جمهوری اسلامی ایران در رد کردن کمک‌های ایالات متحده آمریکا را می‌توان مبتنی بر مصالح و منافع ملی و نیز واقع‌بینی سیاسی ارزیابی کرد.