پنجشنبه ؛ 29 شهريور 1403
21 اسفند 1396 - 07:59
پشت پرده مدیریت ایران‌هراسی‌های اخیر

جنگ روانی آمریکایی‌ها در عراق

رابطه ایران و عراق پس از فروپاشی رژیم صدام با چالش‌های فراوانی همراه بوده است؛ تهران و بغداد با توجه به مجاورت استراتژیک و پیوند‌های دیرینه فرهنگی و مذهبی تلاش کرده‌اند روابطی دوستانه و همکاری نزدیک داشته باشند، اما بازیگران منطقه‌ای که از قدرت گرفتن این دو کشور واهمه دارند، از دیرباز به دنبال تغییر جورچین منطقه‌ای به نفع خود بوده‌اند.
کد خبر : 320

پایگاه رهنما :

رابطه ایران و عراق پس از فروپاشی رژیم صدام با چالش‌های فراوانی همراه بوده است؛ تهران و بغداد با توجه به مجاورت استراتژیک و پیوندهای دیرینه فرهنگی و مذهبی تلاش کرده‌اند روابطی دوستانه و همکاری نزدیک داشته باشند، اما بازیگران منطقه‌ای که از قدرت گرفتن این دو کشور واهمه دارند، از دیرباز به دنبال تغییر جورچین منطقه‌ای به نفع خود بوده‌اند.

فاصله انداختن میان شیعه و سنی

تفرقه انداختن میان شیعه و سنی و اتهام مداخله برای سلطه بر بغداد از همان اتهامات واهی و نخ‌نمایی است که سال‌هاست استعمارگران با توسل به آن می‌خواهند میان دو ملت جدایی بیندازند، به ویژه حضور موفقیت‌آمیز جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با داعش در عراق و سوریه موجب شد که آمریکا و اروپا بیش از پیش از قدرت منطقه‌ای تهران واهمه داشته باشند و برای تخریب چهره ایران در نزد افکار عمومی منطقه تقلا کنند. 

خشم رسانه‌های غربی از سخنان مقام ایرانی

بهانه هجمه‌ها، این بار سفر مشاور رهبر معظم انقلاب به عراق است، وی در این سفر با مقامات عراق دیدار و رایزنی داشته و گفته است، جبهه مقاومت باید مانع از استقرار تدریجی آمریکایی‌ها در شرق فرات شود. این دیدار که نخستین سفر یک مقام عالی‌رتبه از سوی جمهوری اسلامی ایران پس از شکست داعش به عراق صورت می‌گیرد، با خشم رسانه‌های غربی و بعضاً عربی مواجه شد. وبگاه المانیتور که وابسته به اندیشکده آمریکایی واشنگتن است، در اقدامی برای تهییج افکار عمومی عراق  کوشید سخنان وی را به انتخابات آتی این کشور نسبت دهد. شبکه سعودی العربیه نیز مدعی شد که اظهارات ولایتی خشم برخی از مقامات عراقی را برانگیخته است.

اگر ایران نبود اوضاع وخیم‌تر می‌شد

در سال‌های اخیر ملت عراق با نیروی تروریستی با حجم بسیاری از امکانات که تاریخ به خود ندیده است، مواجه شد. داعش توانست سه استان عراق را اشغال کند و اوضاع امنیتی در عراق به شدت وخیم شده بود. بی‌شک بدون کمک بموقع جمهوری اسلامی ایران، اوضاع وخیم‌تر نیز می‌شد؛ چرا که بغداد هم با تهدید جدی داعش مواجه بود و هم نیروهای بین‌المللی و آمریکایی نمی‌خواستند وارد عمل بشوند.

ایران از همان روزهای نخست که استان موصل به دست داعشی‌ها افتاد، با مردم عراق ابراز همدردی کرد و حاضر شد، هم از نظر نظامی و هم از نظر مستشاری به مردم و حکومت عراق کمک کند. این در حالی بود که دیگر کشورها کمک‌های خود را دریغ، یا در ارسال کمک تعلل می‌کردند.

جمهوری اسلامی ایران به صورت رسمی، چه مکتوب و چه شفاهی برای کمک به مردم عراق از دولت عراق اجازه گرفته و دولت عراق همواره کمک‌های ایران را مثبت تلقی کرده است، این در حالی است که آمریکایی‌ها بر اساس مصلحت سیاسی و منافع‌شان در عراق و دیگر کشورها حضور می‌یابند.

مسئله پنهانی در رابطه ایران و عراق وجود ندارد

جمهوری اسلامی ایران همواره تأکید کرده که به هیچ وجه قصد دخالت در امور داخلی دیگر کشورها ندارد.  البته، ایران به طور علنی گفته است که علاقه‌مند است گروه‌ها و جریان‌هایی در عراق بر سر کار ‌آیند که نیروهای معتدلی باشند، به قانون اساسی عراق پایبند باشند و افراطی، قوم‌گرا و وابسته نباشند و خطری را برای عراق و مردم و مقدسات آن ایجاد نکنند. اینها معنای دخالت ندارد. ایران همه اینها را علناً اعلام کرده و مسئله پنهانی وجود ندارد.

 جنگ روانی آمریکایی‌ها در عراق

دموکراسی در عراق نوپا است و با فضای بازی که در عراق حاکم است، همه افراد و جریان‌ها نظرات‌شان را به صورت مستقل ابراز می‌کنند. در عراق جریان‌های افراطی مذهبی و جریان‌های قومی و عرب سنی هم حضور دارند که مورد حمایت کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هستند و بی‌شک مخالفت‌هایی با حکومت عراق یا با جمهوری اسلامی ایران ابراز می‌دارند. اما مردم عراق این جریان‌ها را می‌شناسند و به پشت پرده آنها واقفند. آمریکایی‌ها هم از این جریان‌ها در ایجاد جنگ‌های روانی و قومی و طایفه‌گرایی برای مصالح سیاسی خود و علیه ایران سوءاستفاده می‌کند.

اتفاق‌نظر بر مثبت بودن نقش ایران

از سال 2003 اکثر گروه‌های سنی تقریباً تنشی را با شیعیان عراق و ایران داشتند، اما پس از گذر این سال‌ها بسیاری از این گروه‌ها که مخالف فعالیت سیاسی شیعیان در عراق بودند به این نتیجه رسیده‌اند که فعالیت‌های ایران مثبت بوده است. در این میان، برخی از این گروه‌ها که بر سر همان رویکرد قبلی هستند نمی‌خواهند ارتباط صمیمانه و راه‌گشا بین دیگر گروه‌ها شکل بگیرد.

ارسال نظرات