رهبر انقلاب در دیدار جمعی از مسئولان نظام و سفیران کشورهای اسلامی فرمودند: بعثت پیامبر(ص) حامل گنجینه‌هایی است که می‌تواند سعادت بشر را در زندگی خودش، در همین زندگی دنیا تا قبل از آخرت تأمین کند.

سفری بدون نتیجه. این آخرین گزاره تحلیلی برای سفر بایدن به غرب آسیا بود

پس از پایان دور هشتم گفتگو‌های هسته‌ای در هتل کوبورگ وین، با درخواست طرف غربی تمامی طرف‌ها برای تصمیم گیری سیاسی به پایتخت‌های خود باز گشتند، در آن زمان سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در تشریح آن گفتگو‌ها اعلام کرد که ایران آماده توافق است و طرف آمریکایی باید تصمیم سیاسی بگیرد؛ تصمیم سیاسی از نگاه تهران به معنای آن بود که طرفین به شرایط تفاهم در سال ۲۰۱۵ بازگشته و همه تحریم‌ها لغو و انتفاع ایران از آن تضمین شود.

دروغ‌پراکنی کینه‌توزانه این دو برادر نسبت به ملت ایران، در حالی است که نمایندگان سازمان بهداشت جهانی در بازدیدهای میدانی از خط مقدم نبرد ایران با ویروس کرونا از سطح بالای نظام درمان ایران گفته‌اند.

به نظر می‌رسد علاوه بر پروژه ایران هراسی که آمریکائی‌ها برای رسیدن به اهداف استعماری خود؛ برعلیه نظام اسلامی، در دستور کار قرار داده اند. یک جریان داخلی هم پروژه مردم هراسی را در داخل برای رسیدن به اهداف سیاسی خود دنبال می‌کند. خط و نشان کشیدن برای نظام اسلامی در خصوص ضرورت مذاکره با آمریکا؛ مکاتبه بعضی از سران یک جریان سیاسی با رهبری و تهدید آمیز نشان دادن دشمنی آمریکا و القاء این نکته که نظام باید در مقابل آمریکا کوتاه بیاید. (مدل نامه‌ای که تعدادی از نمایندگان غرب گرا در سال ۷۸ به رهبری نوشتند و به او پیشنهاد نوشیدن جام زهر دادند).

دون تردید ایران‌هراسی همواره به عنوان اصل کانونی سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا شناخته شده است. در این شرایط مایک پمپئو در سفر دوره‌ای خود در قاهر دکترین جدید سیاست خارجی آمریکا در منطقه را اعلام کرد.

شبکه «ایران اینترنشنال» همچون سایر شبکه‌های فارسی زبان ضد ایرانی که در سایه سرمایه‌گذاری صد‌ها میلیون دلاری سعودی همچون موش زاد و ولد می‌کنند، باردیگر با افشاگری رسانه ای، رخ نمایان کرد و همچون سایر پروژه‌های ایران هراسی ، در کمتر ازدوسال از آغاز حیات خود ابتر ماند.

رابطه ایران و عراق پس از فروپاشی رژیم صدام با چالش‌های فراوانی همراه بوده است؛ تهران و بغداد با توجه به مجاورت استراتژیک و پیوند‌های دیرینه فرهنگی و مذهبی تلاش کرده‌اند روابطی دوستانه و همکاری نزدیک داشته باشند، اما بازیگران منطقه‌ای که از قدرت گرفتن این دو کشور واهمه دارند، از دیرباز به دنبال تغییر جورچین منطقه‌ای به نفع خود بوده‌اند.