خانواده، ازدواج اینترنتی و تبعات آن

 

این روز‌ها صحبت‌های زیادی در مورد ازدواج اینترنتی میشنویم. از سایت‌های همسریابی گرفته تا کانال‌های تلگرامی انتخاب شریک زندگی. این‌ها در کنار آشنایی‌ها است که به واسطه فعالیت افراد در گروه‌های مجازی صورت می‌گیرد. اینکه فضای مجازی در کنار تهدیداتی که در خود دارد فرصت‌هایی را نیز پدید آورده شکی نیست، اما آیا ازدواج و انتخاب شریک زندگی مقوله‌ای است که بتوان آن را در فضای مجازی و صفحات وب جست‌و جو کرد؟ آنطور که آمار‌ها نشان می‌دهد ازدواج اینترنتی بیش از آنکه فرصت باشد به تهدیدی در فضای مجازی تبدیل شده است. ازدواج اینترنتی عامل ۲۵ درصد از طلاق‌ها در کشور است و ۸۵ درصد ازدواج‌های اینترنتی نیز به طلاق منجر می‌شود. سطحی‌نگری در انتخاب از عوامل مهم مخربی است که در ازدواج‌های اینترنتی تاثیرگذار است.

همانگونه که چهره‌ای که افراد در فضای مجازی از خود به اشتراک می‌گذارند در بسیاری موارد با چهره واقعی فرد تفاوت زیادی دارد هویت مجازی افراد نیز در بسیاری موارد با هویت واقعی فرد تفاوت زیادی دارد. افراد در فضای مجازی سعی می‌کنند ظاهر و هویت خود را آنگونه که می‌پسندند و نه آنطور که هست معرفی نمایند. انتخاب قسمتی کوتاه از یک کتاب و یا اظهار نظر در مورد برخی مسائل اجتماعی لزوما به معنای اهل مطالعه بودن آن فرد نیست و طرز نگاه و دغدغه اجتماعی فرد را در مورد موضوعات مختلف نشان نمی‌دهد. این ازدواج‌ها بر اساس ساده انگاری، خوش بینی، خیالبافی و هیجانات زود گذر است؛ چرا که افراد در ابتدا فریب مشخصات و ویژگی‌های ظاهری فرد مقابل را می‌خورند و زمانی که به طور کامل دلبسته طرف مقابل شدند، با واقعیت روبرو می‌شوند که دیگر به دلیل دلبستگی شدید، نمی‌توانند از طرف مقابل جدا شوند و با علم به اینکه این شخص معیار‌های مناسبی برای ازدواج ندارد، با او ازدواج می‌کنند که اکثر آن‌ها ناموفق است و با شکست روبرو شده است. آسیب شناسان اجتماعی در بررسی‌هایی که در این مورد انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که ازدواج در شرایط آشنایی در سایت‌های همسریابی اینترنتی حتی اگر با نظارت نهاد‌های واقعی هم صورت گیرد، چون بر اساس آگاهی نیست، موفق نیست و می‌تواند منجر به سوء استفاده‌های عاطفی از افراد شود؛ چرا که اینگونه آشنایی‌ها در موارد بسیاری با دروغ و فریب همراه است و محل سوء استفاده برخی از افرادی است که چیزی برای مخفی کردن دارند و یا اینکه اصولا قصد آن‌ها اصلا ازدواج نیست و نیتی جز اخاذی و سوء استفاده مالی و عاطفی ندارند.

 

بررسی‌ها حاکی از آن است که بسیاری از جوانان در مراحل اولیه به قصد دوستیابی به این کار مبادرت کرده و به تدریج علایق ناشی از احساسات ناپایدارشان تمایل به تداوم رابطه و در نهایت ازدواج را موجب شده است. بی اعتمادی نیز یکی از عمده‌ترین آسیب‌هایی است که زندگی زوجینی را که به واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج کرده، تهدید می‌کند چراکه همواره این دغدغه با آنهاست که آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت می‌کند. آشنایی در فضای چت روم‌ها و گروه‌ها گاهی افراد متاهل را درگیر خود می‌کند و آن‌ها را هم به دام میندازد. هر چند که آمار درستی از روابطی که در فضای مجازی منجر به ازدواج موقت شده است وجود ندارد، اما اظهارات مشاوران خانواده نشان می‌دهد این موضوع نیز در سال‌های اخیر و با توسعه روابط مجازی در شبکه‌های اجتماعی روند رو به رشدی داشته است.

 

از آنجا که آشنایی‌هایی که به واسطه فضای مجازی به ازدواج موقت منجر می‌شود با دلایل و شرایط خاص این مدل ازدواج صورت نمی‌گیرد عمدتا موجب از هم پاشیده شدن زندگی قبلی فرد می‌گردد. افراد به این نکته دقت کنند که در فضای مجازی به اطلاعات یا ویژگی‌های بیان شده توسط افراد اعتماد نکنند و با دقت و در مدت زمان طولانی و همچنین با مشورت با خانواده و مشاوران، به دنبال شناخت کامل باشند. به نظر می‌رسد هرچند فضای مجازی مدت زیادی از زمان و زندگی روزمره ما را به خود اختصاص داده است و برای فعالیت‌های معمولی زندگی مثل خرید و تجارت و... از آن استفاده میکنیم، اما نباید انتخاب‌های مهم زندگی که بر مبنای شناخت و روابط اجتماعی است را به آن محدود کنیم و بر مبنای آن تصمیم‌گیری نماییم.