20 فروردين 1402 - 14:43
ماموریت مجازی سال ۱۴۰۲- (قسمت دوم)

صداقت با افکار عمومی، پیروزی در جنگ های بزرگ

در مقابل مشکلات متعددی که هر حکومت و هر جامعه را درگیر خود می‌کند، کنش های رسانه ای متعددی شکل می‌گیرد که برخی از آنها محافظه کارانه و درون ریزی معضلات و برخی دیگر جسورانه و تعاملی با جامعه مطرح می‌شود.
کد خبر : 13905

پایگاه رهنما:

«نقطه‌ی مقابلِ حرکتِ تحوّلی در کشور ــ که هدف این حرکت تحوّلی، تقویت نقاط قوّت و برطرف کردن نقاط ضعف است ــ سیاست دشمنان اسلام و دشمنان جمهوری اسلامی است؛ اینها درست نقطه‌ی مقابل این حرکتِ تحوّلی تلاش می کنند و کار می کنند و اقدام می کنند؛ که هدفشان هم ضربه زدن به نقاط قوّت است، همچنان که قبلاً اشاره کردم؛ ما ناچار باید اینها را با مردم در میان بگذاریم، مردم باید بدانند. آن روزی که صدّام در [دوران] دفاع مقدّس به ما حمله کرد، همان روز اطّلاع‌رسانی شد و به مردم گفتیم که در کشور جنگ شده است، یعنی افکار عمومی در جریان حادثه‌ی بزرگ جنگ قرار گرفت.»

در دیدگاه مقام معظم رهبری(مدظله العالی) مسائل کلان و سیاست های اصلی رقیبان و دشمنان ایران و راه‌های مقابله با آن باید در انظار عمومی منتشر شده و مورد تفکر و تحقیق قرار بگیرند. بر اساس تجارب زیسته کشور ایران، اگر ملت ایران از طریق دستگاه های اطلاع رسانی مانند فضای مجازی از جنگ، سختی و بحران کنونی و پیش رو مطلع شود، و صداقت و شفافیت لازم را از حاکمیت دریافت کند، بیشترین همکاری را داشته و پیروز اصلی میدان خواهد بود.

وسوسه های نوین و یاس مجازی!

«در جنگ ترکیبی، دشمن از رسانه استفاده می کند، از عامل فرهنگی استفاده می کند، از عامل امنیّتی استفاده می کند، از نفوذ استفاده می کند، از عامل اقتصادی استفاده می کند؛ از همه‌ی این عوامل استفاده می کند برای اینکه ملّت را در محاصره قرار بدهد، برای اینکه ملّت را دچار یأس کند، ملّت را از نیروی خودش غافل کند...»

 یکی از سیاست های کلان ضدفرهنگی که در چند سال اخیر بیشتر گریبان‌گیر جامعه ایرانی شده است، یاس آفرینی و دمیدن در شیپور ناامیدی است. تولیدات فرهنگی داخلی و خارجی از سینما و نمایش خانگی گرفته تا بلاگرهای فضای مجازی، همه و همه با تمامی ابزارها به خدمت لشکر یاس آمدند. صفحات شبکه های اجتماعی به شوخی یا جدی پر شده از "ما نمی‌توانیم" "خودتحقیری" "ناامیدی" "اخبار منفی" و...

هیچ فرد عاقلی با انتقاد برای پیشرفت مخالف نیست! اما توقف بر ناامیدی و تولید محتوای ناامید کننده و تمرکز بر هویت بصری ناامید کننده از ایران و ایرانی امر ساده و پیش پا افتاده ای نیست!

 در حقیقت این امر تله ای شده، که هر فردی که خواهان شناخته شدن و یا به قول معروف سلبریتی شدن در فضای مجازی و جشنواره های خارجی است به آن تن می‌دهد و همین باعث شده تا سیستم حاکم بر فضای مجازی یک یاس مجازی و یک دنیای ناامیدکننده را به مخاطب القا کند که اگر هم یک سال، یک ماه، یا حتی یک روز هم اتفاق خوب و امیدوار کننده‌ای رخ داد هیچ فردی جرات بیان آن را نداشته باشد.

اولین گام برای تغییر این فضا، ایجاد بستری برای به جریان انداختن سیستم امیدواری عاقلانه است.

اعتماد زدایی از منابع اطلاع رسانی داخلی

ترفندی که به مرور در جامعه ایرانی در حال گسترش است، ترفند اعتمادزدایی از دستگاه های ارتباطی و اطلاع رسانی داخلی است. در سال های گذشته «عملکرد منفی و عقب ماندگی دستگاه‌های ارتباطی در جلب نظر مخاطب» و «اعتمادزدایی و دروغ پراکنی دستگاه های تبلیغاتی خارجی»باعث شد تا حدود زیادی اعتماد نسبت به رسانه های داخلی و راه های ارتباطی مسئولین و جامعه ایرانی مخدوش شود، که در سال آینده به صورت جدی در خورد توجه است.

«سعی می کنند ملّت را از راه‌های اطّلاع‌رسانی جدا کنند. خب، ما وسایل اطّلاع‌رسانی به مردم را داریم؛ اینها را بدبین می کنند: به رادیوتلویزیون گوش ندهید، خبرهایش خلاف واقع است؛ به گزارش مسئولین توجّه نکنید، گزارششان خلاف واقع است؛ به حرف های رهبری گوش نکنید، حرف های رهبری تکراری است؛ تکراری است؟ سال ها است که جبهه‌ی دشمن با صدای بلند اعلام می کند که می خواهیم جمهوری اسلامی را به زانو در بیاوریم، رهبری در مقابل می گوید «غلط می کنید»؛ این تکرار نیست؛ این استقامت است...»

اما نکته قابل توجه  این بخش از بیانات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) استفاده از کلمه «استقامت» در مقابل «تکراری بودن» است. در رسانه برای آنکه یک مسئله در ذهن مخاطب نقش ببندد، از عنصر«تکرار» استفاده می‌کنند. حتی اگر آن مسئله درست نباشد. در جنگ مجازی که اخیرا آشوب‌های خیابانی را به ملت ایران تحمیل کرد همین مسئله تکرار بر دروغ گویی علیه نظام مطرح بود، بدون سند و مدرک و حتی بعضا خلاف آن چه که مستندش موجود بود کشته سازی می‌کردند و به حاکمیت ربط می‌دادند. حالا این که ما در بیان«حقیقت» نباید از«تکرار»بترسیم، بلکه باید حقیقت را به هنرمندانه‌ترین شکل ممکن به گوش همگان برسانیم، تا در هیاهوی دروغ های پرتکرار گم نشود.

دام دوقطبی و تبدیل قدرت ملی به جنگ داخلی!

«می خواهند اختلاف‌افکنی کنند، می خواهند در کشور دوقطبی ایجاد کنند؛ می خواهند نرم‌افزار واقعی قدرت ملّیِ کشور را از دست ملّت بگیرند، بی‌اثر کنند؛ این نرم‌افزار عبارت است از ایمان مردم، ارزش های دینی مردم، ارزش های ملّی مردم، اعتقادهای مردم. وقتی این کارها را انجام دادند، دنبال این هستند که در کشور بی‌ثباتی به وجود بیاید، ناامنی به وجود بیاید، اگر بتوانند جنگ داخلی ایجاد کنند؛ که البتّه سرشان به سنگ خورده است و خواهد خورد.»

بعد از ایجاد فضای ناامیدی برای همه قشرهای جامعه و عصبی کردن همه اقشار جامعه نسبت به مسئولین و حاکمیت و ایجاد نوعی دلزدگی از آنها، پروژه بعدی در فضای مجازی کلید می‌خورد. پروژه کنش‌گری عصبی جامعه بر اساس بی اعتمادی و خشم! معمولا دو قطب متفاوت و تشنج پذیر در جامعه است که قبلا توسط همین فضای مجازی به این درجه رسیده‌اند و جهت کنش گری دست به خشونت می‌زنند! چرا که تنها یک فرد ناامید است که تنها راه کار را خشونت می‌داند!  با ابزارهای تبلیغاتی و تمرکز بر عناصر یاس، دوقطبی سازی و خشونت، جامعه را به یک جنگ داخلی سوق می‌دهند، شناخت همین عناصر باعث می‌شود به راحتی وارد دام بعدی نشویم و پازل دشمن را تکمیل نسازیم.

ایجاد جبهه امیدآفرینی در فضای مجازی

اما توصیه اساسی رهبری که می‌توان حول محور آن اصلی ترین ماموریت رسانه‌ای را تعریف نمود، ایجاد امیدآفرینی توسط همه افرادی است که توان و امکان ارتباط با افکار عمومی را دارند.

از افراد در فضای مجازی و مطبوعات گرفته تا صدا و سیما و تولیدکنندگان موظف به ایجاد فضای امیدآفرینی هستند. و این امیدآفرینی از جنس خودفریبی نیست، بلکه در کنار بیان ضعف ها باید آن اتمسفر مسموم یاس که حاکم بر فضای فرهنگی و مجازی جامعه است جای خود را به افق روشن و امیدوارکننده بدهد.

دستاوردهایی ۴۰ ساله انقلاب اسلامی و حتی دستاوردهای سال‌های اخیر که در اوج سیطره یاس مجازی بوده است، واقعیت های است که نه تنها نباید توسط اثرگذاران به فراموشی سپرده شود، بلکه باید در مسیر ایجاد یک جبهه حقیقی و روشن جامعه را به سمت پیشرفت رهنمون سازد.

ارسال نظرات