یادداشت روزنامه‌های یک‌شنبه ۰۴ دی‌ماه

کد خبر : 13262

پایگاه رهنما:

عناوین اخبار روزنامه جوان در روز یکشنبه‌ ۴ دی

ناکامی دشمنان در جنگ ترکیبی صد روزه

حمیدرضا غضنفری

بعد از شکست فتنه بزرگ ۸۸ که با هدایت و حمایت امریکا و غربی‌ها و نقش‌آفرینی برخی جریانات سیاسی شکست‌خورده رخ داد، اتاق‌های فکر سرویس‌های امنیتی غرب به این نتیجه رسیدند که انقلاب اسلامی و پایگاه مردمی آن، قدرتمندتر از آن است که با فتنه‌انگیزی و شهرآشوبی عده‌ای سیاستمدار شکست‌خورده و پشیمان، خللی در آن ایجاد شود. مرور حوادث و توطئه‌های دشمنان نشان می‌دهد که بعد از تجربه شکست فتنه فوق، آنان به این نتیجه رسیدند که برای به شکست کشاندن انقلاب اسلامی و از بین بردن ایران قوی می‌بایست فراتر از حوزه سیاسی، سایر حوزه‌های جامعه ایران را نیز مورد هجمه قرار دهند تا به اهدافشان برسند و با همین تحلیل بود که جنگ ترکیبی تمام عیاری به مدت بیش از یک دهه علیه ملت ایران و نظام برآمده از این ملت آغاز شد. پایه و اساس این جنگ ترکیبی نیز جنگ اقتصادی بود که طی آن به مدت بیش از یک دهه و با بهانه‌های مختلف، سهمگین‎‌ترین تحریم‌های تاریخ بشری علیه ملت ایران به اجرا درآمد.

در طی این مدت همزمان با جنگ اقتصادی، جنگ شناختی با محوریت جنگ رسانه‌ای، جنگ فرهنگی به محوریت فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و نفوذ در نظام تربیتی، جنگ امنیتی به محوریت رژیم صهیونیستی و سایر سطوح جنگ ترکیبی با قوت ادامه پیدا کرد که در مقاطعی، چون دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ منتهی به اغتشاشاتی گذرا در ایران گردید. اغتشاشات دی ۹۶ و آبان ۹۸ نشان داد که فعلاً موضوع اقتصاد و معیشت از توان کافی برای ایجاد آشوب سراسری در ایران برخوردار نیست. یک دهه جنگ شدید اقتصادی که بیشترین تمرکز و انرژی را از دولت امریکا در جهان به خود اختصاص داد می‌بایست نهایتاً به ثمردهی می‌نشست و حالا که نتوانسته در عرصه سیاسی و دیپلماسی سبب از بین بردن ابزار‌های قدرت ایران و محدودسازی قدرت این کشور شود باید در عرصه خیابان با به صحنه کشاندن هزاران و بلکه میلیون‌ها مرد و زن آسیب‌دیده از تحریم و خشمگین از مشکلات مالی جبران می‌شد، ولی این هدف شوم آن‌طور که انتظار می‌رفت هیچ‌گاه رخ نداد و همین باعث طراحی فتنه ۱۴۰۱ گردید؛ ایجاد آشوب با محوریت موضوعات فرهنگی و اجتماعی بر بستر شبکه‌های اجتماعی و استفاده از آخرین شیوه‌های جنگ شناختی.
مرگ یک دختر جوان در یک مرکز دولتی واجد بهترین عناصر لازم برای شروع یک آشوب بزرگ بود که در بستر بی‌سابقه‌ترین جنگ شناختی و جنگ رسانه‌ای آغاز گردید. حجم عظیم شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های بین‌المللی و عمله‌های داخلی آنان، هزاران اپراتور مجازی و اکانت توئیتر و لشکر سایبری منافقین مستقر در تیرانا و مرکز اعتدال عربستان و سایر مراکز پیدا و پنهان با انبوه شگرد‌های تولید لایک توسط ربات‌ها و سایر شیوه‌های در دسترس دشمن، به عرصه آمدن توان میدانی همه گروه‌های به ظاهر متضاد و دشمن با هم علیه ایران از گروه‌های چپ، سلطنت‌طلب و نفاق تا گروه‌های تجزیه‌طلب همچون کومله و دموکرات و جیش‌الظلم، فعالیت ضدامنیت‌ملی بی‌سابقه سلبریتی‌های وابسته و وطن‌فروش تا میدان‌داری رسانه‌ای برخی سلبریتی‌ها و مدیریت کامل محتوای حساب‌های مجازی آنان برای دمیدن بر اغتشاشات و جنگ خیابانی توسط سرویس‌های اطلاعاتی دشمنان، حضور فعال شبکه عوامل و منابع دشمن با هزینه‌کرد رمزارز‌ها و دلار‌ها برای شعارنویسی، حضور میدانی و... تنها بخش اندکی از توانی بود که دشمنان ایران برای پیشبرد آشوب‌های اخیر به کار گرفتند.
با وجود این برنامه‌ریزی‌ها و عملیات‌های سنگین در همان ۱۰ روز ابتدای آشوب‌های خیابانی، بسیاری از تحلیلگران غربی به وضوح از ناتوان بودن این اغتشاشات و آشوب‌ها از دستیابی به هدف کلان براندازی نظام جمهوری اسلامی و یا حتی منفعل کردن جمهوری اسلامی ایران و پذیرش شروط غرب در مذاکرات خبر دادند و این یکی از علل تلاش‌ها برای کش‌دار کردن فضای آشوب و اغتشاش و کشاندن آن به عرصه اقتصادی و معیشتی است. روند مدیریت میدانی آشوب‌ها برخلاف انتظار دشمن و عدم همراهی عمده مردم با اغتشاشگران و عدم پاسخ به فراخوان‌های متعدد سرویس‌های اطلاعاتی دشمن، خیلی زود روشن کرد که عموم مردم ایران به‌رغم همه خباثت‌های دشمنان و کاستی‌ها و اشکالات داخلی همچنان پای کار انقلاب، دین و تمامیت ارضی خود ایستاده‌اند و این موضوع باعث شده تا چشم امید دشمنان این ملت به تکرار و تشدید اغتشاشات و آشوب با حربه نارضایتی اقتصادی و معیشتی باشد.
امروز بعد از ۱۰۰ روز، اغتشاشات و آشوب‌های سازمان‌یافته و برنامه‌ریزی شده‌ای که با فعال شدن تمام ظرفیت‌های پیدا و پنهان دشمن و به جدی‌ترین شکل به اجرا درآمد شکستی سخت خورده است. آشوبی که به وضوح با حمایت امریکایی‌ها و اروپایی‌ها همراه بود و سخنان ابتدایی مقامات امریکایی مبنی بر به انتظار نشستن برای دیدن ثمرات آن، علاوه بر اطلاعات میدانی و جنگ رسانه‌ای آشکار به وضوح نشان از اجرای یک پروژه سنگین براندازی توسط دشمن در ایران داشت. اگرچه این فتنه نیز با وارد کردن خسارات مادی و معنوی به ایران کاملاً شکست خورده و نتوانسته دشمن را به اهدافش برساند، ولی زمینه‌های تکرار آن همچنان وجود دارد و ابزار‌های استفاده شده دشمن در آن همچنان تا حد زیادی فعال و دست نخورده باقی هستند و دشمن نیز تلاش زیادی می‌کند تا این بار به بهانه مسائل معیشتی و اقتصادی مجدداً زمینه شعله‌ور شدن آشوب را فراهم کند و آن را به خرده فرهنگ غربگرای ضد هویت ایرانی و اسلامی پیوند بزند. این واقعیت‌ها از یک سو ضرورت اهتمام جدی‌تر دولت و مسئولان اقتصادی به مسائل اقتصادی و معیشتی و مدیریت جدی‌تر و دقیق‌تر بر تلاطم‌های ارزی و قیمتی را می‌طلبد و از سوی دیگر به مسئولان مختلف دستگاه‌های حکومتی اعم از دولت و دیگر نهاد‌ها گوشزد می‌کند که جنگ ترکیبی و شناختی دشمن تمام نشده و برای مقابله با آن می‌بایست همه ظرفیت‌های کشور به صورت همه‌جانبه و کامل فعال گردیده و به صورت برنامه‌ریزی شده و هوشمند وارد عرصه خنثی‌سازی توطئه‌های دشمن گردد.

عناوین اخبار روزنامه خراسان در روز یکشنبه‌ ۴ دی

معدل 11 و 12 یعنی بی‌توجهی محض به کیفیت آموزش

سیدصادق غفوریان

چاره ای نیست و نمی توانیم از واقعیت فرار کنیم و طبیعی است «فاجعه آموزشی» که در مدارس و آموزش و پرورش ما جاری است، یک جا باید خودش را نمایان کند و آن هم کجا بهتر از معدل سالانه دانش آموزان با نمره 11.5 که رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی از آن خبر داده است. این نمره که در بخشی از نظام های آموزشی، به عنوان زیر 12 ، مردودی تلقی می شود، از آن دست ارزیابی‌ها و عملکردهایی است که نه می توان پنهانش کرد و نه می توان با تحلیل و تفسیر کیلویی توجیهش کرد. عدد و رقم ها و وضعیت و روزگار آموزشی که اتفاقا پیش چشم اغلب ایرانیان است و آن را هر روز و هر لحظه لمس می کنند؛ مدارسی با تراکم جمعیتی بالا، معلمانی که به حق درد معیشت دارند، امتحانات و روش های آموزشی حفظ محور، فراموشی عدالت آموزشی و ده ها مورد دیگر که هر یک به دفعات از سوی کارشناسان و دلسوزان درباره آن تذکر و هشدار داده شده است.

اما این که چرا طی سال ها، همچنان با کیفیت نازل آموزشی در آموزش و پرورش به ویژه در مدارس دولتی مواجهیم، پرسش و ابهامی است که وزیران ادوار آموزش و پرورش، مدیران و قانون گذاران، شورای عالی انقلاب فرهنگی، طراحان کتاب ها و روش های آموزشی و معلمان باید پاسخگوی آن باشند و چرا نباید امروز به عنوان «ترک فعل» بابت کم کاری ها و قصورشان در امر آموزش و پرورش فرزندان این سرزمین پاسخگوی مردم و جامعه باشند؟ لطفا کرونا را بهانه نکنید! در دو سال اخیر کم نبوده و نیستند افراد و مسئولانی که به وقت بررسی و واکاوی چالش ها و کمبودها، ناتوانی و کم کاری های خود را با بهانه تراشی به همه گیری کرونا ربط ندهند.

مشخص نیست که این «بهانه بازی»ها با کرونا، تا چه زمانی در روش مدیریتی برخی ادامه خواهد داشت، اما به طور مشخص درباره «معدل دانش آموزان» با چنین بهانه ای روبه رو نیستیم. اگرچه در دوره دوساله کرونا، کیفیت آموزشی مدارس در تمام دنیا در نازل ترین سطح خود بوده اما درد امروز ما که رئیس کمیسیون آموزش مجلس از آن پرده برداشته، دردی کهنه و با سابقه است. بررسی های ما از وضعیت آموزشی دانش آموزان در دست کم یک دهه اخیر از همین درد کهنه حکایت می کند. به این آمار رئیس وقت مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی 93-92 توجه کنید: -درصد قبولی دانش‌آموزان شاخه نظری در امتحانات نهایی خرداد 81 درصد و میانگین معدل آن ها 12.13 بود. - در مقطع پیش دانشگاهی درصد قبولی دانش‌آموزان در تمام رشته‌ها 85.79 درصد و میانگین معدل آن ها 12.32 بود. - در شاخه فنی و حرفه‌ای درصد قبولی دانش آموزان 60 درصد و میانگین معدل آن‌ها 9.19 بود. ‌- در رشته ریاضی میزان قبولی 88.9 درصد و میانگین معدل دانش‌آموزان 13.87 بود. - در رشته تجربی میانگین قبولی دانش‌آموزان در امتحانات خرداد 85.6 درصد و میانگین معدل آن ها 13.1 بود. (منبع: خبرگزاری تسنیم / 26 مرداد 1393)

حالا پس از نزدیک به یک دهه، محسن زارعی رئیس مرکز سنجش و پایش کیفیت آموزشی وزارت آموزش و پرورش گفته است: میانگین فعلی معدل دانش‌آموزان کشور نمره 12.03 است اما در برخی رشته‌ها و درس‌ها، میانگین 11.5 هم ثبت شده است. (منبع: روزنامه خراسان / 3دی) و این اعداد و ارقام یعنی... این اعداد و ارقام دست کم طی یک دهه اخیر که ظاهرا با افت هم همراه بوده، نشان می دهد متولیان نهادهایی همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجموعه سیاست گذاری-اجرایی آموزش و پرورش در تمام این سال ها از کنار این فاجعه آموزشی بی تفاوت گذر کرده و قدم موثری برای بهبود وضعیت آن برنداشته اند یا چنان چه بخواهیم خوش بینانه به موضوع نظر بیفکنیم، باید گفت که اقدامات شان تا امروز هنوز موثر واقع نشده است که این خود غصه بزرگی است.

شاید از وزیر و وزیران آموزش و پرورش که تمام این سال ها پشت درهای سازمان برنامه وبودجه و این جا و آن جا به دنبال حقوق و پاداش و طرح رتبه بندی و این ماجراها بوده اند، چندان نباید انتظار داشت که توانسته باشند برای این زخم کهنه آموزشی مرهمی بیابند. پرسش یک پدر از شما امروز همه یا اغلب ما، به مدارس و آموزشگاه ها رفت و آمد داریم و وضعیت تحصیلی فرزندان مان را رصد می کنیم و چنان چه دستی هم در کار داشته باشیم، می توانیم دریابیم که مدیر و معلم و برنامه درسی در مدرسه فرزندمان در چه وضعیتی است و «چند مرده حلاج» هستند. اجازه بدهید من به نمایندگی از بسیاری از پدران این سرزمین از مسئولان آموزش و پرورش و هر نهاد دیگری که در این زمینه دارای مسئولیت است، پرسشم را مطرح کنم؛ واقعا برنامه و طرح شما برای فرزندان ما در این مدارس و این وضعیت آموزشی چیست؟

نمی خواهم تمام و کمال، دست رد به تلاش هایی که شده است بزنم اما بپذیرید که معدل 11و 12 نتیجه و هنر شما در همین مدارس است. آیا وقت آن فرا نرسیده که پای «سند تحول» را به مدارس باز کنید؟ تا چه زمان، معلم باید گرفتار معیشت و حداقل های زندگی باشد؟ آیا این توان را دارید که فرمان «ایست» به «زمان» بدهید تا عمرها و فرصت ها همچون سرعت ابرها نگذرد؟ ضرورت توجه به الگوهای موفق جهانی سال های دیرین است که از ناکارامدی سیستم آموزشی کنونی سخن گفته می شود؛ ما امروز با نظام «حفظ محور»ی مواجهیم که اساسا نمی تواند پویایی و برانگیزانندگی اندیشه ای و رفتاری در دانش آموز ایجاد کند.

به این «آسیب بزرگ» اضافه کنید این کاستی ها و نواقص دیگر را که کارشناسان درباره آن ها مفصل گفته اند، همچون: -نبود انگیزه کافی در دانش آموز -نبود جامع نگری در گزینش و جذب معلم(شیوه‌های اخیر جذب معلم ازدیگر ادارات که خود فاجعه بزرگی بود) -نبود عدالت کافی در نظام آموزشی -فقدان بسترهای دوسویه و انتقادی در مدارس -ضعف در ایجاد جذابیت کافی در محیط های مدرسه ای -ضعف در امور مشاوره و روان شناسی -غریبه بودن مدارس و محیط های مدرسه ای با کتاب و کتاب خوانی -ناتوانی در ایجاد جذابیت در درس هایی مانند ریاضی و اغلب درس های تخصصی -کمبود یا نبود امکانات و تجهیزات مدرن و آزمایشگاهی و فناوری های نوین درمدارس -کمبود مدرسه و به تبع آن وجود کلاس های شلوغ و پرتراکم - توجه ناکافی به روش های جدید و پیشرفته تدریس و گذر از شیوه های منفعل سنتی بی توجهی به سرفصل های کاربردی و فضاهای عملی در کنار درس های نظری و... این موارد در بسیاری از کشورهای توسعه یافته سال هاست عملیاتی شده و امور پنهان و رازآلودی از نظر و نگاه متخصصان آموزشی نیست، اگرچه توجه به این اصول و لوازم، چشمان باز می خواهد...

عناوین اخبار روزنامه کيهان در روز یکشنبه‌ ۴ دی

صف مقدم شهیدان

سعدالله زارعی

دی ماه را می‌توان ماه شهیدان دانست و البته ماه‌های دیگر هم در جمهوری اسلامی ماه شهیدان است اما ظاهراً در میان ماه‌ها شهادت در دی‌ماه جلوه پرفروغ‌تری دارد؛ 22821 شهید دی ماه گواه آن است. در این ماه شهید عظیم‌الشأن «حاج قاسم سلیمانی» به همراه شهیدان ابومهدی المهندس، حسین پورجعفری، شهیدهادی طارمی، شهید شهرود مظفری‌نیا و شهید وحید زمانیان در مصاف با کفر جهانی به شهادت رسیده‌اند و نام شهدای دیگری نیز بر تارک شهدای دی ماه می‌درخشد؛ شهید سیدمجتبی نواب صفوی، شهید آیت‌‌الله حسین غفاری، شهید احمد کاظمی، شهید اسماعیل دقایقی، شهید مسعود علی‌محمدی، شهید مصطفی احمدی‌روشن، شهید آیت‌الله نمرباقر النمر، شهید سیدمجتبی علمداری، شهید محمدرضا بیضایی، شهید اکبر خردپیشه شیرازی، شهید مهدی نوروزی، شهید محمد قربان‌خانی و شهید محمد فرومندی.

شهدای دی ماه دو تجلی برجسته هم داشته‌اند؛ فراری دادن طاغوت در 26 دی ماه و قیام تاریخی نهم دی ماه. این هر دو نتیجه قیام شهیدانی است که جان خود را «مخلصانه» تقدیم کردند و جاودانی شدند و زنده فعال باقی ماندند. و این معما را البته با هیچ معیار مادی و دنیوی نمی‌توان حل کرد. چطور می‌توان «بقاء» و «ابدیت» آنچه به خدا تقدیم شده است را با معیارهای دنیایی توضیح داد؟ حضرت امام خمینی - ره - فرموده‌اند: «گمان ندارم هیچ معیاری جز عقیده به مکتب و ایثار در راه خدا و هدف معنوی قادر به حل این معما باشد (صحیفه امام، ج 16، ص 203) این چیزی نیست که بتوان حتی در قالب هنر که بازگوکننده رازها و رمزهاست؛ تصویر کرد «آن بعد الهی عرفانی و آن جلوه معنوی ربانی که جان‌ها را به سوی خدا پرواز می‌دهد و آن قلب‌های ذوب‌شده در تجلیات الهی را با چه قلم و چه هنر و چه بیانی می‌توان ترسیم کرد؟» (صحیفه امام، ج 68، ص 331 - 333).

ما چطور می‌توانیم این عظمت را درک کنیم؟ رهبر معظم انقلاب اسلامی در یازدهم دی ماه 1370 فرموده‌اند «شهادت یعنی وارد شدن به «حریم خلوت الهی» و میهمان شدن بر سر سفره ضیافت الهی». واقعاً بشری که خود وارد حریم خلوت الهی نشده و معنای واقعی آن را هم نمی‌داند، چطور می‌تواند درباره واردان و واصلان آن تصوری داشته باشد؟ از آن طرف، آنکه آن‌قدر وسعت قلب پیدا کرد که وارد حریم خلوت الهی شد، چگونه دستش از اثربخشی در حریم جلوت الهی (دنیا) کوتاه می‌شود؟ کسی که وارد حریم خلوت الهی شد، در قدرت خدا حل شده است. بنابراین دست او از اثرگذاری در دنیا کوتاه نشده است. بر این اساس امام خامنه‌ای - دامت برکاته - 25 مرداد 1368 فرموده‌اند «خاصیت کشته شدن در راه خدا این است که انسانی که جان خود را صرف می‌کند برای یک هدف و مقصد الهی و خدای متعال هم در پاسخ این ایثار و گذشت بزرگ، حضور او را در ملت او تداوم می‌بخشد و یاد و فکر و آرمان او زنده می‌ماند». بر این اساس بسیاری از مردم برای حل یک مشکل دشوار خود تجربه کمک گرفتن از شهدا را دارند.

شفا دادن شهیدان و حل معماها تجربه‌ای است که بسیاری در اختیار دارند. آیا می‌توان تصور کرد شهیدان عزیز برای حل مسئله یک مؤمن قدم پیش می‌گذارند، اما در رفع موانع نظام اسلامی که برای آن خون داده‌اند، بی‌تفاوت هستند؟ سعه وجودی شهیدان آن‌قدر است که به طور ابدی «عندالرب» هستند و به قدرت لایزال الهی وصلند و به یک نظر حل معما می‌کنند و البته این نزول نظر، زمین مستعد هم می‌خواهد وگرنه خود خداوند در آیات 6 سوره منافقین و 80 سوره توبه قرآن کریم خطاب به پیامبر عظیم‌الشأن می‌فرماید «تو بر آن مردم (منافق) طلب مغفرت بکنی یا نکنی، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشید» و صد البته وجود مقدس پیامبر هم هرگز گوشه چشمی به مغضوبین الهی ندارد. پس شهیدان در جبهه کنونی انقلاب هستند و در صف مقدم آن هم هستند؛ چرا که اگر ما به واسطه احساس تهدید نسبت به نظام اسلامی به میدان می‌آئیم و به‌اندازه سعه‌اندک وجودی‌مان اثری بر جای می‌گذاریم، شهیدان سریع‌تر و عمیق‌تر به این حس می‌رسند و سعه آنان تا آنجاست که به حریم خلوت الهی ورود کرده‌اند پس اثرشان هم قاطع و هم قطعی است.

شهیدان در همین قضایای اخیر که در واقع از یک بعد تکرار جنگ خندق - جنگ احزاب و طیف‌های داخل و خارج مدینه علیه پیامبر(ص) - بود، برای دفاع از انقلاب اسلامی به صحنه آمدند و این صحنه پیچیده که شدیدترین جنگ ترکیبی علیه ملت ایران بود را به صحنه شکست دشمنان تبدیل کرده و سرمایه‌های فراوان جبهه کفر و شرک و نفاق را بر باد دادند. حضرت امام خمینی - ره - می‌فرمایند «شهید به‌ظاهر از دست رفته است و در واقع باقی هست و برای شما شرافت تحصیل کرده است. آنچه برای خدا تقدیم می‌شود، باقی و ابدی است» (صحیفه امام، ج 14، ص 257). حضرت امام خامنه‌ای - دامت برکاته - دوازدهم اردیبهشت ماه 1384 رمز این قدرت و حضور را توضیح داده است. «شهدا این هدیه الهی را آسان و رایگان به دست نیاورده‌اند؛ به قیمت مجاهدت به دست آورده‌اند؛ در راه خدا جهاد کردند، از خودشان گذشتند و خدا این هدیه را به آنها داد». حد ارزش این ایثار مخلصانه جان چقدر است؟ آیا برای ما قابل درک و محاسبه می‌باشد؟ مسلماً خیر. چون عوالم ما با عالم شهیدان تناسبی ندارند. امام در این رابطه فرموده‌اند: «این ایثار و اخلاصی است که حتی در ترازوی عالم غیب هم نمی‌شود که سنجش بشود. آن پیش خدای تبارک و تعالی سنجش می‌شود» (صحیفه امام، ج 16، ص 196)

پس ما از درک حقیقت این موضوع عاجزیم، اما به شرطی که دقت نمائیم از درک آثار عینی آن عاجز نیستیم. ما وقتی هجوم آمریکا‌، اروپا، ارتجاع عربی، نفاق‌، مفسدان، منحرفان و تروریست‌ها را در یک جنگ ترکیبی علیه جمهوری اسلامی مشاهده می‌‌کنیم و در حالی که در جنگ ترکیبی توانایی‌ کافی نداریم بر آن غلبه می‌کنیم و اعتراف دشمنان را می‌بینیم، درک می‌کنیم که برای شکست جنگ ترکیبی دشمن، دست قدرت رازآلودی وجود دارد که در این معرکه پناه این ملت بوده است. آیا این دست شهیدان نیست؟ این دست قدرت، دست حاج قاسم سلیمانی و سایر شهیدان این مرز و بوم نیست؟ ما واژگان و بیانی درخور این شهیدان نداریم. وقتی قلم عارف و مجاهد خالص عظیم‌الشأنی مثل حضرت امام آنگاه که به شهیدان می‌رسد، بر خود می‌شکافد، و اظهار عجز می‌کند، از قلم ما چه برمی‌آید؟ امام می‌فرماید «ما را چه رسد که با این قلم‌های شکسته و بیان‌های نارسا در وصف شهیدان و جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل‌الله جان خود را فدا کرده و یا سلامت خویش را از دست داده‌اند یا به دست دشمنان اسلام اسیر شده‌اند، مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم» (صحیفه امام، ج 19، ص 41-40)

شهیدان اگرچه در قید جان نبودند، نسبت به «جان تقدیم شده»، تعصب دارند. چون این جان ایثارشده، آنان را وارد «حریم خلوت الهی» کرده است و این ایثار جان در فضای جمهوری اسلامی ممکن شده است. اگر فضای تأسیس حاکمیت اسلامی و یا فضای جمهوری اسلامی نبود، صرف ایثار جان، شهادت نبود. تنها آن‌هایی شهیدند که به تعبیر منتسب به امام حسین بن علی علیه‌السلام (ان‌کان دین محمّد لم یستقم الّا بقتلی فیا سیوف خذینی) برای حفظ اسلام به مصاف رفته‌اند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در 25 مرداد 1368 فرموده است «راه و رسم شهادت و سنت الهی قتل فی سبیل الله، با نظام اسلامی زنده شد». آیا شهیدان بنایی که با نثار خون خود پدید آورده و آن را در کوران حوادث حفظ کرده‌اند و با این کار در «حریم خلوت الهی» مسکن گزیده‌اند، علت فاعلی ورود به این حریم که جمهوری اسلامی است را در حوادث تنها می‌گذارند؟ مسلماً این‌طور نیست.

یکی از شخصیت‌های عرفانی که مایل نیست از او نام برده شود، می‌گوید «در خواب و بیداری حاج قاسم سلیمانی را دیدم از او پرسیدم آیا هنوز در میدان هستی و او پاسخ داد خیلی جدی‌تر و بیش‌تر از قبل در صحنه‌های سخت هستم، پرسیدم چگونه؟ گفت آن‌گونه که من دشمنان و اقدامات ‌آنان را می‌بینم و آنان از درک حضور من ناتوانند، ضربات امروز من به آنان کاری‌تر از قبل است». بنابراین شهیدان نه تنها شفا می‌دهند و شفاعت می‌کنند، بلکه هنوز در میدان جهاد فی سبیل‌الله هم هستند، هنوز پنجه در پنجه دشمنان دارند. خداوند متعال در آیاتی از قرآن کریم از جمله در آیه 40 سوره توبه به مؤمنان می‌گوید: «من شما را به نیرویی که خود نمی‌دیدید، مدد رساندم و در جاهایی هم می‌فرماید من ملائکه الله را به کمک شما فرستادم. قدر مسلم در این‌جا مؤمنین و جبهه ایمان به شهیدان هم مدد می‌شوند، همان‌گونه که شهیدان شفا می‌دهند و شفاعت می‌کنند.

اینها مقامی والاتر از ملائکه دارند و اساساً به تعبیر حضرت امام؛ شهیدان در ترازوی عالم غیب هم قابل سنجش نیستند در حالی که فرشتگان که در ترازوی عالم شهود قابل سنجش نمی‌باشند، در ترازوی عالم غیب قابل درک و سنجش هستند. اما البته شهیدان در جایی ورود می‌کنند که رضایت خدا در ورود آنان است پس ما اگر می‌خواهیم محل نزول شهیدان باشیم و از حمایت‌شان برخوردار شویم، باید در خود استعداد آن را ایجاد کنیم وگرنه نور راهی به دل تاریک نخواهد داشت. و اما واحسرتا که ما فقط دریغاگو و ثناگوی شهیدان بوده و خود از وصول به آنچه آنان به آن رسیدند، محروم باشیم. از خود شهیدان مخصوصاً از شهیدانی که در دنیا با آنان مأنوس بودیم، بخواهیم که خداوند شهادت در مصاف با کفر و نفاق را نصیب ما هم بفرماید و ورود به «حریم خلوت الهی» را درک کنیم.

منبع: بصیرت

برچسب ها: یادداشت روز روزنامه های سیاسی روزنامه های امروز روزنامه های کشور

آخرین اخبار

یادداشت روزنامه‌های یک‌شنبه ۰۴ دی‌ماه

پایگاه رهنما:

فیلم / خطبه حضرت زهرا (س) (زيرنويس فارسی)

مدیر صمت:کاهش تعرفه واردات خودرو به ۶۰درصد ابهام دارد

هشدار افزایش شدید تورم باکاهش ۳ میلیاردی ارز کالاهای اساسی

بسیج طلایه‌دار تمدن نوین جهانی

یادداشت روزنامه‌های پنجشنبه اول آذر ۱۴۰۳

عکس/ صفحه نخست روزنامه‌های پنجشنبه اول آذر ۱۴۰۳

قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!

ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!

اعلام آمادگی روسیه برای اتصال شبکه برق با ایران

تصویب کاهش تعرفه واردات خودرو به 60 درصد در تلفیق

یادداشت روزنامه‌های چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳

عکس/ صفحه نخست روزنامه‌های چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳

مشت آهنین اقتصاد ایران در برابر کاخ سفید

خاموشی های امروز و چشم انداز پیش رو

یادداشت روزنامه‌های سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳

عراقچی: حق خود برای واکنش به صهیونیست‌ها را کنار نگذاشته‌ایم

رهبر انقلاب خطاب به مردم لبنان: ما با شماییم و با هم همدردیم

اسرائیل با اطمینان از کارشکنی آمریکا، به جنایات خود ادامه می‌دهد

گروه ۲۰ خواستار برقراری آتش‌بس در غزه و لبنان شد

تقویت حضور نیروهای روس در جنوب سوریه برای رصد رژیم صهیونیستی