ترامپ؛ صدای کلفت با شاخه‌ای نازک

پایگاه رهنما به نقل از بصیرت ، در آخرین دقایق روز یکشنبه دونالد ترامپ که علاقه عجیبی به اعلام سیاست هایش از طریق توئیتر دارد، این پیام را منتشر کرد؛ «به رئیس جمهور ایران روحانی: هرگز و هیچوقت ایالت متحده را تهدید نکنید. ما دیگر آن کشوری نیستیم که سخنان جنون آمیز حاکی از خشونت و مرگ را تاب بیاورد. مراقب باشید.»

این پیام ترامپ در واکنش به سخنرانی روز یکشنبه آقای روحانی در جمع سفرا و نمایندگی‌های جمهوری اسلامی در خارج از کشور بود که گفت؛ «دشمنان باید خوب بفهمند که جنگ با ایران مادر جنگ‌ها و صلح با ایران مادر صلح‌ها است و ما هیچ‌وقت از تهدید نترسیده و در برابر تهدید، تهدید خواهیم کرد... آقای ترامپ! ما مرد شرف و ضامن امنیت آبراه منطقه و امنیت مسیر کشتیرانی در طول تاریخ هستیم، با دم شیر بازی نکن! پشیمان کننده است.»

ترامپ توقع دارد جمهوری اسلامی نیز مانند عربستان و امارات و بحرین و امثال این کشورها، نقش گاو شیرده و نوکر گوش بفرمان آمریکا را در منطقه بازی کند نه آنکه در مقابل طرح‌ها و سیاست‌های واشنگتن در منطقه بایستد و نه تنها به آن‌ها نه بگوید بلکه آن‌ها را نقش بر آب سازد.
جنگ لفظی ترامپ و روحانی بازتابی بین المللی یافت و در صدر اخبار جهان قرار گرفت و حتی شاخص‌های اقتصادی را نیز تحت تاثیر قرار داد. همچنین دیروز مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا یک سخنرانی کاملاً ضدایرانی و آتشین را انجام داد که نام آن را «حمایت از صدای مردم ایران» گذاشته بود. این سخنرانی در کتابخانه ریگان در شهر «سیمی ولی» ایالت کالیفرنیا انجام شد و در حالی که اعلام شده بود در جمع ایرانیان مقیم آمریکا خواهد بود، منابع مختلف خبری اعلام کردند در بهترین حالت تنها ۲۰ درصد حاضران ایرانی بودند که از این جهت بسیار شبیه تجمعات سالانه منافقین در پاریس است. روزنامه گاردین در گزارشی درباره تجمع امسال منافقین در فرانسه نوشته بود؛ «نیمی از آن‌ها (شرکت کنندگان در همایش) اتباع کشور‌های لهستان، چک، اسلوواکی، آلمان و سوریه بودند که در پاسخ به یک فراخوان فیس‌بوکی که وعده سفر به پاریس به همراه غذا و محل اقامت چندروزه را تنها در ازای ۲۵ یورو به آن‌ها داده بود، در این همایش شرکت کرده بودند. صد‌ها پناهجوی سوری ساکن آلمان نیز با این وعده به پاریس آمده بودند که بسیاری از آن‌ها در طول سخنرانی‌ها زیر درختان چرت می‌زدند!» محتوای سخنرانی پمپئو نیز شباهت بسیاری به تجمع ضدانقلاب داشت و در واقع تکرار دروغ‌ها و لجن پراکنی‌های ضدانقلاب بود. این تجمعات و نشست‌ها اغلب با فحاشی به جمهوری اسلامی و مقامات رسمی ایران و نهاد‌های انقلابی اغاز می‌شود و با ریختن اشک تمساح برای مشکلات مردم ایران ادامه می‌یابد و با رویاپردازی درباره نابودی قریب الوقوع انقلاب اسلامی به پایان می‌رسد.

تناقض توئیت ترامپ و سخنرانی وزیر خارجه وی که به فاصله کوتاهی از یکدیگر انجام شد، یکی از نشانه‌های سیاست خارجی مزورانه و البته مفتضحانه کاخ سفید است. ترامپ ایران را به جنگ و کشتار تهدید می‌کند و وزیر خارجه او از ایستادن کنار مردم ایران و دلسوزی برای مشکلات آن‌ها دم می‌زند!

پمپئو در بخشی از سخنان خود گفت: «من این پیام را برای مردم ایران دارم: امریکا صدای شما را می‌شنود. امریکا از شما حمایت می‌کند. امریکا در کنار شماست.» نکته جالب توجه اینجاست که جورج بوش پسر نیز که ایران را جزو محور شرارت می‌دانست، در یکی از سخنرانی‌های خود گفته بود که حامی مردم ایران و در کنار آنهاست!

ادبیات تند و تهاجمی ترامپ و پمپئو به هیچ عنوان عجیب و غیرمنتظره نیست. ترامپ در حالی ژست تهدید می‌گیرد که نوامبر سال ۲۰۱۱ در توئیتی علیه اوباما نوشته بود؛ او برای پیروزی در انتخابات، علیه ایران جنگ به راه می‌اندازد.

نشناختن مردم ایران، سندروم سیاستمداران آمریکایی است، اما این مشکل در مورد ترامپ تبدیل به موردی استثنایی شده است. رئیس جمهور آمریکا چنان دچار توهم است که گمان می‌کند اگر تمام توئیت خود را با حروف بزرگ بنویسد، ایرانی‌ها بیشتر از او حساب می‌برند!
ترامپ در سخنرانی‌های انتخاباتی خود نیز بار‌ها و بار‌ها از دخالت‌های نظامی آمریکا در سراسر جهان و بخصوص خاورمیانه انتقاد کرده و گفته بود آمریکا چند تریلیون دلار هزینه جنگ‌های بی فایده کرده در حالی که کشور با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند. پس چه شده که ترامپ نظر خود را تغییر داده است؟ بخشی از پاسخ را باید در لابی‌ها و افراد صاحب نفوذ جست. روسای جمهور آمریکا اعم از جمهوریخواه و دموکرات اسیر لابی‌های صهیونیستی همچون آیپک هستند و چاره‌ای جز رقصیدن به ساز آن‌ها ندارند. یکی از میلیاردر‌های صاحب نفوذ سیاسی در آمریکا شلدون ادلسون است که بشدت ضدایرانی است و به صراحت گفته است باید ایران را بمباران اتمی کرد. عقلای آمریکایی می‌دانند که جنگ با ایران دیوانگی است، اما نمی‌توان دل پیرمرد میلیاردر را هم شکست. برای ارضای حس نفرت ناکام این صهیونیست پیر و امثال او، چه کاری بهتر و بی خطرتر از شاخ و شانه کشیدن در کتابخانه و تهدید در توئیتر؟!

تدی روزولت بیست و ششمین رئیس جمهور آمریکا جمله مشهوری دارد؛ یک رهبر خوب کسی است که به نرمی سخن می‌گوید، اما چماقی بزرگ در دست دارد. اما ترامپ عکس این توصیه عمل می‌کند. شاخه‌ای نازک در دست دارد و عربده می‌کشد! البته عربده کشی‌های ترامپ کاملاً قابل درک است. او توقع دارد جمهوری اسلامی نیز مانند عربستان و امارات و بحرین و امثال این کشورها، نقش گاو شیرده و نوکر گوش بفرمان آمریکا را در منطقه بازی کند نه آنکه در مقابل طرح‌ها و سیاست‌های واشنگتن در منطقه بایستد و نه تنها به آن‌ها نه بگوید بلکه آن‌ها را نقش بر آب سازد. این روز‌ها ترامپ بخاطر روابط مبهم وی با پوتین و روسیه و رسوایی دخالت مسکو در انتخابات آمریکا، از سوی بخش قابل توجهی از سیاستمداران و رسانه‌های کشورش تحت فشار و انتقاد است. نمایش جنجالی سنگاپور و دیدار و توافق با رهبر کره شمالی و ادعای پیروزی ترامپ نیز زودتر از آنچه تصور می‌شد، رنگ باخت. عصبانیت ترامپ محصول تراکم مجموعه‌ای از این مسائل بعلاوه ویژگی‌های شخصیتی منحصر بفرد وی به عنوان فردی پرادعا و تاجرمآب است. نشناختن مردم ایران، سندروم سیاستمداران آمریکایی است، اما این مشکل در مورد ترامپ تبدیل به موردی استثنایی شده است. رئیس جمهور آمریکا چنان دچار توهم است که گمان می‌کند اگر تمام توئیت خود را با حروف بزرگ بنویسد، ایرانی‌ها بیشتر از او حساب می‌برند!