دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا اخیراً در جمع هواداران خود در «واشنگتن تاونشیپ» ایالت میشیگان ضمن انتقاد از عملکرد دولت بایدن در قبال ایران ادعاهای گذشته را تکرار کرد و گفت که اگر به عنوان رئیسجمهور آمریکا انتخاب شده بود، ظرف یک هفته با ایران توافق کرده بود.همچنین «مایک پنس» معاون دونالد ترامپ رئیسجمهور سابق آمریکا در مصاحبه با شبکه فاکس نیوز گفت:«برای مردم آمریکا غیرقابل درک است که ما در حال مذاکره با ایران برای لغو تحریمها جهت خرید نفت هستیم و هیاتی را نیز به ونزوئلا فرستادهایم تا برای نفت التماس کند.» پنس در بخش دیگری از این مصاحبه به افزایش قیمت بنزین و گاز در آمریکا به دلیل تحریم نفت روسیه اشاره کرد و گفت که این افزایش قیمتها نباید موجب شود که واشنگتن از ایران یا ونزوئلا نفت خریداری کند.در حال حاضر آمریکا هم در سیاست داخلی و هم سیاست خارجی در شرایط مطلوب به سر نمی برد. مجله آمریکایی «تایم» در شماره بهمن 1400 تصویر روی جلد را به طرحی گرافیکی از «جو بایدن» رئیسجمهور آمریکا اختصاص داد. در این طرح گرافیکی، بایدن با چهرهای مضطرب پشت میز خود در کاخ سفید نشسته و به بالا خیره شده و ابرهای سیاه را تماشا میکند. ابرهایی که شروع به باریدن گرفته و میز کار بایدن را خیس کرده و از سِیلی قریبالوقوع و خانمان برانداز خبر میدهد. روی میز رئیسجمهور آمریکا چندین پرونده روی هم تلنبار شده و موضوع هر پرونده نیز روی آن قید شده: «همهگیری ویروس کووید ۱۹(کرونا)»، «تورم»، «ترامپ در انتخابات ۲۰۲۴»، «قانون حق رای» و... عنوان جلد این مجله نیز این است: «چگونه دولت بایدن راه خود را گم کرد؟.»
در یک نمونه دیگر «نیک برایانت» نویسنده و تحلیلگر در بخشی از کتاب «وقتی آمریکا از بزرگ بودن باز ایستاد؛ تاریخچهای از حال» که به تازگی منتشر شده، نوشته است: «ما اکنون درگیر جنگ داخلی بزرگی هستیم... وقتی چهلوششمین رئیسجمهور آمریکا (جو بایدن) میخواست قدرت را به دست بگیرد، سؤال طرح شده توسط شانزدهمین رئیسجمهور آمریکا (آبراهام لینکلن) همچنان مناسب به نظر میرسید: «این کشور میتواند برای مدت طولانی دوام بیاورد؟»... ایالات متحده آمریکا نهتنها فاصله زیادی تا گرد هم آمدن دارد، که در وضعیت بدتری از لحاظ از همگسیختگی است. گاهی اینطور احساس میشود که تنها چیزی که ملت را متحد میکند، نفرت مشترک است. به نظر میآید آمریکا مشغول جنگ ابدی با خودش است.»
در بخش دیگری از این کتاب آمده است:«برخی معتقدند که شش ژانویه ۲۰۲۱(حمله به ساختمان کنگره) فقط یک پیشلرزه بوده است؛ مقدمهای برای زلزله مرگبارتر. به همین دلیل است که مجموعه کتابهایی که اخیرا موضوع درگیریهای داخلی و ناآرامیهای سیاسی را مطرح کردهاند، مورد توجه قرار گرفتهاند... آیا هیچ رئیسجمهوری میتواند یک سرزمین تکهتکه را که به طور فزایندهای غیرقابل کنترل میشود، التیام دهد؟ شاید برای کشوری که در چهارم ژوئیه سال ۲۰۲۶ قرار است دویست و پنجاهمین سالگرد تشکیل خود را جشن بگیرد، بهترین امید این باشد که در وضعیت همزیستی مسالمتآمیز باقی بماند؛ که جنگ داخلی سرد آن هیچ وقت گرم نشود. اما آیا میتواند برای مدت طولانی دوام بیاورد؟ این هنوز یک سؤال بیپاسخ است»
«فرانسیس فوکویاما» نظریهپرداز مشهور آمریکایی نیز - دی ۱۴۰۰ - در مقالهای در نیویورکتایمز نوشت:«وضع فعلی...حاکی از کاهش چشمگیر قدرت و نفوذ جهانی آمریکاست... الگوی آمریکایی مدتی است که رو به انحطاط رفته است... بزرگترین ضعف امروز آمریکا ناشی از اختلافات و تفرقه داخلی است». فوکویاما همچنین- شهریور ۱۴۰۰- در مقالهای اذعان کرده بود: «چالش بسیار بزرگتر برای جایگاه جهانی آمریکا، داخلی است، جامعه آمریکا عمیقاً دوقطبی شده و تقریباً نمیتوان در مورد هیچ چیزی اجماع یافت.»در حال حاضر جنگ اوکراین، آمریکا و اروپا را با بحران در حوزه نفت و انرژی مواجه کرده است. به دلایل مختلف آمریکا و همچنین اعضای اروپایی برجام، شدیدا نیازمند احیای برجام هستند.
سوالی که اینجا ایجاد می شود این است که آیا اکنون بهترین زمان برای احیای برجام برای طرف ایرانی نیست؟! پاسخ منفی است؛ چرا؟! به این دلیل که یکی از موارد مهم در هر توافقی، طرفین در آن توافق است.طرف غربی در برجام و به خصوص طرف آمریکایی، به «قاتل زنجیره ای توافقات بین المللی» مشهور است. بر همین اساس وقتی خرِ آمریکا از پل بگذرد، به ریش طرف مقابل خندیده و همه تعهدات خود را زیر پا می گذارد. پس چه باید کرد؛ باید مذاکرات را تعطیل کرد؟! پاسخ قطعا منفی است. روش منطقی این است که مذاکره را پی گرفت اما با این قید که به هیچ عنوان همه تخم مرغ ها در سبد برجام چیده نشود.همچنین باید به صورت قاطع بر 3 شرط اساسی مبنی بر لغو دائمی تمامی تحریم ها، ارائه تضمین معتبر و راستی آزمایی تاکید کردرهبر معظم انقلاب اسلامی درباره اهمیت گره نزدن مذاکرات به اقتصاد کشور می فرمایند:« توصیهی مؤکّد ما به مسئولان عزیز کشورمان -چه مسئولانی که الان سر کار هستند، چه آنهایی که بعداً خواهند آمد- این است که مسئلهی اقتصاد کشور را به رفع تحریم گره نزنند.اقتصاد کشور را معطّل و پادرهوا در انتظار تصمیمگیری دیگران قرار ندهند...اقتصاد کشور را بر اساس ماندن تحریم برنامهریزی کنید؛ و میشود برنامهریزی کرد؛ چشمانتظار نباید باشید.یکی از مشکلات اقتصاد ما در این سه چهار سال اخیر همین بوده که مدام گفتیم تحریم [اگر] برداشته بشود، مثلاً فرض کنید این جوری میشود، تحریم [اگر] برداشته شد آن جوری خواهد شد، سرمایهگذاری خارجی [اگر] انجام بگیرد این جوری خواهد شد؛ این «اگر اگرها» اقتصاد را معطّل و سردرگم نگه می دارد و نبایستی بلاتکلیفی در اقتصاد به وجود بیاید، که این ضرر بزرگی است.»
با اینحال نکته قابل تأمل اینجاست که جریان اصلاح طلب و رسانه های منتسب به این طیف با وارونه نمایی مسئله، جای طرفین را عوض کرده و اینگونه القاء می کند که ایران شدیدا نیازمند به توافق است و اگر توافق حاصل شود، امتیاز ویژه ای است که توسط آمریکا به ایران اعطا شده است.
ارسال نظرات