جمعه ؛ 30 شهريور 1403
31 تير 1397 - 11:16

بیماری موسمی

جمهوری اسلامی ایران در طول نزدیک به چهار دهه، در عرصه‌های مختلفی چون؛ جنگ، تحریم و چالش‌های مالی بین المللی، توانسته توانایی و کارآمدی خود را در حفظ ثبات، امنیت و اعتماد عمومی ثابت کند و در حال حاضر نیز در منطقه آشوبزده غرب آسیا، جزیره ثبات و امنیت است.
نویسنده : عباس نظری
کد خبر : 1148
پایگاه  رهنما:
جمهوری اسلامی ایران در طول نزدیک به چهار دهه، در عرصه‌های مختلفی چون؛ جنگ، تحریم و چالش‌های مالی بین المللی، توانسته توانایی و کارآمدی خود را در حفظ ثبات، امنیت و اعتماد عمومی ثابت کند و در حال حاضر نیز در منطقه آشوبزده غرب آسیا، جزیره ثبات و امنیت است. اما در این میان، چالش‌های موجود در حوزه مدیریت سیاسی و اقتصادی مانع تحقق کامل شعار‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی در بخش اقتصادی و به تبع آن اجتماعی شده است و به نظر می‌رسد این چالش می‌تواند با بهره گیری دشمن از جنگ روانی به پای ناکارآمدی نظام زده شود و نقطه آغاز انشقاق بین ملت و نظام در کشور باشد. در وهله نخست، چنانچه به صورت تاریخی و مقایسه‌ای به دستاورد‌های انقلاب اسلامی نگاه کنیم و آن را در ادامه تاریخ ایران ببینیم و دستاورد‌های آن و وضعیت کنونی کشور را با گذشته مقایسه کنیم، کارآمدی آن به وضوح مشخص است. منطقی‌تر و روشمندتر آن است که اولا، ً. ایران کنونی را در ادامه ایران گذشته ببینیم و ثانیا، ً. مقایسه‌ای هرچند جزئی از وضعیت امروز کشور با وضعیت کشور در دور ه. طاغوت داشته باشیم. در واقع، بهتر است بگوییم که انقلاب اسلامی راه‌های فراوانی را پیموده و دستاورد‌های متعددی در ابعاد گوناگون داشته است؛ اما هنوز راه‌های نرفته و افق‌های طی نشده فراوانی پیش روی خود دارد؛ افق‌هایی که چه بسا در شعار‌ها و وعده‌های ابتدای انقلاب و حتی پیش از پیروزی انقلاب مطرح می‌شد؛ اما اکنون در حوزه جامه عمل پوشیدن به آن‌ها شاید هنوز در ابتدای راه قرار داریم. حال یک سؤال مهم این است که چرا در جا‌هایی که درخشش وجود نداشته و چشمه‌های کارآمدی جوشیدن نگرفته، نباید برچسب ناکارآمدی به نظام حاکم بزنیم؟ یک پاسخ اجمالی به این پرسش مهم این است که وجود نقص و کاستی در برخی حوزه ها، بیماری گریزناپذیر هر نظام سیاسی است و نظام‌های موفق آن‌هایی هستند که همواره با ارائه راهکار‌های نظری و عملی سعی در علاج این «بیماری موسمی» دارند، هرچند این مداوا قطعی نیست بلکه زمانمند و موقت است. از سوی دیگر حتی نظام‌های کارآمد نیز به دنبال تجربه راه‌های جدیدی برای افزایش کارآمدی خود هستند، زیرا این واقعیت دارد که ناکارآمدی یکی از اساسیترین چالش‌های توسعه و پیشرفت هر کشور و از عوامل مخل عمده این مسیر است و هر گونه ایده و تصمیمی می بایستی جایگاه ویژ‌های را برای ارتقاء کارآمدی در کلیه جوانب و عرصه‌ها قائل باشد. سخن آخر، مشروعیت و کارآمدی امری نسبی است و ضعف و نقصان برای بسیاری از رژیم‌های سیاسی اتفاق می‌افتد. مهم این است نظامی که با شعار حاکمیت اسلام در عمل به میدان آمده است، دچار «بن بست» و ناکارآمدی نبوده و نیست. شرایطی که در حال حاضر بر کشور حادث شده، در حکم بیماری گذارا و موسمی است. رهبر فرزانه انقلاب (مدظله العالی) علاج این بیماری را اقدام بهنگام، تصویرسازی کارآمد، مبارزه با فساد، روحیه قوی و عزم راسخ می‌دانند. امید است که با وحدت در سطح کارگزار- ملّت و شکوفایی استعداد‌های درونی، از این گردنه تاریخی نیز عبور کنیم و راه را بر هر، اما و اگری ببندیم تا نقطه آغازین نقشه راه دشمن نباشد.
نویسنده: عباس اعرافی نظری

ارسال نظرات