روزنامه کیهان**

خودمان را گول نزنیم! موضع کیهان، موضع نظام است
سایت غربگرا ضمن رد کردن ادعای یکی از هم طیفان خود تصریح کرد: مواضع کیهان در موضوع هسته‌ای و مذاکرات با غرب، موضع نظام است.
«عصر ایران» در تحلیلی، نوشته یکی از اعضای گروهک ملی مذهبی را مورد نقد قرار داده که ادعا کرده بود «مدیر مسئول کیهان از موضع همه‌کاره نظام، بیانیه مجمع روحانیون و مدرسین را به باد حمله گرفته است. در حالی که تمام توصیه‌های مدیر مسئول کیهان در باره خروج از ان.پی.تی خروج از برجام، ‌ترک مذاکرات وین، عدم مذاکرۀ مستقیم و غیرمستقیم با آمریکا از سوی نظام سیاسی تماماً نادیده گرفته می‌شود، روشن نیست که چرا وی همچنان از این موضع برای دیگران تعیین تکلیف می‌کند!».
عصر ایران نوشت: «فارغ از موضع مدیر مسئول روزنامۀ کیهان درباره این دو تشکل اصلاح‌طلب، به‌نظر می‌رسد در نوشته فوق، از نکته‌ای اساسی غفلت شده و آن هم اینکه، روزنامه کیهان «سقف مطالبات نظام» یا «اقدامات حداکثریِ محتمل نظام» را بیان می‌کند. خروج از برجام و ان.پی.تی و‌ ترک مذاکرات وین و ...، اگرچه محقق نشده‌اند و احتمال تحقق‌شان در شرایط فعلی ناچیز است، ولی اگر کار رویارویی جمهوری اسلامی و جهان غرب به هر دلیلی بیخ پیدا کند، ممکن است محقق شوند.
حتی اگر اساساً قرار نباشد چنین مطالباتی محقق شوند، نفس طرح این مطالبات در حکم نوعی تهدید برای جهان غرب به شمار می‌روند و این کارکرد تهدیدآمیز، لابد سود و ثمری برای نظام جمهوری اسلامی دارد که آقای حسین شریعتمداری سال‌هاست مدیرمسئول روزنامه کیهان است و در هجده سال گذشته، همواره در جریان مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب، مطالباتی چنین رادیکال را مطرح کرده است.
اگر تحلیل مذکوردرست باشد و مواضع مطرح شده از سوی مدیرمسئول روزنامه کیهان هیچ ربطی به خواست و اراده و سیاست نظام و روند کلی رویارویی جمهوری اسلامی جهان غرب نداشته باشد، قاعدتاً فرد دیگری باید بر صندلی مدیریت موسسه کیهان بنشیند. می‌گویند که رادیکال‌ها حرف آخر را اول می‌زنند. آقای حسین شریعتمداری هم یک حزب‌اللهی رادیکال است و آنچه را که نهایتاً گفته خواهد شد، ابتدائاً می‌گوید.
 مدیر روزنامه کیهان، از آغاز مذاکرات هسته‌ای دولت روحانی با 5+1، مواضع ظریف و روحانی را غیرانقلابی قلمداد می‌کرد.
 در جریان مذاکرات هسته‌ای، بسیاری به حمایت‌های رهبری نظام از تیم مذاکره‌کننده‌ اشاره می‌کردند و این حمایت‌ها را دال بر نامربوط بودن انتقادات حسین شریعتمدای می‌دانستند، ولی فرجام کار ظریف در دولت روحانی، به خوبی نشان داد که موضع انتقادی حسین شریعتمداری، موضع نظام بوده است. فقط چون حسین شریعتمداری رادیکال بود، حرف آخر را اول زده بود.
آقای شریعتمداری در دی‌ماه 98 خطاب به مسئولان دولتی گفت: «سؤال من این است که آقایان! نگاه شما در عرصه‌‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی چه تفاوتی با دشمن دارد؟ تفاوتی ندارد، شما شبیه هم هستید.»
وی همچنین یک ماه بعد، در بهمن 98، در انتقاد از مصاحبه جواد ظریف با روزنامه ‌اشپیگل گفت: «آمریکا با همه توان در پی آن است که از ایران اسلامی صدایی متفاوت و مغایر با صدای انقلاب بشنود و متأسفانه آقای ظریف بی‌آنکه بدانند، با اظهارات خویش در مصاحبه با ‌اشپیگل این فرصت را در اختیار دشمن قرار ‌داده‌اند!»
در آخرین ماه‌های دولت روحانی رهبری نظام با انتقاد از سخنان جواد ظریف درباره چند و چون سیاست خارجی، گفتند: «بعضی از این حرف‌ها، تکرار حرف‌های خصمانه دشمنان ماست. تکرار حرف‌های آمریکاست.»
 نوشتۀ آقای [...] دلالت دارد بر اینکه حسین شریعتمداری در گوشه‌ای نشسته و برای خودش مشغول تندروی است و نظام هم تحویلش نمی‌گیرد! در صورتی که واقعیت جز این است. واقعیت این است که در تقابل کیهان و ظریف، سرانجام آنکه خاکسار شد، ظریف بود و آنکه محترم ماند، حسین شریعتمداری بود. پایان این قصه به خوبی نشان می‌دهد که نگاه منکرانه به اهمیت سیاسی مدیرمسئول کیهان، چندان واقع‌گرایانه نیست. برای تحکیم مدعای فوق، کافی است تغییر موضع اخیر دبیر شورای عالی امنیت ملی پس از یادداشت انتقادی حسین شریعتمداری را به یاد بیاوریم.
اما جدا از این نکات، باید افزود که آقای [...] در آغاز سال جاری مدافع ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی بود و از این حیث با روزنامه کیهان همسویی داشت. الان هم ابراهیم رئیسی بر کرسی ریاست جمهوری نشسته و کیهان به‌عنوان مهم‌ترین روزنامۀ حامی دولت وی، ملاحظاتش را دربارۀ سیاست خارجی مطرح می‌کند. اگر کیهان در دوران زمامداری روحانی به‌عنوان روزنامه مخالف دولت، درباره برجام و سایر مسائل سیاست خارجی موضع‌گیری می‌کرد، الان به‌عنوان روزنامه موافق دولت، مشغول تحلیل و موضع‌گیری درباره سیاست خارجی است. اینکه از روی کار آمدن دولت رئیسی استقبال کنیم و از اظهارنظر حامیان این دولت آزرده‌خاطر شویم، خودش نوعی سیاست یک بام و دو هوا است».

رئيسی چه عجله‌ای داشت؟ دیپلماسی را یک سال تعطیل می‌کرد(!)
روزنامه «جمهوری اسلامی» می‌گوید: سفر رئیس‌جمهور به روسیه پنج ماه ریاست‌جمهوری وی، بسیار زود بود و نباید انجام می‌شد!
این روزنامه که برخلاف نام مبارکش، پادویی جریان غربگرا و استحاله شده را می‌کند، در سرمقاله خود درباره سفرهای خارجی نوشت: «در این نوع سفرها چند اصل باید رعایت شوند تا اولاً سفر قابل توجیه باشد، ثانیاً دستاورد مشخصی داشته باشد و ثالثاً با حواشی منفی مواجه نشود. اینها منشور سفرهای خارجی مسئولین را تشکیل می‌دهند.
اولین اصلی که باید در سفرهای خارجی مسئولین رعایت شود، اینست که واقعاً به سفر نیاز باشد. به عبارت روشن‌تر، سفر برای سفر صورت نگیرد بلکه برای محقق ساختن هدف مشخصی انجام شود.
اصل دیگر اینست که سفر در زمان مناسبی انجام شود. منظور اینست که یک مسئول ارشد نباید به مجرد رسیدن به کرسی وزارت یا ریاست جمهوری، مبادرت کردن به سفرهای خارجی را برای خود مجاز بداند. او باید مدتی وقت خود را صرف شناختن جایگاهی که در آن قرار گرفته نماید، مدتی نیز برای شناخت روابط بین‌الملل وقت بگذارد؛ سومین اصل، سنجیدن جایگاه کشور مقصد، تمایل مسئولین آن و عوارض ناشی از سفر به آن کشور است. این سنجش اگر با کارشناسی دقیق صورت بگیرد می‌تواند در موفق بودن سفر و تضمین بی‌حاشیه بودن آن موثر باشد.
و اصل چهارم، بررسی امکان تحقق اهداف واقعی کشور از یک سفر خارجی به ویژه در سطح مسئولین ارشد است. این امکان اگر به درستی و با دقت بررسی شود و شوق و ذوق سفر کردن برای سفر کردن در آن دخالت نداشته باشد و با اموری از قبیل دست یافتن به ابزارهای تبلیغاتی همراه نباشد، می‌تواند سفر خارجی را با موفقیت قرین سازد و به دستاوردهای مشخصی برساند. در غیر اینصورت نه‌تنها دستاوردی برای یک سفر خارجی وجود نخواهد داشت، چه بسا زیان‌هایی برای کشور و برای خود مسئولینی که مبادرت به انجام چنین سفرهایی می‌کنند نیز به بار بیاورد و با حواشی زیادی نیز همراه شود.
با قطع نظر از بعضی اصول چهارگانه‌ای که برشمردیم، تردیدی نیست که سفر رئیس‌جمهور رئیسی به مسکو از نظر زمانی (اصل دوم) بسیار زود بود. فقط 5 ماه بعد از استقرار در کرسی ریاست‌ جمهوری برای کسی که سابقه اجرائی نداشته، زمان کافی برای رسیدن به موقعیت مناسب یک سفر خارجی مهم از نوع دوم نیست.
درباره این تحلیل گفتنی است؛ گویا نویسنده تصور می‌کند همچنان دولت سابق سر کار است که به عنوان مثال، سفارت ایران در کشور چین (بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران) به مدت پنج ماه بدون سفیر می‌ماند و نه دولت طوری‌اش می‌شد و نه روزنامه مورد بحث! جالب اینکه همین روزنامه و سایر حامیان دولت سابق، بلافاصله پس از سر کار آمدن دولت جدید (و برخی از آنها حتی بلافاصله پس از انتخابات ریاست جمهوری امسال) فضاسازی روانی را آغاز کردند مبنی بر اینکه چرا دولت جدید تدبیری نمی‌اندیشد و فکری برای تحریم‌ها و تورم و... نمی‌کند! حالا اما یکی از همین‌ها می‌گوید اینکه رئیس‌جمهور پس از 5 ماه به یک سفر مهم خارجی رفته، تردد بوده (و احتمالا مثلا یک سالی را باید در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی وقت‌کشی می‌کرد؛ یا حداکثر مثلا باید مثل دوره تلف شده دولت سابق، عمر خود را به التماس از دلال‌های درجه 2 و 3 آمریکا می‌گذراند).
هنر آقای رئیسی این بود که در کنار مدیریت دولت در عرصه‌های دافع و سفرهای استانی و...، به دیپلماسی همت گماشت که از مهم‌ترین آنها، واردات انبوه واکسن به‌واسطه رایزنی با رئیس‌جمهور چین، حضور در نشست شانگهای و عضویت ایران در این سازمان و تسریع در انعقاد قرارداد سوآپ گازی ترکمنستان، ایران و جمهوری آذربایجان بود، که توانست قرارداد 5 سال معلق شده و بلاتکلیف را احیا کند و ضمن ارزآوری برای کشور و شکستن تحریم‌ها، مشکل گازی استان شمالی در فصل زمستان را هم برطرف کند.
اما درباره سفر مهم روسیه، ضمن اینکه سفر به‌خاطر دعوت چندباره آقای پوتین صورت گرفته و در بالاترین سطوح احترام بود (مقایسه شود با تصاویر و ویدئوهای سفر اردوغان، نفتالی بنت و مرکل این سفر غیر از دستاوردهای سیاسی، امنیتی و نظامی، حاوی دستاوردهای مهم اقتصادی هم بود؛ از جمله تصمیم به افزایش تجارت میان دو کشور تا سقف 10 میلیارد دلار، تصمیم برای تسهیل راه‌اندازی کریدور جنوب - شمال که در صورت برقراری کامل می‌تواند تا 20 میلیارد دلار ارزآوری داشته باشد. عملا تحریم‌ها را بی‌اعتبار کند، اختصاص اولین اعتبار برای ساخت نیروگاه سیریک، تصمیم بر حذف دلار از مبادلات تجاری طرفین، اختصاص 5 میلیارد دلار وام از سوی روسیه برای پروژه‌های مشترک اقتصادی دوجانبه با ایران.
یادآور می‌شود حجم تجارت ایران و روسیه ظرف 11 ماه گذشته و در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، 89 درصد رشد داشته و به 4 میلیارد دلار رسیده است.

پیش‌بینی افزایش صادرات نفت ایران به چین تا یک میلیون بشکه
خبرگزاری ایلنا از قول تحلیلگر مؤسسه بین‌المللی کپلر پیش‌بینی کرد واردات نفت ایران از سوی چین، بزودی به یک میلیون بشکه نفت افزایش یابد.
خبرگزاری اصلاح‌طلب ایلنا به نقل از همایون فلکشاهی تحلیلگر مؤسسه کپلر نوشت: درمذاکرات هر دو دولت آمریکا و ایران خواسته‌های کاملا متقابل با یکدیگر دارند. به عنوان مثال ایران تاکید دارد که در توافق جدید؛ آمریکا دیگر نتواند از آن به مانند زمانی که ترامپ در راس کار بوده است بار دیگر خارج شود. همچنین‌، طرف آمریکایی قصد دارد ایران از استفاده موشک‌های بالستیک خودداری کند. در نتیجه‌، این موضوعات دستیابی به یک توافق مشترک را دشوارتر می‌سازد چون میزان ایران‌ستیزی در واشنگتن بسیار زیاد و شانس اینکه کنگره آمریکا این توافق را به مانند یک توافق بین‌المللی قبول کند بسیار ضعیف است. نکته مثبتی که ایران می‌تواند از آن در مذاکرات هسته‌ای استفاده کند عبارت از کمبود مازاد تولید در جهان و روند صعودی قیمت نفت است. در سال جاری میلادی تقاضای جهانی حدود ۳ تا ۴ میلیون بشکه در روز افزایش می‌یابد‌، اما مازاد تولید در کشورهای اوپک پلاس و دیگر کشورهای تولیدکننده نفت پاسخگوی این میزان نخواهد بود.
بر اساس برآورد شرکت کپلر مازاد تولید در کشورهای عضو اوپک پلاس فقط ۲.۹ میلیون بشکه در روز است و کشورهای آمریکا ۱ میلیون و نروژ و گویانا به ترتیب می‌توانند ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش تولید‌، تا آخر سال میلادی جاری‌، داشته باشند و ایران نیز می‌تواند به بازار جهانی حدود ۱.۵ میلیون بشکه در روز عرضه کند. چون از زمان شیوع ویروس کرونا سرمایه‌گذاری لازم برای حفظ ظرفیت تولید جهانی انجام نشده و از طرفی نیاز جامعه جهانی به تولید بیشتر نفت بیشتر می‌شود‌، به طور قطع برای سال‌های آتی‌، مشکلات عدیده‌ای از جمله افزایش قیمت نفت خواهیم داشت‌، به همین جهت بازار جهان لزوما به نفت ایران نیاز پیدا خواهد کرد. بررسی ما این است که ایران در زمان
۶ تا ۱۲ ماهه بتواند تولید نفت و میعانات گازی خود را بین 1/5 و 1/7 میلیون بشکه در روز افزایش دهد. نگهداشتن ظرفیت تولید با وجود مشکلات فنی و مالی در زمان محدودیت تولید کار دشواری است اما خوشبختانه ایران به لحاظ نیروی انسانی با استعداد و دانش فنی‌، قوی است. قبل از بازگشت تحریم‌های آمریکا در زمان دولت ترامپ‌، صادرات نفت به چین به میانگین روزانه 670 هزار بشکه رسیده بود که برآورد ما در حال حاضر ۵9۰ هزار بشکه است. به نظر ما چین به واردات نفت ایرانی ادامه خواهد داد و همچنین افزایش قابل توجه خواهد داشت‌، مخصوصاً با روابط حسنه‌ای که میان دو کشور در ۲-۳ سال اخیر از نظر اقتصادی و سیاسی ایجاد شده است‌، شاید به نزدیک ۱ میلیون بشکه در روز هم برسد.
بدون شک شکست در مذاکرات هسته‌ای یک سیگنال صعودی از نظر قیمت به بازار نفت می‌دهد. بنابراین روند قیمت‌های صعودی نفت را تشدید خواهد کرد و می‌تواند به بالای 100 دلار بکشاند.

***************

 روزنامه وطن امروز**

تأکید بر انسجام دستگاه‌های اطلاعاتی

رئیس سازمان اطلاعات سپاه گفت: برآورد برخی سیاست‌مداران و تحلیلگران این است که رژیم صهیونیستی ۸۰ سالگی خود را نخواهد دید. حجت‌الاسلام حسین طائب، رئیس سازمان اطلاعات سپاه در این همایش  با اشاره به افول هژمونی آمریکا گفت: جمهوری اسلامی ایران با ارتقای توان داخلی و قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی، گام دوم انقلاب را بلند برمی‌دارد. وی ادامه داد: مردم چهل‌و‌سومین بهار آزادی را در شرایطی جشن می‌گیرند که افول هژمونی آمریکا را شاهد هستیم و برآورد برخی سیاست‌مداران و تحلیلگران این است که رژیم صهیونیستی ۸۰ سالگی خود را نخواهد دید. لذا دشمن همه تلاش خود را برای انجام خرابکاری‌ها در داخل کشور در دستور کار قرار داده که انسجام دستگاه‌های اطلاعاتی در دوره‌ جدید، اشراف اطلاعاتی و مقابله با سرویس‌ها و عناصر آنها را افزایش خواهد داد. در ادامه این همایش سردار بابایی، رئیس سازمان اطلاعات انتظامی کشور ضمن تقدیر و تشکر از میزبانی وزارت اطلاعات در برگزاری این همایش تاکید کرد: استمرار چنین همایشی موجب همدلی و هم‌افزایی بین جامعه اطلاعاتی می‌شود.

**************

روزنامه خراسان**

 **************

خبر اول اینکه، «جو بایدن»، رئیس‌جمهور امریکا و «نفتالی بنت»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درخصوص موضوع ایران و برنامه هسته‌ای این کشور گفت‌وگو کردند. به گزارش فارس، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در این گفت‌وگوی تلفنی مدعی شد که چالش‌های منطقه با افزایش اقدامات خصمانه ایران و ضرورت برای اتخاذ اقداماتی به منظور توقف برنامه هسته‌ای همراه بوده است. همزمان با این ادعا «ایال هولاتا»، مشاور امنیت ملی رژیم صهیونیستی هم در تشریح سناریوهای این رژیم در قبال آینده مذاکرات وین ادعا کرد: این احتمال می‌رود که توافق هسته‌ای جدیدی به وجود آید که به نفع تل‌آویو نیست. او که در جمع کابینه سخن می‌گفت در ادامه ادعاهایش افزود: در صورت حصول توافق هسته‌ای جدید، اسرائیل برای اجرای یک سناریو در این خصوص آماده می‌شود. به ادعای این مقام صهیونیستی، همچنین اسرائیل، خود را برای سناریویی دیگر که بر اساس آن هیچ توافقی حاصل نشود و برنامه هسته‌ای ایران بدون محدودیت ادامه پیدا کند، آماده می‌سازد.

بندر چابهار زمینه ترانزیت کالا به کشورهای همسایه را تسهیل می‌کند

خبر دیگر اینکه، معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه در دیدار وزیر صنایع کشاورزی مالزی از توسعه روابط با این کشور استقبال کرد. به گزارش ایرنا، مهدی صفری در دیدار«داتو زورایدا قمرالدین» گفت: بندر چابهار به عنوان ‌هاب منطقه‌ای می‌تواند زمینه ترانزیت کالا به کشورهای همسایه را تسهیل کند و امکان ارائه امکانات برای تجارت با مالزی نیز فراهم است. معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه افزود: از تجارت با مالزی به شیوه‌های مختلف و تهاتر حمایت می‌کنیم. «قمرالدین» نیز هدف از سفر خود به تهران را توسعه روابط تجاری با جمهوری اسلامی ایران در ابعاد مختلف اعلام کرد.

علت هراس دشمنان نسبت به ارتقای روابط تهران ـ مسکو

شنیدیم که، علیرضا جعفری نماینده رسمی اتحادیه غلات روسیه در ایران اظهار داشت: از مهم‌ترین اثرات زودهنگام این سفر که بسیار محسوس است اینکه شرکت‌های بزرگ و فعالان اقتصادی روس بشدت در حوزه اقتصاد و کسب و کار با ایران فعال شده‌اند. فقط یک هفته پس از این سفر، ریاست شورای تجاری روسیه و ایران خواستار برگزاری جلسه فوری با طرف ایرانی شدند و اعلام کردند که قصد دارند با یک تیم حرفه‌ای به مدت دو هفته به ایران سفر کنند. جعفری با اعتقاد به اینکه ایران باید با قدرت تمام به بازار ۲۳۰ میلیارد دلاری روسیه و بازار ۸۰۰ میلیارد دلاری اتحادیه اقتصادی اوراسیا وارد شود، افزود: این بازارها کشورمان را از تجارت با کشورهایی که با زورگویی و توسل به شدیدترین تحریم‌ها در پی فلج کردن اقتصاد ما هستند بی‌نیاز می‌کند و برای همین است که دشمنان از نزدیکی ایران به روسیه هراس دارند و به هر قیمتی نمی‌خواهند روابط تهران و مسکو تقویت شود.

بازدید سرزده دادستان تهران از بازداشتگاه اوین

با خبر شدیم که، دادستان عمومی و انقلاب تهران در بازدید سرزده از بازداشتگاه اوین با حضور در بندها و بازداشتگاه‌های مختلف، ضمن گفت‌وگو و دیدار چهره به چهره با متهمان بازداشتی و بازرسی از شرایط و محل نگهداری آنها، دستورات لازم را برای رسیدگی به مشکلات و درخواست‌های مطرح شده، صادر کرد.
علی صالحی همچنین هدف از این بازدید را اجرای دستورات رئیس قوه‌قضائیه درخصوص پالایش و بررسی پرونده‌های متهمان و زندانیان، ارتقا و بهبود وضعیت نظام زندانبانی و تعیین تکلیف پرونده‌های دارای بازداشتی موقت عنوان کرد و گفت: بازدید از زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها نباید تشریفاتی باشد و حتماً باید کارآمدی و مؤثر بودن این بازدیدها مورد توجه ویژه قرار گیرد. وی در ادامه تصریح کرد: برای رعایت حقوق متهمان ضرورت دارد که ضمن ابلاغ تصمیمات قضایی به آنها، از مفاد و مندرجات این تصمیمات نیز به همراه گزارش وضعیت متهم، نسخه چاپی تهیه شده و به هر یک از بازداشتی‌ها تحویل شود. دادستان عمومی و انقلاب تهران با اشاره به ضرورت حفظ حقوق بازداشت‌شدگان، اهمیت حضور مؤثر و مستمر قضات و بازدید نوبه‌ای از شرایط و محل نگهداری متهمان و محکومان و ملاقات با آنها را یادآور شد و اظهار داشت: علاوه بر دادیاران ناظر زندان، برای قضات پرونده‌ها هم برنامه‌های بازدید مستمر از ندامتگاه‌ها پیش‌بینی شده که با ساز و کارهای نظارتی لازم الاجرا می‌شود.

تأکید وزیر کشور بر تقویت امنیت شهرستان شادگان

دست آخر اینکه، احمد وحیدی روز دوشنبه در آیین افتتاح تصفیه‌خانه فاضلاب شادگان که با حضور جمعی از مسئولان استانی و محلی و جمعیت زیادی از اهالی این شهرستان برگزار شد، بیان کرد: افرادی که در شهرستان شادگان اقدام به تیراندازی می‌کنند و باعث ترس مردم می‌شوند باید به سرعت شناسایی شده و تذکر جدی و یا اعمال قانون شوند. وی گفت: به فوریت خبرهای خوبی درخصوص رفع این تیراندازی‌ها و تأمین امنیت این شهرستان اعلام خواهیم کرد.

**************

روزنامه شرق**

قمار بزرگ مكرون

رئيس‌جمهوری فرانسه ابتدا به روسیه و سپس به اوکراین رفت قمار بزرگ مكرون رئیس‌جمهوری فرانسه در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری این كشور دست به قمار بزرگی زده و می‌خواهد خود را در جایگاه پیام‌آور صلح در جهان معرفی كند. امانوئل مكرون از روز گذشته سفر خود به روسیه و سپس اوکراین را آغاز كرد تا تلاش‌ها برای پایان‌دادن به تنش در منطقه، وارد مرحله‌ای تازه‌ شود.
مكرون اگر در این مسیر موفق شود، قهرمانی خواهد بود که از حمله روسیه به اوکراین جلوگیری کرده و فرانسه و اروپا را به‌عنوان قدرتی بزرگ در حوزه دیپلماسی دوباره احیا می‌كند. موفقیت او در این مأموریت، مسیرش برای پیروزی در انتخابات ماه آوریل را هموارتر خواهد كرد و شكست در این قمار بزرگ، وضعیت را برای حفظ کرسی ریاست‌جمهوری فرانسه پیچیده‌تر می‌كند.
رسانه‌های فرانسوی در آستانه این سفر، انتظارات از مكرون را بالا برده‌اند و قمار او را با ریسك نیكلا ساركوزی، رئیس‌جمهوری اسبق فرانسه، مقایسه كرده‌اند كه در سال 2008 به‌عنوان میانجی وارد درگیری روسیه و گرجستان شد و با موفقیت توانست از ادامه جنگ جلوگیری كند.
این مأموریت تک‌نفره به‌خوبی با دیدگاه مکرون در قبال «خودمختاری استراتژیک» اروپایی همخوانی دارد؛ اروپایی که می‌تواند بدون وابستگی به اقدامات واشنگتن و مسكو، منافع امنیتی خود را حفظ کند و در حاشیه نظاره‌گر دیگران نماند.  «سیریل برت»، کارشناس روابط بین‌الملل، به پولیتیكو می‌گوید: «واقعیت این است كه شما صرفا با یك سیاست خارجی درست در انتخابات پیروز نمی‌شوید و عوامل تأثیرگذارتر دیگری هم تعیین‌كننده هستند؛ اما امانوئل مکرون در صورت موفقیت در این قمار، به‌عنوان یک دولتمرد با جایگاه معتبر بین‌المللی وارد عرصه انتخابات می‌شود و این امر به او اجازه می‌دهد تا از دیگر نامزدها متمایز شده و نشان دهد توانایی ارتقای جایگاه فرانسه در عرصه بین‌المللی را دارد».
از سوی دیگر، سابقه نگاه آشتی‌جویانه مكرون به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه و اظهارات گاه‌‌و‌بی‌گاه او مبنی بر لزوم تعامل كشورهای اروپایی با رئیس‌جمهوری اقتدارگرای روسیه، بسیاری از کشورهای اروپایی و فراتر از آن را به‌‌شدت عصبی و نگران كرده است. مكرون بارها به این نكته اشاره كرده كه فارغ از هر رویكردی كه پوتین در پیش بگیرد، کشورهای غربی ممکن است مجبور شوند با روسیه معامله کنند. در برابر این دیدگاه مكرون، بسیاری هم اعتقاد دارند ناتو باید در برابر رفتار قلدرمآبانه پوتین ایستادگی كند و رئیس‌جمهوری روسیه تنها در صورتی از ماجراجویی‌های خود دست می‌كشد كه ناتو و غرب به حمایت جدی از اوكراین بپردازند و روند ارسال تسلیحات نظامی به این كشور را متوقف نكنند.
شخص پوتین كه استاد بازی با رهبران غربی با تاکتیک‌های تفرقه بینداز و حکومت کن است، بارها از مكرون تمجید كرده و این علاقه شخصی دو‌جانبه می‌تواند اهمیت سفر مكرون را دو‌چندان كند و هر اندازه احتمال موفقیت او در این مأموریت خودخواسته زیاد شود، احتمال عقب‌نشینی بزرگ و شكست او نیز افزایش خواهد یافت.
مقام‌های فرانسوی در آستانه این سفر تأكید كرده‌اند كه «پوتین، مكرون را شریکی باکیفیت برای مذاكره می‌داند و اخیرا نیز گفته بود كه رئیس‌جمهوری فرانسه تنها کسی است که می‌تواند درباره اوكراین با او گفت‌وگوهای عمیقی داشته باشد و به نتیجه آن اهمیت دهد».
سیریل برت درباره این اشتیاق دو‌جانبه میان مكرون و پوتین می‌گوید: «دلایل واضحی برای موضوع وجود دارد. رئیس‌جمهوری فرانسه یک چهره برجسته بین‌المللی است که معتقد است اعتراض و نگرانی مسکو درباره تهدیدهای ناتو و نگرانی‌های امنیتی مسكو، موضوعی مشروع برای بحث و مذاكره است؛ در‌حالی‌كه ایالات متحده چنین نگاهی ندارد. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده، این مسئله را که روسیه در استقرار حدود 130 هزار سرباز در مرز اوکراین به چیزی جز تهدید و تجاوز به اوكراین فكر می‌كند، رد می‌کند و تصور روسیه و پوتین را از تهدیدهای اوکراین و ناتو به‌عنوان محرک تنش‌های نظامی اخیر، پوچ و دروغ می‌داند».
مكرون در مصاحبه‌ای با روزنامه «ژورنال دو ‌دیمانش»، قبل از عزیمت به اوكراین و روسیه، موضع خود در قبال پوتین را روشن‌تر كرد و گفت: «برای روسیه كاملا مشروع است که نگرانی‌های امنیتی خود را مطرح کند؛ اما اعتقاد دارم هدف نهایی پوتین تسخیر اوکراین نیست بلکه او به دنبال تنظیم مجدد روابط خود با ناتو و اتحادیه اروپاست. کشورهای اروپایی باید ضمن احترام به نگرانی‌های امنیتی روسیه، توازن جدیدی ایجاد کنند». البته رئیس‌جمهوری فرانسه روشن نكرد تعریف او از این توازن جدید چیست. او همچنین پیش‌بینی كرد كه روسیه به‌تنهایی برای صلح اقدام نخواهد کرد و کشورهای غربی باید به دنبال بده‌بستان با مسكو باشند: «ما باید بسیار واقع‌بین باشیم. تحرکات یک‌جانبه موفقیتی در پی نخواهد داشت. نكته ضروری در‌حال‌حاضر این است كه برای جلوگیری از وخامت اوضاع تلاش كنیم».
نیکول بشاران، كارشناس سیاسی، به عمق نزدیكی غیرعادی فرانسه با استدلال‌های روسیه اشاره می‌كند و می‌گوید: «فرانسه کشوری عجیب‌و‌غریب است و از بسیاری جهات طرفدار روسیه‌. این ایده که ما باید با روسیه به‌عنوان یك تمدن بزرگ مذاكره و تعامل کنیم، در محافل دانشگاهی هواداران بسیاری دارد. مكرون هم همین نگاه روسوفیلی (‌اشتیاق به روسیه) را در مصاحبه‌هایش نشان می‌دهد و از كشورهای غربی می‌خواهد «آسیب‌های معاصر ملت بزرگ روسیه» را درک کنند».
نگرانی اوكراین
در آن‌سو، نگرانی عمده‌ اوکراین که طبیعتا از شانس دستیابی به توافق دیپلماتیک قریب‌الوقوعی استقبال می‌كند‌، این است که مکرون بر اساس پیمان مینسك كه در سال 2015 و میان روسیه، اوكراین، فرانسه و آلمان منعقد شد و به‌منظور پایان‌دادن به جنگ در شرق اوکراین، در برابر خواسته‌های پوتین تسلیم شود و كی‌یف را توصیه به عقب‌نشینی كند.
اوکراینی‌ها نگران این هستند كه پوتین برای برگزاری انتخابات محلی و اعطای نوعی «وضعیت ویژه»‌ و در‌واقع خودمختاری برای دونتسک و لوهانسک در شرق اوكراین، از حمایت مكرون و غرب برخوردار شود. این امر می‌تواند به جدایی‌طلبان مورد حمایت مسكو در این مناطق اختیار وتو بر تصمیمات اتخاذ‌شده در کی‌یف را بدهد.
آرسنی یاتسنیوک، نخست‌وزیر سابق اوکراین می‌گوید: «نگران هستم که مکرون برای دستیابی به توافق صلح، تحت فشار مضاعفی از سوی پوتین قرار گیرد؛ زیرا او از یك‌سو تمایل و همراهی زیادی با رئیس‌جمهوری روسیه دارد و از سوی دیگر در ماه آوریل با انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه روبه‌رو است. پوتین قطعا یک بازی بسیار پیچیده با اروپایی‌ها انجام خواهد داد و می‌خواهد مکرون و اولاف شولتس، صدراعظم آلمان را در موقعیتی دشوار قرار دهد. رئیس‌جمهوری روسیه با مطرح‌كردن سیاست چماق و هویج می‌خواهد رهبران فرانسه و آلمان را در شرایطی قرار دهد كه تنها راه‌حل موجود از نظر مسكو را بپذیرند یا آماده پذیرش بدترین سناریوی ممكن كه اقدام نظامی علیه اوكراین است، باشند».