جهل

دهه اول ماه صفر را معمولا به مناسبت سالروز رویداد بسیار غمبار ورود اهل بیت(ع) به شام میشناسیم. اما این دهه، یک مناسبت مهم دیگر نیز دارد که سالروز فتنه حَکَمیت در پایان جنگ صفین (صفر سال ۳۷ ه. ق) است. در این دهه، سرداران بصیرت آفرینی مثل عمار یاسر در نُهُم صفر و هاشم مرقال به شهادت رسیدند. عمار یاسری که مولا(ع) در فراق وی فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون، هر کس شهادت عمار را بزرگ نشمرد و غمگین نشود، از اسلام حظ و بهرهای نبرده است» (إِنَّ امْرَأً لَمْ یدْخُلْ عَلَیهِ مُصِیبَةٌ مِنْ قَتْلِ عَمَّارٍ فَمَا هُوَ فِی الْإِسْلَامِ مِنْ شَیءٍ (بحار، ج۳۳، ص۲۰)). و هاشم مرقالی که وقتی که خبر شهادت محمد بن ابیبکر استاندار مصر به حضرت علی (علیه السلام) رسید، حضرت سوگند یاد کرد که در نظر داشتم، هاشم مرقال را برای حکومت مصر بفرستم، اگر او به مصر رفته بود، نمیگذاشت عمرو بن عاص و یارانش بر مصر مسلط شوند (وَ قَدْ أَرَدْتُ تَوْلِیةَ مِصْرَ هَاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ وَ لَوْ وَلَّیتُهُ إِیاهَا لَمَّا خَلَّى لَهُمُ الْعَرْصَةَ وَ لَا أَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ (انساب الاشراف، ج۲، ص۴۰۴)).