انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم در بیانیه‌ای نوشت: اظهارات یکی از اعضای حزب سیاسی مجمع مدرسین پیرامون صدیقه شهیده (سلام‌الله‌علیها) و مسأله امامت موجب ناراحتی بسیاری از بزرگان و اساتید حوزه‌های علمیه شد.

طیف تندرو مدعی اصلاحات را می‌توان با اختلافی چشمگیر «گریزان‌ترین جریان سیاسی از پذیرش عملکرد خود» و «گردن‌نگیرترین» جریان سیاسی دانست؛ طیفی که تعریفش از منافع ملی عملاً در چارچوب مطالبات و مصالح شخصی و حزبی و قبیله‌ای خودش محدود می‌شود.

دهه اول ماه صفر را معمولا به مناسبت سالروز رویداد بسیار غمبار ورود اهل بیت(ع) به شام میشناسیم. اما این دهه، یک مناسبت مهم دیگر نیز دارد که سالروز فتنه حَکَمیت در پایان جنگ صفین (صفر سال ۳۷ ه. ق) است. در این دهه، سرداران بصیرت آفرینی مثل عمار یاسر در نُهُم صفر و هاشم مرقال به شهادت رسیدند. عمار یاسری که مولا(ع) در فراق وی فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون، هر کس شهادت عمار را بزرگ نشمرد و غمگین نشود، از اسلام حظ و بهرهای نبرده است» (إِنَّ امْرَأً لَمْ یدْخُلْ عَلَیهِ مُصِیبَةٌ مِنْ قَتْلِ عَمَّارٍ فَمَا هُوَ فِی الْإِسْلَامِ مِنْ شَیءٍ (بحار، ج۳۳، ص۲۰)). و هاشم مرقالی که وقتی که خبر شهادت محمد بن ابیبکر استاندار مصر به حضرت علی (علیه السلام) رسید، حضرت سوگند یاد کرد که در نظر داشتم، هاشم مرقال را برای حکومت مصر بفرستم، اگر او به مصر رفته بود، نمیگذاشت عمرو بن عاص و یارانش بر مصر مسلط شوند (وَ قَدْ أَرَدْتُ تَوْلِیةَ مِصْرَ هَاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ وَ لَوْ وَلَّیتُهُ إِیاهَا لَمَّا خَلَّى لَهُمُ الْعَرْصَةَ وَ لَا أَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ (انساب الاشراف، ج۲، ص۴۰۴)).

راه‌حل حفظ اتحاد ملی، پایبندی به نقد درون گفتمانی با ادب و آداب آن در حكمرانی در چارچوب رهنمودهای رهبری به‌ویژه هفت تكلیف راهبردی است

باید به امثال کواکبیان کمک کرد تا از تاکسی پیاده شوند، فریب اخبار جعلی را نخورند و دقیق و مستند صحبت کنند؛ شأن برنامه زنده تلویزیونی پیرامون جنگ با دشمن خارجی را هم نگه دارند...

داستان آرمان‌ها و واقعیت‌ها، داستانی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به یکی از مهم‎ترین مسائل و مناقشات فکری و عینی انقلابیون بدل شده است.

اولین مناظره دور دوم انتخابات ریاست جمهوری میان دو نامزد راه یافته به این مرحله برگزار شد.