دولت تحول خواهم آرزوست!

تحول نیازمند اراده و پشتوانه فکری است. در منظومه فکری مقام معظم رهبری(مدظله العالی) تحول خواهی یکی از ضروری ترین نیازهای جامعه برای تغییر ریل است که می تواند گفتمان دولت جوان انقلابی نیز باشد. در واقع «اعتقاد به جوانان»، «انقلابی گری»، «عدالتخواه و ضدفساد»، «تحول خواه» شاه بیت بیانات حکیمانه رهبر معظم انقلاب در ارتباط تصویری با نمایندگان تشکل های دانشجویی بود که البته می توان آن را در راستای تحقق مانیفست چهل سال دوم انقلاب اسلامی و توصیه ای مهم به مسولان و ملت دانست. به همین دلیل است که ایشان می فرمایند: «راه تحقق تحول، تشکیل یک دولت معتقد به تحول و عنصر تحول آفرین یعنی جوان مؤمن و انقلابی است.»
البته این اولین بار نیست که رهبر معظم انقلاب از تحول خواهی و تحول آفرینی صحبت می کنند بلکه ایشان در 14 خرداد 1399 نیز درباره مفهوم تحول خواهی فرمودند: « تحول‌خواهی «گرایش مستمر به بهتر شدن»، «اکتفا نکردن به داشته‌های موجود»، «میل به شتاب گرفتن و جهش در حرکت» و «اجتناب از تحجّر و اجتناب از پافشاری بر مشهورات غلط» است.
البته تحول خواهی به معنای این نیست که تاکنون کشور رنگ تحول به خود ندیده است؛ بلکه به این معناست که تحول خواهی، رقم زدن اتفاقی سترگ، طرحی نو در انداختن و خروج از سکون در حوزه هایی است که در مدت طولانی رکود و بی تحرکی را تجربه کرده اند؛ برای مثال سال هاست که «اقتصاد نفتی»، «نظام بودجه»، «آموزش»، «کاغذ بازی»، «اشرافی گری» و ... معطل یک حرکت جهشی و انقلابی اند تا از رکود و جمود خارج شوند؛ چرا که علاج دردهای مزمن اقتصادی و فرهنگی، یک حرکت معمولی و نمایشی نیست، بلکه نیاز به یک حرکت فوق العاده دارد. مسلما جریانی که در 8 سال گذشته امور کشور را در دست داشته، ایده و برنامه ای نو برای تحول آفرینی در این امور ندارد و بخت خود را در مدیریت خرد و کلان کشور در حد کافی و وافی تجربه کرده است. بنابراین در گام دوم انقلاب ما نیازمند ایده و گفتمانی هستیم که حامل تحول خواهی و تحول آفرینی باشد. بنابراین، تحول‌خواهی به‌عنوان مهم‌ترین مولفه دولت مطلوب گام دوم انقلاب است که اتفاقاً مطالبه مردم هم هست.
حقیقت این است که مردم از وضعیت فعلی گله مند بوده و خواهان تحول و تغییر در وضع موجود هستند. کشور در رشته های مختلف در سایه تفکر انقلابی و جهادی توانسته کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد اما در برخی حوزه های دیگر مثل اقتصاد، صنعت، مسکن، فرهنگ و... به خاطر دوری از تفکر انقلابی آن طور که شایسته و بایسته بوده، پیشرفتی نداشتیم و نیاز به یک تحول اساسی داریم که بدون شک تحول در این حوزه ها از مسیر شرطی سازی و تعامل با غرب و کپی برداری از اسناد و مراجع بین المللی نمی گذرد. به همین دلیل انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری می تواند با مشارکت بالا و انتخاب مطلوب، دولتی تحول خواه را بر سرکاربیاورد. به همین دلیل در این روزهای منتهی به انتخابات باید مراقب سناریوی تکراری غربگرایان برای ایجاد دوقطبی در جامعه برای دور کردن مردم از مطالبات واقعی باشیم و جریان انقلابی نیز باید در سنگر مردم مطالبه‌گری را گسترش داده و راهکار‌های خروج کشور از موقعیت کنونی را تبیین کند. جریان انقلابی فارغ از کلی‌گویی باید تمایزات میان رویکرد، سابقه و برنامه خود را به شکلی قانع‌کننده با جامعه در میان بگذارد. تصویر افکار عمومی از نیروهای انقلابی باید توسط خودشان ساخته شود نه تصویرسازی و روایت‌سازی‌های غربگرایان.