هوشیاری و اقتدار؛ لازمه مذاکره

پایگاه رهنما:

دور تازه مذاکرات برجامی ایران و 1+4 در وین در حالی پایان هفته گذشته انجام شد که اول هفته تاسیسات هسته ای نظنز دچار حادثه خرابکاری شد. حادثه ای که برق این تاسیسات را نشانه رفته و موجب آسیب دیدن بخش هایی از آن شد. شواهد و قرائن قطعی نشان می دهد دست رژیم صهیونیستی در پس پرده این اقدام تروریستی است.

سه روز پس از این حادثه، روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در تحلیلی نوشت این اقدام از سوی اسرائیل انجام شده و هدف از آن کاهش فشار ایران روی تیم آمریکا در وین بوده است. رژیم صهیونیستی در واقع می خواسته با ضربه زدن به فعالیت هسته ای کشورمان، پیشنهادات متکبرانه و تحقیرآمیز آمریکا را معتبر سازد. به این صورت که وقتی ایران رفع یکجای تحریم ها و راستی آزمایی را مطالبه می کند، آمریکایی ها بگویند چرا باید به شما چنین امتیازی بدهیم وقتی فلان قدر از سانتریفیوژهایتان نابود شده و امکان غنی سازی بیشتر را ندارید؟

ایران در اینجا ابتکار عمل را بدست گرفته و با راه اندازی غنی سازی 60 درصد نشان داد که نه تنها دستش در مذاکرات خالی نیست بلکه در صورت اراده می تواند فعالیت خود را افزایش نیز دهد. موضوع برخورد سخت با فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران بیش از یک دهه پیش در محافل غربی مطرح بوده و به کرات حتی زمان بمباران تاسیسات هسته ای نیز از سوی رسانه های آنان اعلام شده است. اما این بلوف ها هرگز به مرحله عمل درنیامد.

فارغ از وحشت آنان از واکنش ایران و میزان موفق بودن چنین عملیاتی، علت اصلی این مسئله در آن بود که دشمنان جمهوری اسلامی یک موضوع را به درستی می دانند و بارها هم به آن اعتراف کرده اند؛ دانش هسته ای در ایران بومی است و دانش را نمی توان با بمباران نابود کرد. خرابکاری در تاسیسات هسته ای کشورمان موضوع تازه ای نبوده و سابقه دار است. این خرابکاری ها اگر چه هزینه زاست اما عوامل آن هم خوب می دانند که نمی تواند قطار هسته ای ایران را متوقف کند.

واکش آمریکا نسبت به این خرابکاری که با تشکر آشکار همراه بود و منابع امنیتی از همکاری تل آویو و واشنگتن در این عملیات خبر دادند، نشان داد که تمایز قائل شدن میان آمریکا و رژیم صهیونیستی در این ماجرا اشتباهی راهبردی است. آنان شاید در ظاهر مواضع متفاوتی اتخاذ کنند اما این تفاوت های موردی و اندک نه تنها در اصل همکاری و همراهی آنان خللی وارد نمی کند بلکه به احتمال بسیار زیاد تاکتیکی سیاسی برای پیشبرد بهتر برنامه های هماهنگ شده دو طرف است.

اظهارات چهارشنبه هفته گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی نشان داد اقدامات طرف مقابل نمی تواند در عزم و اراده و سیاست قطعی جمهوری اسلامی ایران تغییری ایجاد کند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این سخنرانی به نکته ای مهم و اساسی اشاره کردند و تاکید کردند که مذاکرات نباید فرسایشی شود چرا که این قضیه برای کشور مضر است. درباره مضر بودن فرسایشی شدن مذاکرات نکات متعددی را می توان ذکر کرد اما در این مجال به دو مورد اصلی از این مضرات اشاره می کنیم.

نخست آنکه آمریکایی ها در عمل هیچ علاقه و اراده ای برای رفع تحریم ها ندارند. فرسایشی شدن مذاکرات به آنها کمک می کند تا بدعهدی خود را توجیه کنند و مدعی شوند که انجام تعهدات و رفع تحریم ها نیازمند مذاکرات طولانی بوده و زمان بر است. از دل همین مذاکرات طولانی است که آنها می توانند راه را برای طرح و گرفتن امتیازات فرابرجامی مانند حوزه موشکی و منطقه ای هموار کنند. نکته دوم آنکه آمریکایی ها برای اثرگذاری بر انتخابات پیش روی ایران برنامه دارند و یکی از ابزارهای آنها در این زمینه فرسایشی کردن مذاکرات و فضاسازی های رسانه ای و عملیات روانی به موازات آن است.