عباس حاجی نجاری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : ماجرا ازآنجا آغازشده است که دولت رسمی و قانونی ونزوئلا برای حل مشکل سوخت مردم این کشور که طی سالهای اخیر به دلیل تحریمها و فشارهای ناجوانمردانه حاکمان کاخ سفید، شرایط سختی را تحمل میکنند، از ایران درخواست خرید بنزین کرده و ایران نیز طبق قراردادهای رایج بینالمللی به این درخواست پاسخ داده و بخشی از سوخت موردنیاز این کشور را با چند کشتی روانه ونزوئلا نموده است.
در پی این ماجرا و انتشار اخبار آن در رسانههای امریکایی، خبرگزاری رویترز روز شنبه 27 اردیبهشت با انتشار گزارشی اعلام کرد که امریکا با فرستادن چند ناو جنگی به منطقه کارائیب بر آن است تا مانع از تحویل بنزین ایران به ونزوئلا شود. بنا بر همین گزارش نیروی دریایی امریکا چهار ناو جنگی را به منطقه کارائیب اعزام کرده است. در پی این افشاگریها دولت امریکا هم رسماً با انتشار سندی درباره آنچه اقدامات ایران و چند کشور دیگر مورد تحریم امریکا در عرصه کشتیرانی بینالمللی خوانده، هشدار داده و همزمان هم یک مقام امریکایی گفته است واشنگتن در حال بررسی گزینههای خود برای اقدام احتمالی علیه کشتیهای حامل سوخت است که گفته میشود از ایران عازم ونزوئلا هستند.
طی سالهای اخیر حاکمان کاخ سفید به دلیل سیاست مستقل دولت ونزوئلا از دوران ریاست جمهوری چاوز فشارها و تحریمهای سنگینی را علیه مردم این کشور اعمال کرده و قصد به تسلیم کشاندن این دولت مستقل در امریکای جنوبی را که بهزعم کاخ سفید حیاطخلوت امریکاست دارند و به همین دلیل ترامپ بعد از انتخاب آقای مادورو که بر استمرار سیاستهای مستقل آقای چاوز تأکید دارد، با تلاش و برای ایجاد یک دولت غیرقانونی با محوریت فردی به نام گوایدو در این کشور قصد سرنگونی دولت قانونی این کشور را داشت، که تاکنون موفق نبوده و مردم ونزوئلا بهرغم تحمل فشارهای سنگین اقتصادی و سیاسی امریکا، در برابر آن مقاومت کرده و تلاشهای کاخ سفید را در این عرصه ناکام گذاشتهاند. در هفتههای اخیر نیز تلاش امریکا برای انجام یک کودتا در این کشور با هوشیاری دولت قانونی این کشور ناکام مانده است.
تا اینجای کار البته هنوز اتفاق خاصی نیفتاده و روندهای قانونی که ایران و ونزوئلا برای انجام این تجارت دنبال کردهاند، مستمسکی را برای امریکاییها درروند حرکت کشتیها ایجاد نکرده است، و به نظر میآید که تهدید امریکاییها، یک جنگ روانی حسابشده برای این است که کشورهای ذینفع خود از حرکت کشتیها به سمت ونزوئلا جلوگیری کنند. اما از آنجایی که حاکمان کاخ سفید نشان دادهاند که به قوانین بینالمللی پایبند نبوده و حتی تلاش دارند شکستهای خود در غرب آسیا و دیگر مناطق جهان را جبران کرده و اخلال درروند حرکت کشتیهای نفتکش به سمت ونزوئلا را به نقطه مثبتی در کارنامه ترامپ برای انتخابات ریاست جمهوری امریکا تبدیل کنند، این موضوع جنبه امنیتی و نظامی پیداکرده و میرود که جهان را وارد مرحله جدیدی کند، نکتهای که در هشدار وزیر امور خارجه ایران به دبیر کل سازمان ملل بر آن تأکید شده است. ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان با ارسال نامهای به آنتونی گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد نسبت به تحرکات امریکا در اعزام نیروی دریایی به منطقه کارائیب با نیت مداخله و ایجاد اختلال و مزاحمت در امر انتقال سوخت ایران به ونزوئلا هشدار داد. ظریف در این نامه تهدیدات غیرقانونی، خطرناک و تحریکآمیز امریکا را نوعی دزدی دریایی و خطری بزرگ برای صلح و امنیت بینالمللی دانسته و تأکید کرده است که امریکا باید از زورگویی در عرصه جهانی دست برداشته و به حاکمیت قوانین بینالمللی بهویژه آزادی کشتیرانی در دریاهای آزاد احترام بگذارد. ظریف ضمن یادآوری مسئولیت دولت امریکا در برابر پیامدهای هرگونه اقدام غیرقانونی، بر حق ایران برای اتخاذ تدابیر مناسب و ضروری در مقابله با این تهدیدات تأکید کرده است.
در این زمینه چند نکته قابلذکر است:
1- اقدام احتمالی امریکا علیه نفتکشهای مذکور تهدیدی علیه صلح و امنیت دریانوردی بینالمللی میباشد که در صورت رویه شدن، زمینه را برای انجام اقدامات یکجانبه و خارج از چارچوبهای بینالمللی، ایجاد خواهد کرد. ضمن آنکه این اقدام مصداق بارز عمل تجاوز از منظر حقوق بینالملل است. بر اساس اصل صلاحیت شناور، کشتیها تابع قوانین و مقررات دولت صاحبپرچم میباشند و هرگونه اقدام حقوقی و کیفری در صلاحیت آن کشور میباشند.
2- اقدام احتمالی امریکا ماهیتی کاملاً خصمانه داشته و نوعی تهدید و توسل بهزور علیه جمهوری اسلامی ایران ونزوئلا است و طبعاً پاسخ متقابل جمهوری اسلامی و ونزوئلا را در پی خواهد داشت امریکاییها باید آماده تحمل آن باشند.
3-امریکاییها در ماههای اخیر با ناامن کردن منطقه خلیجفارس، هزینههای زیادی را بر منطقه تحمیل کردهاند، بهگونهای که حتی خود تاب تحمل آن را نداشته و تلاش آنها برای خارج کردن سامانههای پاتریوت و هواپیماها و نیروهای نظامی از عربستان گواهی بر آن است. کشاندن دامنه ناامنی به منطقه کارائیب طبعاً شرایط را بر دولت متزلزل ترامپ سختتر خواهد کرد.
4-هنوز یک سال از ماجرای توقیف کشتی ایران توسط انگلیسیها و خفتی را که بهتبع آن متحمل شدند، نگذشته است، تحمل این خفت برای نظامیان امریکا سختتر خواهد بود، چراکه بهرغم تازهکاری ترامپ و پمپئو، آنها قبلاً واکنشهای قدرتمندانه ایران را تجربه کردهاند. نظامیان امریکا براین نکته واقفاند که ایران در قبال تعدی به حقوق قانونی خود بسیار حساس و غیرقابل انعطاف بوده و چنانکه در مقاطع مختلف زمانی نشان داده است از همه ظرفیتهای در اختیار برای حفاظت از حقوق خود و تنبیه متعدیان به آن استفاده خواهد کرد.
5-قطعاً تبعات اقدامات احتمالی امریکا دامن کشورهای دیگر منطقه کارائیب و حتی اروپاییها و سازمانهای بینالمللی که تاکنون در قبال اقدامات یکجانبه امریکا سکوت کردهاند، خواهد گرفت، بنابراین لازم است آنها از هماکنون برای به سر عقل آوردن ترامپ و تیم افراطی کاخ سفید چارهاندیشی کنند.
6-اقدام احتمالی امریکا با اقدام راهزنان دریایی در آبهای منطقه سومالی فرقی ندارد با این تفاوت که سومالیاییها به دلیل غارت منابع دریاییشان توسط غربیها مجبور شدهاند بهجای ماهیگیری به دزدی دریایی رو بیاورند، اما جنتلمنهای امریکایی راهزنی در تمام جهان را حق خود میدانند و این توهمی است که با اقدامات یکجانبه ترامپ به آخر خط رسیده است.
ارسال نظرات