آزادی اینترنت و بهره‌کشی‌های انتخاباتی

با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، مدتی هست که گمانه‌زنی‌هایی درباره شعار‌های انتخاباتی و چگونگی تلاش برای دو قطبی‌سازی جامعه در فضای مجازی آغاز شده است. جالب آنکه این بار یکی از مهم‌ترین موضوعات نیز مربوط به خود فضای مجازی و بحث‌های پیرامون «آزادی اینترنت» است. بدین‌صورت که برخی جریان‌ها و گروه‌های سیاسی که در عمده‌ی انتخابات‌ها، با تکنیک رقیب‌هراسی وارد میدان می‌شدند، این بار قرار است برچسب «مخالفت با آزادی اینترنت و قطع آن» را به رقبا بچسبانند و خود را مدافع جریان آزاد اطلاعات معرفی کنند. پیاده‌سازی تاکتیک برچسب زدن و دوقطبی‌سازی را در انتخابات‌های گذشته با نمونه‌هایی، چون «دیوارکشی خیابان‌ها»، «مخالفت یا موافقت با حضور زنان در ورزشگاه‌ها»، «دوچرخه‌سواری بانوان»، «تعامل و رفع سایه جنگ یا تقابل با جهان»، «دانشگاه آزاد یا امنیتی» و... دیده‌ایم. این تاکتیک از آن جهت مورد محبوبیت برخی گروه‌های سیاسی قرار می‌گیرد که با کمترین زحمت و هزینه، بیشترین آورده و نتیجه را به همراه دارد. دوقطبی‌سازی می‌تواند مردم را سرگرم حاشیه‌ها کند و ذهنشان را از مسائل و مطالبات اصلی دور می‌کند. زمانی هم که موضوع انتخابی دوقطبی‌سازی برای مردم با اهمیت باشد، برچسبی کاذب و انتقامی را به رقیب نسبت می‌دهند و شایعه‌ای که به‌هیچ‌وجه محقق نخواهد شد را برای مردم باورپذیر می‌کنند. شایعه قطع اینترنت و «کره‌شمالی‌سازی ایران» هم جزو همین دسته قرار می‌گیرد. در جامعه امروز، بخش عمده‌ای از زندگی مردم در فضای مجازی می‌گذرد و به همین علت این موضوع می‌تواند موردتوجه جریان‌هایی که تاکتیک دوقطبی‌سازی را دنبال می‌کنند قرار گیرد. همچنین فضای مجازی، حوزه‌ای است که این روز‌ها به‌شدت موردتوجه معاندین قرار دارد و بیشترین نفوذ دشمن از طریق فعالیت در آن صورت می‌گیرد. به همین دلیل طرح شایعه قطعی اینترنت برای بهره‌کشی انتخاباتی به همین‌جا ختم نمی‌شود. این موضوع با استقبال فراوان رسانه‌های بیگانه روبه‌رو خواهد شد و آن‌ها نیز با اهدافی نظیر هراس‌افکنی در مردم، تهمت زدن و بدنام کردن نظام و تلاش برای دسترسی بیشتر به ابزار نفوذی خود به این دو قطبی‌سازی دامن می‌زنند. نمونه این اقدام را در فضاسازی رسانه‌ای که پیرامون قطعی اینترنت در روز‌های پس از گرانی بنزین رخ داد دیدیم. در این مدت کاربران به علت جلوگیری از هماهنگی اغتشاشگران در فضای مجازی برای مدت محدودی فقط به اینترنت داخلی دسترسی داشتند و رسانه‌های همچون بی‌بی‌سی این اقدام را مقدمه‌ای برای قطع همیشگی دسترسی به اینترنت و شبکه مشابه کوانگ‌میونگ معرفی کرده‌اند که کره شمالی از دو دهه پیش راه‌اندازی کرده است. این شایعات دروغین در حالی از طرف جریان‌های نفوذی و برخی رسانه‌ها مطرح می‌شود و در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود که نه هیچ‌کدام از دولت‌ها و نه در سیاست‌های نظام چنین موضوعی به‌هیچ‌عنوان مطرح نیست و بخشی از این فضاسازی‌ها صرفاً برای ضربه به اینترنت ملی و بدنام کردن آن صورت می‌گیرد. برخلاف آنچه در فضاسازی‌های رسانه‌ای گفته می‌شود، شبکه ملی اطلاعات؛ به‌عنوان شبکه‌ای امن، ارزان و سریع در بسیاری از کشور‌ها همچون برزیل، هند، چین، روسیه و ‏کره جنوبی مورداستفاده واقع شده و توانسته نه‌تن‌ها قیمت استفاده از فضای مجازی را برای شهروندان کاهش دهد که ‏سیطره دشمنانشان را در این بستر با چالش روبه‌رو کند و آن‌ها را از دسترسی به حوزه‌های حیاتی محروم سازد. راه‌اندازی کامل شبکه ملی اطلاعات هیچ منافاتی با دسترسی به اینترنت جهانی ندارد و در واقع قطعی اینترنت، دروغ بزرگی است که از سوی مخالفین آن مطرح می‌شود. فراتر از آنچه گفته شد و آنچه بار‌ها گفته شده، نیاز امروز جامعه انسجام و همدلی است. کشوری که در حالی جنگی همه‌جانبه و تمام‌عیار با بزرگ‌ترین قدرت جهانی است و تنگنا‌هایی دشوار را پیش رو می‌بیند، در آزمون تاریخی خود برای عبور از سد خصومت‌ورزی‌های داخلی و خارجی، بیش از هر چیزی به اتحاد و انسجام درونی نیاز دارد و دعوا‌های سیاسی که دوقطبی‌سازی را ابزار اهداف انتخاباتی خود قرار داده و می‌دهند صرفاً آبی است که به آسیاب دشمنان ریخته می‌شود. متأسفانه تا زمانی که مردم به بلوغ سیاسی، اجتماعی و رسانه‌ای نرسیده باشند، سریال دوقطبی‌سازی‌های انتخاباتی ادامه خواهد داشت و برخی احزاب و گروه‌های سیاسی و به‌طور عمده دشمنان، حداکثر بهره‌برداری را از آن خواهند کرد.