پس از جنگ ۱۲ روزه و مقابله ایران با تهاجم آشکار رژیم صهیونیستی و آمریکا به خاک کشورمان،  اکنون به اذعان نظر کارشناسان و تحلیلگران سیاسی، امنیتی و نظامی جهان، جمهوری اسلامی ایران نیرویی «بی‌رقیب» در منطقه است که نه تنها توان بازدارندگی نظامی خود را تثبیت کرده بلکه با پیشرفت‌های علمی، دارویی و فناوری، فشار اقتصادی و جنگ روانی دشمنان را خنثی ساخته است.
در این وضعیت، آمریکا و اروپا به‌عنوان پیشرانان زورگویی جهانی و رژیم کودک‌کُش اسرائیل بار دیگر به دنبال برهم‌زدن این تعادل از طریق انتشار اخبار جنگ جدید و سخت دروغین هستند، اما ایران با شفافیت رسانه‌ای، حمایت‌های مردمی و نظامی، قدرت سایبری، تحت فرامین روشنگرانه رهبر حکیم انقلاب اسلامی ایران، نقشه جدید آنان را ناکام گذاشته است.
از زمان پایان رسمی جنگ ۱۲ ‌روزه (ژوئن ۲۰۲۵) میان ایران و اسرائیل، فضای منطقه‌ای به‌واسطه تحولات سیاسی، نظامی و رسانه‌ای وارد مرحله‌ای تازه- که بیشتر به جنگ روانی رسانه‌ای شباهت دارد تا جنگ سرد- شده است. اسرائیل همراه با حامیان بزرگش؛ آمریکا و برخی کشورهای اروپایی، با تأکید بر «ضرورت حمله پیش‌دستانه» علیه ایران و طرح فشار اقتصادی و رسانه‌ای، می‌کوشد تا افتضاح ضربات سخت در جنگ ۱۲ روزه و معادله را به نفع خود تغییر دهد. در خبرهای این روزها می‌خوانیم که نخست‌وزیر اسرائیل گفته است: تهدید ایران جدی است و آنها در حال تسلیح شدن هستند، جنگ با جمهوری اسلامی تمام نشده است روزهای سختی در پیش داریم.
یا اینکه خبری از قول نیویورک تایمز منتشر شده که قصد القای بن‌بست خطرناک بر سر برنامه هسته‌ای ایران دارد که جنگ دیگری را با اسرائیل اجتناب‌ناپذیر می‌داند.
تمامی موارد این‌گونه اخبار، هدفشان ایجاد جنگ روانی و فشار داخلی و جهانی برای ارعاب ایران در جهت بازدارندگی از دفاع مشروع و حقوق صحیح استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای و برنامه‌های دفاعی و موشکی است. حال آنکه اگر اندکی احساس برتری می‌کردند همان‌طور که تاریخ نشان داده و به اثبات در کشورهای همجوار رژیم صهیونیستی دیده‌ایم، از هیچ اقدامی فروگذار نخواهند بود.
در مقابل، ایران با سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی و مقامات بلندپایه، مسیر را روشن کرده که تسلیم شدن گزینه نیست؛ همان‌طور که ایشان فرموده‌اند: «این حرف برای دهان رئیس‌جمهور آمریکا خیلی بزرگ است. ایرانِ با عظمت، ایرانِ با این تاریخ، ایرانِ با این فرهنگ، ایرانِ با این عزم پولادین ملّی، اسم «تسلیم» برای یک چنین کشوری مایه‌ استهزاء کسانی است که ملّت ایران را می‌شناسند.»
یادداشت پیش‌رو به تحلیل قدرت ایران، فشار رسانه‌ای دشمن، پیشرفت داخلی و چشم‌انداز آینده می‌پردازد.
در بازه پس از جنگ ۱۲ روزه ایران نشان می‌دهد که توان بازدارندگی نظامی‌اش را ارتقاء داده است. حتی در یکی از پیام‌های رسمی، رهبر انقلاب بیان کرده‌اند: «در صورتی که تعرضی صورت بگیرد، هزینه دشمن قطعاً هزینه بالایی خواهد بود.»
این پیام در شرایطی مطرح شده که مقامات اسرائیل بارها از امکان حمله قریب‌الوقوع علیه ایران- با هدف ایجاد جنگ روانی و سرد- سخن گفته‌اند؛ ولی ایران با افزایش تولید سامانه‌های موشکی، پدافندی و بازدارندگی منطقه‌ای، به «ترسِ ابرقدرت‌های پوشالی» مبدل شده است. برای نمونه، تهران با بهره‌گیری از همپیمانان منطقه‌ای، تقویت پدافند هوائی و سامانه‌های موشکی بالستیک، عملاً امکان حمله مستقیم یا نقطه‌ای علیه خود را دشوار ساخته است.
تحلیلگران نظامی معتقدند ایران با سرعت به بازسازی و ارتقاء توان خود ادامه می‌دهد. ایران نه فقط به «پاسخ» بسنده نکرده، بلکه بازدارندگی فعال را در روزهای آخر جنگ تاکنون بیش از پیش نشان داده است.
رژیم صهیونیستی و رسانه‌های غربی وابسته تلاش کرده‌اند تا با بزرگنمایی مشکلات اقتصادی ایران، افزایش تورم، تحریم‌های گسترده، بی‌ثباتی معیشتی و بحران آب، فضای رسانه‌ای علیه کشور را رقم بزنند. برای مثال، خبری مبنی بر تلاش اسرائیل برای ایجاد آشوب داخلی در ایران به عنوان بخشی از «اهداف حربه فشار» منتشر شد اما جمهوری اسلامی ایران ضمن شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی بموقع، با انتشار پیام‌های مستقیم از سوی رهبر انقلاب، اطلاع‌رسانی دقیق درباره پیشرفت‌ها و بهره‌گیری از توان سایبری، زمینه موفقیت جنگ روانی را از دشمن گرفته است.
«فادی بودیه» نویسنده و تحلیلگر سیاسی می‌گوید: «هنگامی که [اسرائیل] تصمیم به رویارویی آشکار با ایران گرفت موشک‌های ایرانی سراسر اراضی اشغالی را درنوردیدند. ایران توانست اسرائیل را وادار کند تا به سوی آمریکا بدود و درخواست آتش‌بس کند. هدف اصلی اسرائیل و در درجه نخست آمریکا، تغییر و سرنگونی نظام در ایران است اما ناگهان مردم ایران حتی مخالفان، صاحبان آرای متفاوت و کسانی که اسرائیل در داخل ایران روی آنها حساب باز کرده بود همه و همه تحت لوای رهبری امام خامنه‌ای، نیروهای مسلح و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جمع شدند.»
بیانات رهبر معظم انقلاب به مناسبت روز مبارزه با استکبار جهانی درخصوص سابقه دشمنی آمریکا با ملت ایران در بسیاری از رسانه‌های عرب زبان هم بازتاب یافت و برخی از این رسانه‌ها نوشتند: رهبری ایران بر لزوم قطع کامل پشتیبانی آمریکا از رژیم صهیونیستی و جمع‌آوری پایگاه‌های نظامی خود از منطقه برای گام اول نشان دادن حسن نیت در مذاکرات با ایران تاکید کردند.
از سوی دیگر، برخی کشورهای اروپایی که به‌عنوان «دنباله‌روی چشم و گوش بسته سردمداران مستکبر آمریکایی» در مسیر اسرائیل حرکت می‌کنند، مجبورند قدرت ایران را در منطقه به رسمیت بشناسند. ایران با این رویکرد، نه تنها میدان جنگ را محدود کرده، بلکه رسانه و اطلاع‌رسانی را به ابزار قدرت تبدیل کرده است.
با وجود فشارهای اقتصادی شدید ناشی از تحریم‌ها، تورم و خشکسالی، ایران نشان داده است که مسیر توسعه علمی، دارویی، فناوری و رفاهی را با جدیت دنبال می‌کند. ایران فقط به دفاع نمی‌اندیشد، بلکه به «قدرت مولد» تبدیل شده است.
این پیشرفت‌ها نه تنها اعتماد داخلی را تقویت کرده، بلکه توان ایران برای مقابله با فشار اقتصادی، تهدید نظامی و رسانه‌ای دشمن را نیز بالا برده است. بنابراین ایران در موقعیتی قرار گرفته که به جای واکنش صرفاً دفاعی، به بازدارندگی فعال و مشارکت اقتصادی و فناوری می‌اندیشد.
با توجه به روندهای کنونی، ایران وارد مرحله جدیدی شده است: افزون بر مقاومت، تثبیت و افزایش قدرت در برابر فشارهای جهانی و منطقه‌ای. اسرائیل و آمریکا دیگر نمی‌توانند به آسانی گزینه استفاده از زور یا تحریم‌های یکجانبه را علیه ایران اعمال کنند؛ چرا که ایران قدرت پاسخگویی و بازدارندگی کافی دارد.
هرگونه گزینه تهاجمی علیه ایران اکنون با هزینه بسیار بالا مواجه خواهد شد. ایران هم در پاسخ ضمن تأکید بر آمادگی، مسیر توسعه خود را تشدید کرده است.
در این دوره، کشورهای اروپایی نیز که تا پیش از این راهبرد «تبعیت کورکورانه از آمریکا و اسرائیل» را دنبال می‌کردند، مجبور خواهند شد وارد محاسبات جدید شده و تأثیر نقش ایران را به لحاظ منطقه‌ای بپذیرند. بدین ترتیب، مسیر آینده در خاورمیانه نه صرفاً صحنه جنگ، بلکه عرصه بازدارندگی، فناوری، رسانه و اقتصاد خواهد بود.
جمهوری اسلامی ایران در بازه زمانی پس از جنگ ۱۲ روزه، نه تنها در برابر تهدیدهای نظامی اسرائیل و آمریکا ایستاده است، بلکه با توسعه توان نظامی، فناوری و برنامه‌های توسعه معیشتی و رفاهی، مسیر تبدیل‌شدن به قدرت اثرگذار در منطقه را سرعت بخشیده است. آمریکا و اروپا که تا پیش از این زورگویانی در عرصه بین‌الملل محسوب می‌شدند، اکنون با چالشی جدید مواجه‌اند؛ چالشی که ایران با اتکا به اقتدار داخلی، شبکه منطقه‌ای و اطلاع‌رسانی شفاف بر آن فائق شده است.
رژیم صهیونیستی و حامیانش با عملیات روانی و فشار اقتصادی، به‌دنبال تضعیف ایران بودند، اما ایران با توان سایبری، رسانه‌ای و بازدارندگی فعال، این تلاش‌ها را ناکام گذاشته است. اگرچه تهدیدها هنوز وجود دارند، اما ایران اکنون در موقعیتی قرار دارد که با قدرت پیشرو  است.
در پایان باید گفت که «قدرت بی‌رقیب ایران در منطقه غرب آسیا» اکنون یک عامل بازدارنده جدی است و هرگونه اقدام تجاوزکارانه علیه آن، چه از سمت رژیم کودک‌کُش صهیونیستی، چه از سوی آمریکا و کشورهای دنباله‌روی اروپایی دارای هزینه‌ای بالا و پیامدی سنگین خواهد بود.

کمیته سیاسی جبهه اصلاحات در نامه‌ای خطاب به محمد خاتمی نوشته است «جامعه خسته است و به نظر می‌رسد دولت در مدیریت شرایط با مشکلات و ضعف در تصمیم‌گیری و اجرا مواجه است و ملت میان احساس ناامنی و نگرانی نسبت به آینده سرگردان».
در ادامه این نامه با توصیف شرایط داخلی و خارجی کشور آمده است: «اگر اصلاح‌طلبی بخواهد معنا و اثر تازه‌ای بیابد، باید از مشی قدرت‌محور به جامعه‌محور و از اصلاح‌طلبی محافظه‌کارانه به اصلاح‌طلبی مسئولانه و اخلاقی گذر کند؛ یعنی باید از انتظار برای گشایش از بالا به ساختن ظرفیت اجتماعی و فرهنگی از پایین جامعه روی بیاوریم». در همین زمینه، خاتمی نیز در پیامی به کنگره انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها با اشاره به شرایط کشور، خواستار بازپس‌گیری اختیارات دولت شده است. در این زمینه، اشاره به چند نکته تحلیلی ضروری است: 
۱. لحن و محتوای این بیانیه با بیانیه چند ماه پیش جبهه اصلاحات تفاوت داشته و تا حدود زیادی از بخشی از مواضع موجود در بیانیه نخست عقب‌نشینی صورت گرفته است و این موضوع می‌تواند از تعدیل مواضع جبهه اصلاحات در قبال وضعیت کشور حکایت داشته باشد. درواقع، به نظر می‌رسد که واقعیت‌های صحنه کشور این جبهه را مجاب کرده بحث‌های بی‌حاصل و غیرلازمی، چون تغییر پارادایم حکمرانی را تکرار نکند. ضمن اینکه صدور نامه به خاتمی از سوی کمیته سیاسی و نه همه جبهه اصلاحات می‌تواند به معنای وجود اختلاف در این جبهه در قبال مواضع آن در این نامه باشد. 
۲. اگر چه وضع موجود اقتصادی اجتماعی کشور با وضع مطلوب فاصله دارد، اعلام و بزرگنمایی آن ازسوی جریانی که بابت بخشی از این وضع مسئولیت دارد، نافی اصل مسئولیت آنها در این زمینه نیست. 
۳. طرح لزوم گذار به اصلاح‌طلبی مسئولانه و اخلاقی اگرچه می‌تواند مفید باشد و نشانه‌ای از رویکرد مثبت این جریان در قبال وضعیت موجود کشور باشد، اما کیفیت آن هنوز تعریف نشده است. آنچه هشدار در این زمینه را ضروری می‌سازد، وجود درکی در میان جریان اصلاحات از اصلاح‌طلبی اجتماعی است که آن را به یارگیری اجتماعی در برابر نظام تعبیر می‌کند. به نظر می‌رسد که جریان اصلاحات با درک موقعیت خطیر کنونی و تجربیات گذشته باید از این نوع برداشت فاصله بگیرد و اصلاح‌طلبی مسئولانه، اخلاقی و اجتماعی را به معنای حقیقی کلمه و در راستای کمک به نظام و دولت متکی به خود به کار گیرد. 
۴. در عین حال، طرح لزوم اصلاح‌طلبی جامعه محور و مسئولانه در بیانیه کمیته سیاسی جبهه اصلاحات و تأکید سیدمحمد خاتمی بر بازپس‌گیری اختیارات دولت، می‌تواند از نگاه خاص این جریان به دولت چهاردهم حکایت کند؛ بدین ترتیب که جریان اصلاحات با نامطلوب و ناکارآمد دانستن دولت چهاردهم، هم درصدد فاصله‌گیری و عبور از این دولت است و هم درصدد است تا ضعف‌های این دولت را ناشی از کمبود اختیارات آن قلمداد کند و از این طریق، مسئولیت ناکارآمدی دولت را به نظام نسبت دهد؛ تاکتیکی قدیمی که همواره این جریان از آن بهره برده است. 
۵. بدون شک راه مواجهه با جامعه خسته‌ای که نگران وضع موجود و آینده خود بوده و به دنبال ارائه پاسخ معتبری برای حل مسائلش می‌گردد، فراتر از کنش‌های کلامی و بیانیه‌ای، نیازمند حضور و اقدام میدانی و ظاهر شدن در قامت مرد عمل است. بنابراین، جریان اصلاحات به جای کنش‌های کلامی صرف باید تلاش کند تا با حمایت از دولت چهاردهم، گره گشایی‌هایی از وضعیت فعلی کشور انجام دهد. 
۶. واقعیت آن است که انتظار گشایش از بالا برای مردم هنوز هم وجود دارد، اما این امر لوازمی دارد که از جمله بدیهیات آن، اجماع نخبگانی و سیاسی در کشور و جریان‌های مختلف سیاسی باید با درک شرایط کنونی کشور و تقویت اجماع و وفاق، زمینه‌های ارائه پاسخ مطلوب به مسائل اجتماعی را فراهم کنند.