تحولات کنونی در غرب آسیا تصویری تلخ را ترسیم میکند، تصویری که جامعه بینالمللی نمیتواند از آن چشمپوشی کند. تشدید تجاوزات رژیم صهیونیستی که توسط سیاستهای توسعه طلبانه و خطرناک بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم رهبری میشود، منطقه را به بیثباتی گسترده، خشونت و احتمالاً درگیری جهانی نزدیکتر میکند.
آنچه به عنوان یک اقدام نظامی محدود از سوی ارتش صهیونیستی در غزه آغاز شد، اکنون پس از گذشت یکسال به یک کارزار گسترده از حملات هوایی در سراسر لبنان، سوریه، یمن و حتی ایران تبدیل شده است.
سایت «مدرن دیپلماسی»، در گزارشی با وخیم توصیف کردن اوضاع امنیتی منطقه، تاکید دارد که عواقب آن میتواند فراتر از مرزهای غرب آسیا را دربرگیرد. در این گزارش به اقدامات بیثبات ساز رژیم صهیونیستی در منطقه و همچنین راههای جلوگیری از گسترش تنشها اشاره شده است.
تجاوزات کنترل نشده رژیم صهیونیستی
در این گزارش گفته شده که تداوم حمله اسرائیل به غزه، که بسیاری از سازمانهای حقوق بشری آن را به عنوان نسلکشی اعلام و محکوم کردهاند، آخرین فصل در تاریخ طولانی اقدامات نظامی نامتناسب علیه فلسطینیان است.
با گذشت یکسال از این جنگ، کل محلههای غزه با خاک یکسان شده، بیمارستانها و مدارس بمباران شدهاند و هزاران غیرنظامی که بسیاری از آنها زن و کودک بودند، کشته یا آواره شدهاند. مقیاس ویرانی و رنج انسانی در غزه فراتر از درک انسانی است، اما محکومیت بینالمللی در بهترین حالت خفیف بوده است.
به نظر میرسد که دولت نتانیاهو به خاطر عدم مداخله جامعه جهانی گستاختر شده است و عملیات نظامی خود را به لبنان گسترش داده و این تجاوزات را به بهانه دفاع از «امنیت ملی» توجیه میکند.
در سوریه، جنگندههای صهیونیستی به هدف قرار دادن زیرساختهای کلیدی و مواضع نظامی ادامه میدهند و باعث بیثباتی بیشتر کشور جنگزده میشوند که به دلیل سالها درگیریهای داخلی زیانهای زیادی را متحمل شده است.
حملات اسراییل به یمن، اگرچه با حجم کمتر انجام شده اما به یک بحران انسانی فاجعه بار کمک میکند. عملیاتهای مخفی رژیم صهیونیستی علیه ایران، از جمله ترور دانشمندان هستهای و تلاشهای خرابکارانه، منطقه را به سمت یک رویارویی همهجانبه سوق میدهد.
یک دستورکار خطرناک توسعهطلبانه
به نظر میرسد که سیاستهای نتانیاهو با دیدگاهی افراطی از گسترش سرزمینی هدایت میشود، دیدگاهی که بازتاب جاهطلبیهای استعماری قرنهای گذشته است.
اقدامات دولت نتانیاهو حاکی از یک استراتژی عمدی نه تنها با هدف تضعیف کشورهای عرب همسایه بلکه برای اشغال مناطق وسیعی از سرزمین آنها است. لبنان، اردن، سوریه، مصر و یمن هم اکنون در اولویت اسرائیل قرار گرفتهاند و بیدلیل نیست که تصور کنیم کشورهای دیگری مانند ترکیه، ایران، پاکستان و حتی افغانستان میتوانند در آینده به هدف اسرائیل تبدیل شوند.
این حالت تهاجمی عمیقاً نگران کننده است زیرا خطر آتش درگیری بسیار بزرگتر و غیرقابل کنترل را در پی دارد. برتری نظامی اسرائیل زیر سوال نمیرود، اما هیچ کشوری، هر چند قوی، نمیتواند بدون ایجاد واکنش خشونت آمیز، توسعه بیرویه را دنبال کند. سیاستهای جنگطلبانه نتانیاهو انبار باروتی ایجاد کرده که نه تنها خاورمیانه، بلکه کل جهان را تهدید میکند.
شکست جامعه بینالمللی
سازمان ملل متحد، به عنوان حافظ فرضی صلح جهانی، بار دیگر نتوانست در برابر مناقشه فلسطین قاطعانه عمل کند. قطعنامههایی که اقدامات رژیم صهیونیستی را محکوم میکنند، اغلب توسط کشورهای قدرتمندی که منافعی در حفظ موقعیت استراتژیک این رژیم در منطقه دارند، به طور مداوم وتو میشوند.
این انفعال فقط شکست دیپلماسی نیست، بلکه شکست برای بشریت است. ناتوانی جامعه جهانی در مسئول دانستن اسرائیل به خاطر اقداماتش از نظر بسیاری به منزله تایید ضمنی تلقی میشود که سران تلآویو را برای ادامه تجاوزات وحشیانه خود جسور میکند.
تجاوزات اسرائیل حوادث مجزایی نیست، بلکه بخشی از یک الگوی گستردهتر از گسترش اقدام نظامی است که ثبات منطقه و صلح جهانی را تهدید میکند. اگر جامعه بینالمللی به زودی مداخله نکند، وضعیت میتواند به یک جنگ تمام عیار تبدیل شود، جنگی که با پتانسیل جذب قدرتهای بزرگ میتواند به جنگ جهانی سوم منجر شود. همه نشانههای این جنگ تمام عیار نیز وجود دارد، «تشدید درگیریهای نظامی، تقویت اتحادهای منطقهای و افزایش تنش بین ابرقدرتهای جهانی».
یک درگیری جهانی بالقوه
پیامدهای گستردهتر تجاوز رژیم صهیونیستی بسیار فراتر از خاورمیانه است. بعید است کشورهایی مانند ایران و ترکیه درحالی که اسرائیل به بیثبات کردن منطقه ادامه میدهد، ساکت بنشینند. پاسخ آنها، چه از طریق اقدام نظامی مستقیم و چه از طریق افزایش حمایت از نیروهای نیابتی، میتواند یک جنگ منطقهای با درگیری چندین کشور ایجاد کند. ایران، به ویژه، شبکه گستردهای از متحدان و گروههای شبه نظامی در سراسر غرب آسیا دارد و درگیری آشکار با اسرائیل میتواند به سرعت به یک جنگ چند ملیتی تبدیل شود.
فراتر از منطقه، خطر واقعی رویارویی ابرقدرتها وجود دارد. روسیه منافع نظامی قابل توجهی در سوریه دارد و چین نیز دارای روابط استراتژیک اقتصادی در سراسر خاورمیانه است، لذا ممکن است با ادامه تحرکات رژیم صهیونیستی واکنشی نشان دهند.
ایالات متحده به عنوان متحد دیرینه اسرائیل، ممکن است خود را در موقعیت دشوارتری بیابد و سعی کند حمایت خود از این رژیم را با این استدلال که بیثباتی فزاینده در منطقه سطح تنش را تشدید میکند، افزایش دهد.
فراخوان اقدام بینالمللی
هنوز زمان برای جلوگیری از وقوع این سناریوی خطرناک وجود دارد، اما پنجره به سرعت در حال بسته شدن است. جامعه بینالمللی باید وخامت اوضاع را بشناسد و گامهای فوری برای توقف توسعه طلبی و تهاجمات رژیم صهیونیستی بردارد.
سازمان ملل، علیرغم ناکامیهای اخیرش، همچنان یک پلتفرم حیاتی برای گفتگو و حل مناقشه است. این سازمان باید اقداماتی را برای توقف فوری درگیریها، فشار بر مذاکرات صلح و اجرای تحریمها علیه اسرائیل را در صورت ادامه حملات نظامی انجام دهد.
علاوه بر این، کشورهای منطقه که تاکنون خویشتنداری باورنکردنی از خود نشان دادهاند - لبنان، سوریه، اردن و مصر - باید تلاشهایشان برای مقاومت در برابر تحرکات اسرائیل را افزایش دهند.
تلاشهای دیپلماتیک باید برای میانجیگری آتشبس و کشاندن همه طرفها به میز مذاکره تشدید شود. تمرکز باید روی دستیابی به صلح پایدار باشد نه فقط مدیریت مناقشه. یک واکنش هماهنگ بینالمللی، به رهبری سازمان ملل و حمایت قدرتهای بزرگ، تنها راه جلوگیری از خونریزی بیشتر و جلوگیری از یک جنگ فاجعه بار است.
آینده خطرناکی در پیش است
آینده ثبات خاورمیانه در تعادل است. اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه، لبنان، سوریه و فراتر از آن نه تنها تهاجمی، بلکه به طور خطرناکی توسعهطلبانه است و خطر تبدیل آن به درگیری منطقهای و جهانی وجود دارد. اکنون زمان اقدام جامعه بینالمللی فرا رسیده است. ناکامی در توقف سیاستهای تهاجمی اسرائیل نه تنها رنج میلیونها نفر را تداوم میبخشد، بلکه میتواند منجر به درگیری با عواقب بسیار فراتر از مرزهای خاورمیانه شود.
این موضوع امنیت جهانی است و جهان نمیتواند سکوت کند. رژیم صهیونیستی باید پاسخگوی اقدامات خود باشد و جامعه بینالمللی باید قبل از اینکه دیر شود برای تضمین صلح وارد عمل شود. وقوع جنگ جهانی سوم خطر بزرگی است که جهان بدبختی ناشی از آنرا نمیتواند تحمل کند.
ارسال نظرات