نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی در هانگژو به پایان رسید و همانطور که مثل همیشه انتظار میرفت، چین با اختلاف و کسب رکورد ۲۰۱ مدال طلا توانست به قهرمانی این بازیها برسد. کاروان ورزشی ایران که متشکل از ۱۷۰ ورزشکار و با رویکرد کیفی عازم این مسابقات شده بود، توانست با کسب ۵۴ مدال طلا، نقره و برنز در رده هفتم بایستد. برخی از رشتهها پایینتر از حد انتظار ظاهر شدند و در این میان برخی رشتهها و ورزشکاران هم بودند که در کمال تعجب توانستند روی سکو رفته و ایران را صاحب مدال کنند. در ادامه به مدالآوران کاروان ایران نگاهی کوتاه و گذرا میاندازیم.
کاروان ورزشی ایران در طول ۱۹ دوره بازیهای آسیایی (بازیهای آسیایی ۱۹۵۱ تا بازیهای آسیایی ۲۰۲۲) در ۱۶ دوره حضور داشت که موفق به کسب مدالهای مختلف در رشتههای ورزشی تیمی و انفرادی شده است. ایران در بازیهای آسیایی ۱۹۵۴ مانیل، ۱۹۶۲ اندونزی و ۱۹۷۸ تایلند حضور نداشت.
اولین حضور ایران در بازیهای آسیایی مربوط به سال ۱۹۵۱ است که کاروان کشورمان با ۴۹ شرکتکننده موفق به کسب ۸ طلا، ۶ نقره و ۲ برنز شد و در رتبه سوم قرار گرفت. دومین حضور کاروان کشورمان در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸ توکیو بود. اگرچه تعداد ورزشکاران کشورمان در این دوره افزایش داشت اما از نظر رنگ مدالی و جایگاه نسبت به دوره اول یک پله سقوط داشت.
بهترین نتیجه کاروان کشورمان در این بازیها قبل از انقلاب، بازیهای ۱۹۷۴ تهران بود که با توجه به میزبانی مدالهای طلا افزایش چشمگیری داشت. کاروان کشورمان در این دوره ۳۶ طلا، ۲۸ نقره و ۱۷ برنز کسب کرد و با عنوان دومی به کار خود پایان داد، نتیجهای که بعید است دوباره در تاریخ تکرار شود.
بعد از انقلاب در طول حضور ایران در بازیهای آسیایی، بازیهای ۲۰۱۰ گوانگجو بهترین عملکرد کاروان کشورمان با مجموع ۵۹ مدال (۲۰ طلا، ۱۵ نقره و ۲۴ برنز) بود که در رده چهارم قرار گرفت البته در بازیهای ۲۰۱۴ اینچئون هم تعداد مدالهای طلا به ۲۱ رسید اما از نظر جایگاهی ایران یک پله افت کرد.
سیر نزولی کاروان کشورمان از بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا آغاز شد؛ جایی که با وجود کسب ۲۰ طلا، ایران در رده ششم قرار گرفت و در این دوره یعنی در هانگژو تعداد طلاها به عدد ۱۳ کاهش یافت و جایگاه کشورمان نسبت به دوره قبل با یک پله سقوط هفتم شد.
نگاهی کوتاه به رشتههای شرکتکننده نشان میدهد بیشترین طلاهای کسب شده در کشتی (۵ مدال) و بعد در ووشو و کوراش مجموعا (۳مدال)(کوراش زیر مجموعه فدراسیون ووشو است). در برخی رشتهها مانند تیراندازی با کمان و جودو مدالی کسب نشد. اگرچه تاکید مسئولان ورزش کشورمان اعزام کاروان کیفی به بازیهای هانگژو بود اما به نظر میرسد همین کاروان کیفی در بسیاری از رشتهها انتظارات را برآورده نکرده است که میتوان به وزنهبرداری، تکواندو، کبدی، تیراندازی، فوتبال، بسکتبال، هندبال و قایقرانی اشاره کرد.
باید اشاره کرد که ژیمناستیک، هم مدال تاریخی نقره کسب کرد که با توجه به حواشی عجیب بیش از یکسال این رشته، درخشان بود.
رشتههای تیمی کاروان کشورمان در بازیهای آسیایی هانگژو نتایج چندان خوبی نداشتند و حتی در رشتهای مانند کبدی که شاید خیلیها روی مدال طلایشان حساب میکردند، نقره و برنز حاصل کار بود.بسکتبال عملکرد ناموفق داشت و واترپلو هم چهارم شد.
یکی از رشته های گروهی موفق والیبال بود که کارش را با قهرمانی به پایان رساند. شطرنج دیگر رشته تیمی بود که تاریخ سازی کرد و مدال ارزشمند طلا بدست آورد. در بخش تیمی، تنیس روی میز هم درخشان ظاهر شد و برای اولین بار با شکست ژاپن برنز آسیا گرفت.
بنابراین، عملکرد کاروان ورزش ایران در نوزدهمین دوره بازیهای آسیایی اگرچه با یک پله سقوط همراه بود و نگرانیهایی را ایجاد کرد اما نکات قابل توجهی هم دارد که میتوان در سایه توجه و حمایت مسئولان همه را به آینده ورزش امیدوار کند. در این دوره از رقابتها ورزشکاران جوان به مدال دست پیدا کردند و در مقابل برخی ورزشکاران باتجربه درجا زدند. این نشان میدهد جوانگرایی در برخی رشتههای ورزشی جواب داده و باید میدان را به تازه نفسها داد تا بتوانند با کسب مدالهای رنگارنگ آینده ورزش ایران را در مسابقات جهانی و المپیک درخشان کنند.
در این دوره از رقابتها با وجود اینکه بانوان ایران موفق به کسب مدال طلا نشدند اما مدالهای متعددی از نقره و برنز را درو کردند و ۳۱ درصد هم در سکوهای مدالآوری ایران نقش داشتند ولی با این حال ورزش ایران در سال منتهی به المپیک نیازمند توجه بیشتر است و نباید از آن غافل شد.
حالا کمتر از یکسال به بازیهای المپیک پاریس فرصت باقیست و مسابقات مختلف برای کسب سهمیه المپیک برگزار شده و البته ادامه دارد، باید دید با این نتایج ورزشکاران در مسابقات کسب سهمیه چطور عمل خواهند کرد و برنامه فدراسیونها برای ارتقاء و بهبود نتایج در المپیک چه خواهد بود.
ارسال نظرات