پنجشنبه ؛ 29 شهريور 1403
01 مهر 1397 - 10:18
آیا جریان غربگرای داخلی از اجرای زیرپوستی سند ۲۰۳۰ در سال تحصیلی منصرف شده اند؟

تهدیدات سند ۲۰۳۰ برای آموزش و فرهنگ دفاع مقدس

با آغاز سال تحصیلی سال جدید یکی از نگرانی‌های جریان مومن و انقلابی کشور، تسلط و نفوذ فرهنگ غربی در قالب کتب درسی و روش تدریس تعداد محدودی از معلمان کشور و اساتید وابسته به چنین تفکری است؛ نگرانی که با اجرای زیرپوستی سند ۲۰۳۰ در برخی از مدارس کشور افزایش پیدا کرده است.
نویسنده :
نفیسه ابراهیم زاده انتظام
کد خبر : 1466

پایگاه رهنما :

با آغاز سال تحصیلی سال جدید یکی از نگرانی‌های جریان مومن و انقلابی کشور، تسلط و نفوذ فرهنگ غربی در قالب کتب درسی و روش تدریس تعداد محدودی از معلمان کشور و اساتید وابسته به چنین تفکری است؛ نگرانی که با اجرای زیرپوستی سند ۲۰۳۰ در برخی از مدارس کشور افزایش پیدا کرده است. ۲۰۳۰ مشهورترین سند نفوذی در نظام تعلیم و تربیت کشور است که کشورمان در بستر توسعه پایدار تن به اجرای آن داد. سندی که ریشه بسیاری از باور‌ها و اعتقادات جامعه را از بین می‌برد و یا دست کم سست و متزلزل می‌کند. نظام آموزشی ما به عنوان یک نهاد حاکمیتی، سال ۹۵ پذیرای مراسم رونمایی از سند ملی آموزش ۲۰۳۰ ایران مبتنی بر برنامه‌ها و راهبرد‌های جهانی دیکته شده از سوی سازمان بین‌المللی یونسکو بود. پیرو این مراسم محمد فرهادی وزیر وقت علوم صادقانه‌ترین اطلاعات در طول عمر سند را در مورد آن در اختیار افکار عمومی قرار داد. وی گفت: اهداف آموزش سند ۲۰۳۰ در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نقشه جامع علم و فناوری کشور و برنامه توسعه ششم گنجانده شده است. بر این اساس اینکه این روز‌ها به رغم انکار و تکذیب مسئولین، دم اجرای سند ۲۰۳۰ از برنامه‌های آموزشی و تربیتی کشور بیرون می‌زند همین پیوند ۲۰۳۰ با سایر اسناد بالادستی کشور می‌تواند باشد. در عین حال سازمان ملل و یونسکو طبق دکترین امنیت ملی امریکا جزو بازو‌های اجرایی عملیات نظامی این کشور در سایر کشور‌ها به شمار می‌رود؛ بنابراین و با استناد به سند منتشر شده از سوی پنتاگون برنامه‌هایی که سازمان ملل (UN) و کارگزاری‌های آن در کشور‌های دیگر اجرا می‌شود، به عنوان عملیات نظامی ارتش امریکا به شمار می‌رود. مسئولان کشور ما در دوره‌های مختلف، همکاری تنگاتنگی با این سازمان‌ها را جزو بخش قابل دفاع عملکرد خود گزارش می‌کنند و حتی دفاتر کارگزاری‌های سازمان ملل مانند یونسکو را جزئی از ساختار وزارتخانه‌ای خود قرار می‌دهند. (به عنوان مثال کمیته ملی یونسکو مستقیماً زیر نظر وزیر علوم است یا سازمان بین‌المللی کار و حتی وجود کمیته برنامه توسعه پایدار در بدنه دولت.)
اگرچه هیچگاه بررسی نتیجه این همکاری‌ها و مطالعه روند فعالیت سازمان‌های بین‌المللی در کشور در دستور کار قرار نگرفته است. از سوی دیگر شیب ملایم اجرا و اثربخشی برنامه‌های جهانی برای کشور‌هایی نظیر کشور ما به این غفلت مزمن دامن می‌زند و در حالی که دولت‌های مختلفی در دوره‌های گوناگون در تثبیت فعالیت‌های سازمان‌های جهانی در ایران نقش داشته‌اند، دولتی که در دوره آن نتیجه این فعالیت‌ها نمود پیدا می‌کند برای تعدیل اثرات اقدامات نظامی امریکا در قالب برنامه‌های غیرنظامی در خاک کشورمان تحت فشار شدیدی قرار می‌گیرد.
تغییر باور‌های مردم هماهنگ با سیاست‌های نظم نوین جهانی
دولت از سال ۹۴ متعهد است سند ۲۰۳۰ یونسکو و شاخص‌های ۱۸ گانه آن را اجرا و مطالبات آموزشی سازمان ملل را وارد کتب درسی و آموزشی کشور کند. همچنین ایران موظف است گزارش پیشرفت کار را سالانه به مراجع بین‌المللی ارائه دهد. این در حالی است که براساس اصل یکصد و بیست و پنجم قانون اساسی هرگونه ایجاد تعهد برای کشور در مجامع بین‌المللی نیاز به تصویب مجلس شورای اسلامی دارد و اگر این تعهد موجب سلطه بیگانه شود براساس اصل ۱۵۳ ممنوع است. در سند ۲۰۳۰ در ظاهر عبارت خوبی مانند آموزش و توسعه پایدار به کار برده شده، اما آنچه که از نتیجه عملی آن به دست می‌آید تغییر باور‌های مردم و هماهنگ کردن نسل آینده با سیاست‌های نظام سلطه سرمایه‌داری تحت عنوان نظم جهانی است. همان‌گونه که در دیگر اسناد بین‌المللی سخن از صلح جهانی گفته شده، اما نتیجه آن اسناد، جنگ و خونریزی و خشونت در اقصی نقاط جهان است. با توجه به محور بودن تساوی جنسیتی و حقوق بشر و سبک زندگی غربی در سند ۲۰۳۰، نگرانی مهم‌تر این است که دادن این‌گونه تعهدات بین‌المللی بدون تصویب در مراکز تصمیم‌گیری و قانونگذاری کشور، خود زمینه‌ساز فشار‌های بین‌المللی و تصویب قطعنامه‌های سازمان ملل علیه ملت ایران به بهانه‌های حقوق بشری خواهد شد.
چهره‌های اقتصاد سرمایه داری پشت خصوصی سازی آموزش و پرورش
خصوصی‌سازی مدارس را نیز باید در جهت اجرای همین سند ۲۰۳۰ ارزیابی کرد. رئیس جمهور سال ۹۴ در آیین نکوداشت مقام معلم تاکید می‌کند «آموزش و پرورش باید به تدریج و گام به گام از حالت دولتی بودن خارج شود». در حالی که خصوصی‌سازی آموزشی و سلب اختیار از دولت‌ها و حاکمیت کشور‌ها که توسط میلتون فریدمن اقتصاددان آمریکایی پیشنهاد شده، مهم‌ترین ویژگی سند آموزشی ۲۰۳۰ دیکته شده از سوی یونسکو و در راستای اهداف نظام سرمایه‌داری جهانی است و مهم‌ترین دستاورد آن نفوذ جریان‌ها و منابع روشنفکری و سکولار در فضای آموزشی و تربیتی کشور بر مبنای آموزه‌های غربی است. این هدف آشکارا در کتابچه‌های راهنمای یونسکو با عنوان «آموزش همگانی جهانی» به چشم می‌خورد. به همین دلیل است که برخی تئوریسین‌های دولت یازدهم علنا اعلام می‌کنند «دوره آموزش و پرورش ایدئولوژیک به پایان رسیده است.» جالب اینجاست که بواسطه پذیرش این سند برخی از دروس کتب مقاطع مختلف تحصیلی که فرهنگ دفاع مقدس و فرهنگ ایستادگی و پایداری در برابر دشمن را در بین نسل‌های آینده انقلاب اسلامی ترویج و توسعه می‌دادند، که از جمله آن درس مربوط به شهید حسین فهمیده است. جریان پشت این تفکر برای فراهم کردن اجرای این «سند نفوذ آموزشی» ابتدا نشستی در تیر ۹۳ با حضور مشهورترین چهره‌های اقتصاد سرمایه‌داری داخلی و خارجی در دانشگاه شریف و دومین همایش را تحت عنوان «کنفرانس توسعه عدالت آموزشی» با حضور برخی مسئولان اجرایی کشور برگزار کرد. رهبر معظم انقلاب تاکید دارند «ما برای تربیت نسل آینده با حریفی به نام «نظام سلطه بین‌المللی» مواجه هستیم که برای نسل جوان ملت‌ها به ویژه ملت ایران برنامه دارد. نوسازی نظام آموزشی به شیوه تقلیدی و رونویسی از دست غربی‌ها کاری غلط است. آموزش و پرورش در قانون اساسی، مسئله‌ای «حاکمیتی» است و دولت باید نقش‌آفرینی کند».

ارسال نظرات