برنامه نافرجام آمريکا براي توقف برنامه موشکي ايران

روز ۳۱ مرداد روز «صنعت دفاعی» است و به بهانه همین روز باید پیشرفت چشم گیر جمهوری اسلامی ایران طی ۴۰ سال گذشته در این حوزه را به شکل صحیحی به افکارعمومی داخلی و سایر کشور‌ها اثبات و تبلیغ کرد. فشار‌ها به جمهوری اسلامی ایران در حالی این روز‌ها به اوج خود رسیده که یکی از مهمترین خواسته‌های غرب برای توقف این فشارها، تعطیلی برنامه موشکی ایران است. برنامه‌ای بومی که پس از ۸ سال دفاع مقدس به بار نشست و باعث تولید قدرت بازدارنده بومی برای کشور شد. حالا درست در اوج بلوغ این قدرت و در حالی که دشمنان، منطقه غرب آسیا را به انبار باروت تبدیل کرده‌اند و موج تهدیدات گسترده‌ای را علیه کشورمان آغاز کرده‌اند، برنامه ریزی پیچیده‌ای برای تعطیلی این برنامه در حال اجرا است. این برنامه‌ریزی غربی‌ها علیه برنامه موشکی در مرحله نخست با پیوند دادن آن با موضوع پرونده هسته‌ای صورت گرفت. بر اساس این پروژه غربی‌ها می‌کوشیدند که در جریان گفتگو‌های هسته‌ای، حصول توافق در این خصوص را در گرو متوقف کردن برنامه موشکی ایران قرار دهند. این در حالی بود که جمهوری اسلامی ایران از همان روز نخستی که پذیرفت چالش‌ها بر سر برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای را پشت میز مذاکره با غرب حل و فصل کند، رسماً اعلام کرد این گفت‌وگو‌ها تنها در حوزه هسته‌ای است و قرار نیست مذاکراتی در خصوص توانمندی‌های دفاعی خود انجام دهد. اما پس از شکست پروژه متوقف کردن برنامه موشکی ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای، فاز دیگری از این روند آغاز شد که در جریان آن طرف‌های امضا کننده برجام، اجرا توافقات صورت گرفته را در گرو توقف برنامه موشکی ایران می‌دانستند؛ روندی که با پافشاری ایران بر مواضع خود در خصوص حق دفاع مشروع در نهایت شکل نگرفت و سرانجام باعث شد که ایالات متحده برای ایجاد فشار به ایران در حوزه برنامه موشکی، رسما از توافق برجام خارج شود و تحریم‌ها علیه ایران از سر گرفته شود. در این میان جالب اینجاست که به رغم آنکه اروپا در ظاهر همچنان پایبندی خود را به برجام حفظ کرده، اما به نظر می‌رسد که آن‌ها نیز همچون آمریکا، مهمترین برنامه‌شان در خصوص ایران موضوع توقف توانمندی موشکی ایران است. بر این اساس راب ماکر سفیر بریتانیا در تهران، اخیرا در جریان مصاحبه‌ای که با رسانه‌ها داشته در مورد جزییات مذاکرات مربوط به بسته پیشنهادی اروپا و اینکه آیا برنامه موشکی ایران هم بخشی از این مذاکرات بوده یا خیر؟ گفته که برنامه موشکی یک مساله کاملا جداست. ما درباره معضلات منطقه‌ای و برنامه‌های موشک بالستیک ایران هیچ امر محرمانه‌ای نداریم و به طور مجزا به آن می‌پردازیم. گفته‌هایی که نشان می‌دهد اروپا نیز همچون آمریکا، هدفی جز برچیدن برنامه موشکی ایران ندارد، اما راه دیگری را برای این موضوع انتخاب کرده است.
امنیتی که موشک خلق می‌کند
حالا این برنامه ریزی برای تعطیل کردن برنامه موشکی ایران در حالی است که بیشتر کشور‌های دنیا همواره تلاش می‌کنند قدرت موشکی خود را ارتقا دهند و هر ساله صد‌ها پروژه تحقیقاتی را صرفا با هدف افزایش توان موشکی در جهان طراحی و اجرا می‌شود. بر این اساس سه کشور روسیه، آمریکا و چین را باید از بزرگترین مالکان صنایع موشکی در جهان خواند که بر اساس آمار‌های سایت گلوبال بیشترین توانمندی را در پارامتر‌های نظامی از جمله موشکی دارند. اگرچه در همین آمار‌ها ایران جز ده کشور قدرتمند جهان در توانمندی‌های موشکی است؛ اما با این وجود به نظر می‌رسد بخشی از ظرفیت‌های نظامی کشورمان خصوصا در بعد موشکی چندان به مذاق غربی‌ها خوش نیامده است، به گونه‌ای که علاوه بر فشار‌های سیاسی برای تضعیف این توانمندی‌ها دست به پروژه‌های گسترده تحریمی زده‌اند تا بتوانند به واسطه این تحریم‌ها، برنامه موشکی کشورمان را متوقف کنند. جالب اینجاست که هم اکنون هیچ کشوری در دنیا به دلیل دارا بودن توانمندی موشکی مورد سوال یا تحریم قرار نگرفته و حتی در همسایگی ایران هند و پاکستان با داشتن کلاهک‌های هسته‌ای و برنامه پیچیده موشکی رقابت تسلیحاتی شدید را با یکدیگر دنبال می‌کنند. اما در این بین سوال اصلی این است که چرا غربی‌ها فقط بر روی برنامه موشکی ایران که یک برنامه شفاف و عاری از تسلیحات هسته‌ای است، تمرکز کرده اند؟ پاسخ به این سوال را باید در نقش برنامه موشکی در هویت ملی ایرانیان جستجو کرد. بر این اساس، ایران در زمان جنگ تحمیلی آسیب‌های زیادی را به واسطه حمایت شرق و غرب از رژیم بعثی عراق متحمل شد و، اما هیچ قدرتی در این جنگ نابرابر حاضر نشد از ایران حمایت کند و حتی سلاح به ایران بفروشد. از این رو ایرانیان پس از جنگ تحمیلی دست به کار شدند و کوشیدند به واسطه تجربیاتی که از جنگ نا برابر ۸ ساله به دست آورده بودند، به یک قدرت دفاعی مستقل در سطح منطقه تبدیل شود. قدرتی که محور اصلی آن، برنامه دفاع موشکی ایران بود. حالا این برنامه باعث شده که ایران به یک قدرت غیر قابل نفوذ در سطح جهان تبدیل شود که کوچکترین تجاوز را با کمک موشک‌های خود با سخت‌ترین شیوه پاسخ می‌دهد. بنابراین مشخص است که آمریکا و غرب توانمندی و اقتدار نظامی ایران به ویژه در حوزه موشکی را سدی بزرگ مقابل سلطه‌جویی خود می‌داند و به همین علت سعی دارد با سیاه‌نمایی توان دفاعی ایران را تهدید امنیتی نشان دهد. علاوه بر این مشخص است که آمریکا توان موشکی ایران را نه فقط به عنوان یک مسئلۀ امنیتی بلکه به عنوان یکی از مؤلفه‌های تأثیرگذار بر قدرت ملی و منطقه‌ای ایران می‌داند و برای تضعف نظام جمهوری اسلامی، مجبور است این مولفه قدرت را از دست ایران بگیرد. نکته مهم دیگر افزایش قدرت چانه زنی ایران در مجامع بین المللی به واسطه همین قدرت موشکی است، به نحوی که امروز دنیا به گونه‌ای دیگر به ایران می‌نگرد و ایران از موضع قدرت با رقبا و دشمنان خود سخن می‌گوید.