پایان پرونده تروریست‌ها در سوریه

در سال ۲۰۱۱ پروژه غرق کردن سوریه در بحران با هدف نابودی زیرساخت‌های این کشور و ساقط کردن دولت بشار اسد از استان درعا در جنوب سوریه شروع شد. این بحران به تدریج به سایر مناطق سوریه تسری پیدا کرد و در نهایت تروریست‌ها با کمک محور غربی- عربی- عبری توانستند بخش زیادی از خاک سوریه را تصرف کنند. اما ارتش سوریه با کمک نیرو‌های مقاومت به سرعت نیرو‌های خود را منسجم کرده و عملیات بازپس گیری مناطق اشغال شده را آغاز کرد. با آزادسازی و پاکسازی غوطه شرقی به ویژه شهر دوما از وجود تروریست‌ها در ۲۵ فروردین و همچنین آزادسازی اردوگاه یرموک و منطقه حجرالاسود در ۳۱ اردیبهشت سال جاری و پیش از آن آزادسازی استان‌های الرقه و دیر الزور و شرق حلب از دست گروه تروریستی داعش و دیگر گروه‌های تروریستی، ارتش سوریه به دنبال آن بود تا استان درعا و جنوب این کشور را از لوث تروریست‌ها پاکسازی کند. از بعد استراتژیک استان‌های درعا و القنیطره در جنوب سوریه اهمیت زیادی دارد؛ نزدیکی به شهر دمشق پایتخت سوریه، هم مرز بودن با کشور اردن و همچنین قرار گرفتن در کنار جولان اشغالی و سرزمین‌های اشغالی، قسمتی از اهمیت این دو استان جنوبی سوریه می‌باشد. هدف نهایی ارتش سوریه از انجام این عملیات آزادسازی استان درعا به صورت کامل و شهرک به شهرک و روستا به روستا بود؛ تحت کنترل گرفتن مرز‌های سوریه و اردن و همچنین بازگشایی «گذرگاه تجاری نصیب» نیز از دیگر اهداف ارتش سوریه در عملیات درعا بوده است. در نهایت روز پنجشنبه ۲۱ تیرماه در ادامه پیشروی‌های ارتش و نیرو‌های مردمی سوریه، شهر مهم و استراتژیک «درعا» مرکز استان درعا به طور کامل آزاد شد. با ورود خودرو‌های ارتش سوریه به شهر درعا که چند سال تحت کنترل تروریست‌ها قرار داشت، نیرو‌های سوری پرچم کشورشان را بر بالای مسجدی در منطقه «درعا البلده» که اعتراضات مخالفان دولت در سال ۲۰۱۱ از آنجا آغاز شده بود، به اهتزاز درآوردند. تروریست‌های حاضر در مناطق مختلف درعا نیز با تحویل سلاح‌های خود تسلیم ارتش سوریه شدند.
پیامد‌های آزادسازی درعا
تاکنون ۹۵ درصد از مساحت استان درعا آزاد شده و این در حالی است که این پیروزی با کمترین خسارت ممکن بوده است. نکته جالب این است که مردم استان درعا با وجود ۷ سال حضور نیرو‌های تروریستی در این منطقه در زمان عملیات بزرگ ارتش سوریه به صورت چشمگیری از ارتش استقبال کرده و این مسئله می‌تواند پیامد‌های روانی بر روی تروریست‌ها داشته باشد.
همچنین آزادسازی درعا برای دولت سوریه از نظر سیاسی و راهبردی اهمیت زیادی دارد. با آزادی این استان، دایره امنیت دمشق گسترش پیدا کرده و رژیم صهیونیستی نمی‌تواند به حمایت از تروریست‌ها ادامه دهد. علاوه بر این ارتش سوریه اصرار دارد پایگاه «التنف» را از آمریکایی‌ها پس بگیرد؛ پایگاهی که به مرکز آموزش تروریست‌ها توسط افسران انگلیسی و آمریکایی بدل شده است. بدین ترتیب، آزادسازی درعا به معنای استقرار مجدد ارتش سوریه در جولان و بازگشت وضعیت پیش از سال ۲۰۱۱ است؛ یعنی بازگشت به توافق‌های آتش‌بس با رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۴ و درخواست برای بازپس‌گیری جولان اشغالی. یکی دیگر از دستاورد‌های عملیات پیروزی ارتش سوریه در درعا این است که با تسلط ارتش سوریه بر درعا، جاده دمشق - امان نیز باز شده و صادرات سوریه به اردن از سر گرفته خواهد شد. در هر حال، پرچم سوریه در درعا بر بالای مسجدی به اهتزاز درآمد که معارضان می‌گویند اعتراضات خود به دولت را در سال ۲۰۱۱ از آنجا آغاز کرده‌اند و بدین ترتیب آخرین میخ بر تابوت «مهد انقلاب» تروریست‌ها در سوریه کوبیده شده است. شاید بتوان بزرگترین بازنده آزادسازی درعا را رژیم صهیونیستی دانست. در ۷ سال گذشته اسرائیل تلاش زیادی کرده بود تا با منسجم کردن گروه‌های تروریستی در استان‌های جنوبی به نوعی یک حائل میان خود با ارتش سوریه ایجاد کند. اما آزادسازی درعا ضربه بزرگی بر این دیوار پوشالی اسرائیل وارد کرد و اکنون همانند پیش از بحران ۲۰۱۱، ارتش اسرائیل بدون هیچگونه قدرت دفاعی در برابر نیرو‌های مقاومت قرار گرفته است. اما آنچه بیش از حد موجب خوشحالی رزمندگان ایرانی در آزاد سازی این منطقه شد، بحث آزادی ۶۹۰۰ شیعیانی بود که دو سال بود که در شهرک‌های "فوعه و کفریا" در محاصره تروریست‌ها بودند و با وجود همه تلاش‌ها در این مدت، امکان آزادی آن‌ها از محاصره تروریست‌ها وجود نداشت. در کل می‌توان پیروزی ارتش سوریه در درعا را به عنوان گام پایانی و بسته شدن پرونده تروریست‌ها در جنوب سوریه دانست. تروریست‌ها امید زیادی داشتند از طریق درعا بتوانند زمینه‌های لازم برای اشغال دمشق را فراهم کنندکه با توجه به آزادسازی این شهر این پروژه با شکست مواجه شد. در شرایط کنونی ارتش سوریه به دنبال شروع عملیات بزرگ ادلب است. این استان به دلیل هم مرز بودن با ترکیه اهمیت زیادی دارد و شواهد موجود نشان دهنده گرایش مردم این استان به سمت ارتش سوریه است. شاید بتوان آزادسازی درعا را به عنوان پایان راهکار نظامی در سوریه دانست و این مسئله به معنای تحمیل اراده محور مقاومت و ارتش سوریه به تروریست‌ها و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه ای آنها دانست.