- چرا فعالسازی مکانیسم ماشه، شوک جدیدی بر پیکره اقتصاد ایران نیست؟
- ۱۰ ویژگی حیرتانگیزحماس
- رهبر انقلاب: دل آرام، اراده مستحکم، ایمان ژرف و امید زنده، نتیجه اقامه نماز با خشوع و دلسپاری به خداست
- «ایران همدل» پاسخی به دعوت رهبر انقلاب برای یاری مظلومان است
- خشم صهیونیستها از برقراری خط تجارت دریایی میان یمن و چین
- راهکارهای مواجهه با خباثت اروپایی/ دست ایران برای تنبیه انگلیس و شرکاء خالی نیست!
- هیاهو برای هیچ! | 10 نقد بنیادین به طرح ترامپ برای غزه
- استقبال خریداران خارجی از عرضه گاز مایع در بورس انرژی
- عکس/ صفحه نخست روزنامه‌های شنبه ۵ مهر ۱۴۰۴
- اسلامی: ایران از حقوق ذاتی خود ذیل انپیتی و حقوق بین‌الملل کوتاه نخواهد آمد
- واگذاری قسطی ۱۵هکتار اراضی ملی شمیرانات بهقیمت ۱۵میلیون تومان
- شورای همکاری خلیج فارس در سوچی درپی چیست؟
- مکتب امام صادق(ع)؛ نقطه عطف تمدن اسلامی و بنیانگذار عقلانیت دینی
- سریال «سووشون» در تیررس توقیف دوباره؟!
- اژهای: در حادثه بندر شهید رجایی دستگاههای متعدد و افرادی مقصر شناخته شدهاند
شنبه ؛ 26 مهر 1404 
مجتبی پاشایی
مدرس دانشگاه و پژوهشگر مسائل سیاسی
تعداد مطالب :
وقتی نرفتن، استراتژی است نه انفعال!
اجلاس شرم‌الشیخ، برخلاف ظاهر دیپلماتیک خود، در واقع صحنه‌ای از یک نمایش سیاسی طراحی‌شده از سوی نظام سلطه بود؛ نمایشی که هدف آن مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های مداخله‌جویانه‌ی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خاورمیانه و بازتولید نظم مطلوب آنان در منطقه است. حضور در چنین میدانی، به‌معنای ایفای نقش در سناریویی از پیش نوشته‌شده بود؛ سناریویی که هدف نهایی‌اش، انحراف مسیر مقاومت و هم‌راستا کردن بازیگران منطقه با پروژه‌ی جدید عادی‌سازی روابط با تل‌آویو است.
آخرین اخبار
آخرین مطالب مجتبی پاشایی