گزارش - تحلیل - یادداشت

انعقاد پیمان آتش‌بس در غزه، نه تنها انتظارات ساکنان اراضی اشغالی برای بازگشت امنیت روانی و داخلی را برآورده نساخت، بلکه ماشه آغاز یک نزاع داخلی مهلک‌تر را در مرکز قدرت رژیم اسرائیل کشید.

استقبال رسانه‌های فرانسوی، انگلیسی، آمریکایی و آلمانی از تحولات جاری در مراکش در نوع خود قابل تامل است.

ابومحمد جولانی سرکرده هیئت تحریرالشام در مصاحبه اخیر خود با شبکه سی بی اس، به نکاتی اشاره کرده که از یک سو نشان دهنده وخامت اوضاع سوریه پسااسد و از سوی دیگر، نشان دهنده نقشه راه شوم و دهشتناکی است که رژیم صهیونیستی برای "سوریه ضعیف"کشیده است.

آمریکا و تروییکای اروپایی چه بخواهند یا نخواهند، اکنون نه برجام وجود خارجی دارد و نه قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد جاریست!

در هفته گذشته (از ۱۲ تا ۱۹ اکتبر ۲۰۲۵)، درگیری‌های مرزی بین نیرو‌های پاکستانی و طالبان افغانستان به اوج خود رسید و منجر به تبادل آتش سنگین، حملات هوایی و ادعا‌های تلفات بالا از سوی هر دو طرف شد.

در میان ابهامات موجود، در حالی که اسرائیل و حماس در حال اجرای آتش‌بس مورد حمایت آمریکا و کشورهای عربی در غزه هستند، پرسش اصلی این است که آیا حوثی‌ها نیز حملات خود به اسرائیل را در حمایت از فلسطینیان و دیگر اهداف ایدئولوژیک متوقف خواهند کرد یا خیر.

از زمان تأسیس جمهوری خلق چین (PRC) در سال ۱۹۴۹، ایالات متحده به طور فعال تحریم‌های اقتصادی علیه این کشور اعمال کرده است. با این حال، این تحریم‌ها از اقدامات محدودکننده در مقیاس بزرگ به کاهش تدریجی آنها در دهه ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ تکامل یافته و به دنبال آن تشدید تدریجی مشابه آنها در پایان دهه دوم قرن بیست و یکم صورت گرفته است. در حالی که استفاده از این تحریم‌ها توسط ایالات متحده علیه چین یک سیاست منطقی بر اساس جایگاه آنها به عنوان قدرت‌های بزرگ و رقیب است، اما در ادبیات تحقیقاتی در مورد این موضوع شکاف‌هایی وجود دارد.

پکن به موتور اصلی استراتژی دور زدن تحریم‌های ایران تبدیل شده است. سال‌هاست که چین خریدار اصلی نفت و سایر کالاهای تحریم‌شده ایران بوده است — تقریباً ۹۰ درصد از نفت صادراتی ایران و ۲۵ درصد از کالاهای غیرنفتی آن را خریداری می‌کند — اما اطلاعات کمی درباره چگونگی تأمین مالی این تجارت غیرقانونی وجود دارد. علاوه بر این، با کاهش تعامل بانک‌های بزرگ چینی با ایران به دلیل نگرانی‌های تحریمی، پرسش‌هایی درباره نحوه عملکرد گسترده‌تر تجارت چین و ایران تا حد زیادی بی‌پاسخ مانده است.

جان مرشایمر، محقق مشهور روابط بین‌الملل در سطح جهان، به ما می‌پیوندد تا درباره وضعیت فعلی در خاورمیانه، شرق آسیا و اروپای شرقی بحث کنیم. ما همچنین رابطه بین واقع‌گرایی و اخلاق، ماهیت تهدید چین و ریشه‌های «موازنه قدرت فراساحلی» را بررسی خواهیم کرد.

اجلاس شرم‌الشیخ، برخلاف ظاهر دیپلماتیک خود، در واقع صحنه‌ای از یک نمایش سیاسی طراحی‌شده از سوی نظام سلطه بود؛ نمایشی که هدف آن مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های مداخله‌جویانه‌ی آمریکا و رژیم صهیونیستی در خاورمیانه و بازتولید نظم مطلوب آنان در منطقه است. حضور در چنین میدانی، به‌معنای ایفای نقش در سناریویی از پیش نوشته‌شده بود؛ سناریویی که هدف نهایی‌اش، انحراف مسیر مقاومت و هم‌راستا کردن بازیگران منطقه با پروژه‌ی جدید عادی‌سازی روابط با تل‌آویو است.