هیات تحریریه واشنگتن پست با انتشار این مطلب تصریح کرد دولت ترامپ در قالب سیاست فشار حداکثری علیه ایران شکست خورده است مگر آن که هدف آن کمک به چین بوده باشد!

<<پویش موسوم به "فشار حداکثری" دولت ترامپ علیه ایران آشکارا شکست خورده  و نتوانسته است به هیچ یک از اهداف اعلام شده و اعلام نشده اش دست یابد.

این پویش ایران را مجبور نکرده است تا درباره توافق هسته ای اش که رئیس جمهور ترامپ ناعاقلانه از آن خارج شد، مذاکرات مجدد انجام دهد. این پویش به نفوذ ایران در خاورمیانه پایان نداده یا سبب نشده است رژیم تهران سرنگون شود. اکنون این سیاست می تواند به ضربه قوی جدید علیه منافع آمریکا تبدیل شود؛ یعنی در قالب مشارکت راهبردی ایران و چین که در این صورت می تواند اقتصاد ایران را نجات داده و به پکن جایگاه جدید و محکمی در منطقه اعطا کند.

به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، توافق نامه ای که حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران ماه  گذشته تایید کرد، می تواند به میلیاردها دلار  سرمایه گذاری چین در ایران و  به ازای آن، روانه شدن جریان نفت با  قیمت کم تر و روندی ثابت به چین، منجر شود. بر اساس پیش نویس گزارش 18 صفحه ای نیویورک تایمز، در این توافق نامه همچنین همکاری های دو کشور در ا مور امنیتی نیز پیش بینی شده  است، از جمله برگزاری مانورهای مشترک نظامی، تبادل اطلاعات و طرح های  مشترک تولید سلاح.

البته با قاطعیت نمی توان گفت کارهای مربوط به این توافق پیش خواهد رفت زیرا بندهای این پیمان باید علنی شده و به تایید پارلمان ایران برسد؛... اما اگر تایید شود، دیوار تحریم هایی را فروخواهد ریخت که دولت ترامپ در تلاش برای نابودی اقتصادی ایران بنا کرده است؛ و از طرفی به تشدید چالش های چین علیه نفوذ جهانی آمریکا منجر خواهد شد.

در خصوص مناقشه روبه فزون آمریکا با ایران نیز، این مساله اجتناب ناپذیر نبود. رژیم "شی جینپینگ" از پویش فشار علیه ایران که دولت اوباما علیه ایران آغاز کرده بود، و همچنین توافق هسته ای ناشی از آن حمایت کرده بود. هدف از این توافق محدود کردن ظرفیت ایران در غنی سازی اورانیوم و سایر پیشرفت های هسته ای در مدت یک دهه یا بیشتر بود.حتی پس از آن که آقای ترامپ در سال 2018 از این  پیمان (برجام) خارج شد، پکن ابتدا گشاده دستانه به تحریم های آمریکا پایبند شد و خرید نفت از ایران و سایر موارد تجاری را با تهران محدود کرده بود.

اما رویکر مقابله جویانه آقای ترامپ در قبال چین در ماه های اخیر، از جمله خودداری وی از تداوم همکاری در خصوص توافق جامع تجاری، به اقای شی، انگیزه چندانی نداده است تا  در خصوص اولویت های ژئوپولیتیک واشنگتن، با آن همکاری کند. برعکس، در شرایطی که آمریکا با بحران اقتصادی و همچنین کرونا دست به گریبان است و نمی داند در قبال آن چگونه عمل کند و تلاش می کند امتیاز بگیرد، رهبری چین احتمالا دریافته که لحظه ای حساس از نقاط ضعف آمریکا فرارسیده است....

آقای ترامپ و دستیارانش در هفته های اخیر خیلی علیه چین رجزخوانی کرده اند؛ حتی هفته پیش که خبر پیمان ایران- چین در یک کنفرانس خبری مطرح شد، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا بیشتر کُری خوانی کرد. وی با اشاره به احتمال آن که بر اساس این توافق، چین به ایران سلاح خواهد فروخت، گفت این دلیل مناسبی است تا تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران که در اکتبر پایان می یابد، تمدید نشود. ولی چنین چیزی بدون توافق پکن به وقوع نخواهد پیوست. 

آقای پومپئو همچنین تهدید کرده است علیه شرکت های چینی که با ایران معامله کنند، تحریم هایی اعمال خواهد شد. باز هم چنین چیزی قبل از آن که اقای ترامپ جنگ تجاری بی مورد خود را آغاز کند، می توانست یک عامل مهم بازدارنده باشد. ...>>