پس‌لرزه‌های سیلی سخت ایران به آمریکا

پس‌لرزه‌های پاسخ قاطع ایران به تجاوز پهپاد جاسوسی آمریکا به حریم مرزی ایران همچنان ادامه دارد. پهپاد جاسوسی MQ-۴C که از پایگاه هوایی آمریکا در امارات به پرواز درآمده بود بار‌ها حریم هوایی کشورمان را در مرز‌های آبی دریای عمان نقض کرد و باوجود دو هشدار، به این تجاوز ادامه داد که در نهایت با یک شلیک پدافند زمین به هوای سامانه سوم خرداد سرنگون شد. این اتفاق مهم و رویداد‌های پس از آن را می‌توان نقطه عطفی در رویداد‌های منطقه و حتی جهان به‌حساب آورد که در ادامه به برخی از ابعاد آن می‌پردازیم.

۱- آمریکایی‌ها اعلام کردند که طرحی برای حمله به چند نقطه در ایران در واکنش به انهدام پهپاد خود داشته‌اند، اما ترامپ در دقایق پایانی طرح حمله را لغو کرده است، چراکه برآورد آن‌ها تلفات ۱۵۰ نفره ایران در این حمله بوده و ترامپ تمایلی به این کار نداشته است. اولین احتمال درباره این ادعا، کذب بودن آن است. آمریکایی‌ها برای آنکه پرستیژ خود را حفظ کنند، مدعی طرح حمله و لغو آن در دقایق پایانی شده‌اند. احتمال دوم به چرایی لغو دستور حمله –در صورت صحت آن- بازمی‌گردد. آمریکا به‌خوبی می‌داند که حمله به ایران بدون پاسخ نخواهد ماند و جمهوری اسلامی پاسخی کوبنده و دردناک به آن خواهد داد. آمریکایی‌ها اگر در مقابل کشوری ضعیف باشند، جان ۱۵۰ هزار تن هم برای آنان ارزشی ندارد، چه برسد به ۱۵۰ تن! در واقع آنچه باعث توقف و عدم واکنش نظامی آمریکا شده، قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران و اراده آن برای پاسخگویی قاطع است؛ چرا که به قول مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) دوران بزن‌دررو تمام‌شده است.

۲- سرنگونی پهپاد پیشرفته و گران‌قیمت آمریکا و عدم پاسخ این کشور به این قضیه، نشانه دیگری از مخدوش بودن افسانه شکست‌ناپذیری ارتش آمریکاست. سال ۲۰۰۲ آمریکایی‌ها پرخرج‌ترین رزمایش تاریخ را با نام «چالش هزاره ۲۰۰۲» برگزار کردند. این رزمایش ۲۵۰ میلیون دلاری از دو سال قبل برنامه‌ریزی و مقدمات آن در دست تهیه و تنظیم بود و در دو سطح عملیاتی و شبیه‌سازی‌شده اجرا شد. سناریوی رزمایش ازاین‌قرار بود؛ ناو‌ها و کشتی‌های جنگی آمریکا برای سرنگونی یک دولت متخاصم وارد خلیج‌فارس شده و مهلتی ۲۴ ساعته برای تسلیم به این کشور می‌دهند. نیرو‌ها در این تمرین نظامی به دو گروه آبی و قرمز تقسیم‌شده بودند. آبی، نیرو‌های آمریکا و قرمز نیرو‌های کشور هدف یعنی ایران بودند. نیرو‌های قرمز توسط ژنرال پل ون رایپر فرماندهی می‌شد. قرمز‌ها با استفاده از روش‌های نامتقارن در اولین روز درگیری ۱۶ کشتی و ناو آمریکا را غرق کردند. رزمایش متوقف شد! دستور رسید که باید با قواعد رزمایش عمل کنید. ژنرال رایپر از فرماندهی نیرو‌های قرمز استعفا داد و بعد‌ها فاش کرد که پنتاگون می‌خواست نتیجه را آن‌طور که می‌خواهد از کار دربیاورد. برآورد‌ها نشان می‌داد درصحنه عمل ۲۰ هزار سرباز آمریکایی در اولین روز جنگ کشته خواهند شد. ۱۷ سال از آن رزمایش گذشته؛ آمریکایی‌ها ضعیف‌تر و توانایی ایران به‌مراتب افزایش‌یافته است. در تمام این سال‌ها حاکمان آمریکا مدعی بوده‌اند که گزینه نظامی روی میز است، اما آن‌ها بهتر از هرکسی می‌دانند که این گزینه فقط به درد روی میز بودن و ترساندن ترسو‌ها می‌خورد و قابلیت عملیاتی ندارد. انهدام پهپاد متجاوز آمریکا و لفاظی و توئیت پراکنی ترامپ، یک‌بار دیگر این واقعیت مهم را اثبات کرد.

۳- تنها پاسخ عملی آمریکا به ایران، ادعای افزایش تحریم‌ها بوده است. البته این پاسخ نیز در عمل چیزی جز یک ادعا نیست چرا که آنان تحریم‌ها را به حد نهایی خود رسانده و اساساً قدرت فشار بیشتر در این زمینه را ندارند. تنها جنگ واقعی و عملیاتی آمریکا با ایران در زمینه اقتصادی است که از سال‌ها پیش آغازشده و همچنان ادامه دارد. قرار بود برجام این جنگ را متوقف و تحریم‌ها را لغو کند که نه‌تن‌ها چنین نشد بلکه بدعهدی واشنگتن که از دوره اوباما آغاز و در دولت ترامپ به اوج خود رسید، نشان داد به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان با آمریکا از در مذاکره و مصالحه درآمد.

۴- واکنش قدرتمندانه، سریع و قاطع کشورمان به تجاوز پرنده آمریکایی، یک الگوی موفق و قابل بهره‌برداری در سایر میدان‌هاست. آنچه در سحرگاه روز‌های پایانی خرداد در سواحل دریای عمان روی داد، حاصل هوشیاری، آمادگی و قاطعیت نیرو‌های مسلح کشورمان بود. در میدان اقتصاد، فرهنگ، سیاست، رسانه و ... نیز باید همین آمادگی و هوشیاری وجود داشته باشد تا در لحظه حساس و مهم، بتوان بهترین تصمیم را گرفت و قاطعانه و با سرعت عمل کرد. آمادگی و هوشیاری و عمل قاطعانه، باعث ابتکار عمل شده و دشمن را غافلگیر و زمین‌گیر می‌کند. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سخنرانی ابتدای امسال در حرم مطهر رضوی با اشاره به جنگ اقتصادی دشمن فرمودند: «البته ما باید در این جنگ دشمن را شکست دهیم و به توفیق الهی، او را شکست خواهم داد، اما این کافی نیست بلکه باید بازدارندگی ایجاد کنیم و به مرحله‌ای برسیم که دشمن احساس کند نمی‌تواند از معبر مسائل اقتصادی به کشور ضربه وارد کند و ملت را تحت‌فشار قرار دهد.» ایشان در سخنرانی ۱۴ خرداد امسال نیز با اشاره به بازدارندگی و تثبیت در عرصه نظامی تأکید کردند، این بازدارندگی باید در سایر عرصه‌ها و میدان‌ها مانند اقتصادی، سیاسی و اجتماعی نیز ایجاد شود.

۵- مقامات آمریکایی در روز‌های اخیر به‌طور مکرر این گزاره را تکرار کرده‌اند که خواهان جنگ با ایران نبوده و راهبرد آن‌ها ادامه فشار اقتصادی برای کشاندن ایران پای میز مذاکره است. آنچه آنان میز مذاکره می‌نامند در واقع میز محاکمه و امتیازگیری از ایران در دو موضوع مشخص توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای است. آمریکایی‌ها درست چیزی را طلب می‌کنند که نقطه قوت ماست و اگر نبود، توانی برای بازدارندگی نیز وجود نداشت و اساساً ایران قادر به حفظ حریم مرزی و امنیت خود نبود. پاسخ حاکمیت و افکار عمومی به این راهبرد آمریکا با قاطعیت منفی بوده است، اما معدود افرادی نیز در جریان مدعی اصلاحات، خط آمریکا را پیش‌گرفته و مدعی هستند برای جلوگیری از افزایش تنش و جنگ باید مذاکره کرد. تجربه برجام قریب به‌اتفاق مردم را به سطحی از بلوغ سیاسی رسانده است که حنای این جماعت غرب‌زده و مرعوب آمریکا، دیگر نزد آنان رنگی ندارد.