چرا نظامیان آمریکایی باید از عراق اخراج شوند؟

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار «عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر عراق و هیأت همراه، با اشاره به آمیختگی اعتقادی، فرهنگی و تاریخی دو ملت ایران و عراق خطاب به نخست‌وزیر عراق تأکید کردند: «باید کاری کنید که آمریکایی‌ها هرچه زودتر نظامیان خود را از عراق خارج کنند، زیرا آن‌ها در هر کشوری که برای مدت طولانی حضور نظامی داشته‌اند، روند بیرون راندن آن‌ها دچار مشکل شده است.»

پایگاه‌های نظامی آمریکایی در عراق
آمریکا در سال ۲۰۰۳ با ادعای مقابله با سلاح‌های شیمیایی رژیم بعث و بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل و نهاد‌های قانونی بین‌المللی، اشغال عراق را رقم زد. بعد‌ها معلوم شد ادعای سلاح‌های شیمیایی عراق، یک ادعای واهی و دروغین برای توجیه اشغال این کشور بوده است. آمریکا به‌رغم آنکه بر اساس توافقنامه امنیتی بغداد- واشنگتن، باید عراق را ترک می‌کرد، اما از سال ۲۰۱۱ تاکنون تعدادی از پایگاه‌های خود در عراق را حفظ کرده است و در حال حاضر حدود ۱۰ پایگاه مهم در این کشور دارد.

- پایگاه «النصر» یا «ویکتوری» که در داخل مرز‌های فرودگاه بین‌المللی بغداد واقع شده و برای فرماندهی، کنترل، تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌شود. - پایگاه هوایی «بلد» که بزرگ‌ترین پایگاه هوایی در عراق است و در ۶۴ کیلومتری شمال بغداد واقع شده است. - پایگاه «عین الأسد» که دومین پایگاه هوایی بزرگ در عراق است و در منطقه «البغدادی» در استان الانبار و در نزدیکی رود فرات ایجاد شده است.

- پایگاه «التاجی» که در ۲۵ کیلومتری شمال بغداد واقع شده و شباهت زیادی به پایگاه بلد دارد. - پایگاه «الحبانیه» یا «التقدم» که در مرز دو شهر «فلوجه» و «الرمادی» بناشده و شامل چند دانشکده نظامی برای آموزش نظامی و همچنین مقر‌هایی برای کنترل و تسلط است. - پایگاه هوایی «القیاره» که در استان نینوا و در ۳۰۰ کیلومتری شمال بغداد واقع شده و در حال حاضر مرکز فرماندهی عملیات مشترک نبرد «قادمون یا نینوی» است. - پایگاه کرکوک یا «رینج». - پایگاه اربیل که اخیراً و به‌منظور مقابله با داعش با کمک ریاست اقلیم کردستان عراق ایجاد شد. - ارتش آمریکا برای خود دو پایگاه جدید واقع در غرب عراق نیز ایجاد کرده است. پایگاه اول در شمال بخش «الرمانة» از توابع منطقه القائم و در ۳۶۰ کیلومتری غرب الرمادی واقع شده و پایگاه دوم نیز در شرق شهر «الرطبة» واقع در ۳۱۰ کیلومتری غرب الرمادی و در ۱۰۰ کیلومتری مرز‌های سوریه تأسیس شده است. - همچنین آمریکا قصد دارد دو پایگاه دیگر برای نیرو‌های «عملیات ویژه» خود در منطقه «عکاز» در نزدیکی شهر مرزی «القائم» و منطقه «الحمیرة» در نزدیکی الرمادی تأسیس کند.

توجیهات آمریکایی‌ها برای استمرار حضور در عراق
حضور برای آموزش و تقویت ارتش عراق، کمک به عراق برای مبارزه با تروریسم، مقابله با نفوذ ایران در عراق چنانکه سران آمریکا رسماً اعلام کرده‌اند ما برای نظارت بر رفتار‌های ایران در عراق حضور داریم، کمک به توسعه و پیشرفت عراق بعد از دوران ویرانی و عقب‌ماندگی، تقویت موقعیت منطقه‌ای عراق به‌عنوان یکی از پایگاه‌های مرکزی آمریکا در منطقه، حفظ یکپارچگی عراق و جلوگیری از فروپاشی و تجزیه این کشور، حمایت از عراق در برابر تهدیدات خارجی، ازجمله توجیه‌هایی است که آمریکایی‌ها، برای حضور پررنگ نظامی خود در عراق، مطرح می‌کنند.

واقعیت حضور آمریکایی‌ها در عراق چیست؟
آمریکایی‌ها برای حضور نظامی در عراق بهانه‌ها و ادعا‌های متعددی را مطرح کرده‌اند، اما بررسی رفتار عملی آن‌ها نشانگر حقیقتی دیگر از این حضور است که حقایق این حضور نامشروع را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد: ۱-آمریکا در حالی ادعای کمک به توسعه و پیشرفت عراق را سر داده که باهدف جلوگیری از پیشرفت عراق، تاکنون تعداد زیادی از دانشمندان این کشور را به قتل رسانده است. ۲-آمریکا در حالی کمک به دموکراسی در عراق را مطرح می‌کند که با حرکت عراق در چارچوب دموکراسی فعلی و حاکمیت جریان شیعه در کنار اهل سنت در بستر یک انتخابات آزاد، مخالف است و چنین دموکراسی را به ضرر منافع خود می‌داند. ۳-آمریکایی‌ها عملاً روند دولت سازی در عراق را در چارچوب منافع خود نادیده گرفته و سعی در سرنگونی دولتمردان کنونی این کشور دارند. دولت و مجلس عراق و مجموعه فعالان سیاسی کنونی در این کشور برای آمریکایی‌ها نامطلوب تلقی می‌شوند. ۴- ادعای یکپارچگی عراق در حالی مطرح می‌شود که آمریکا رسماً طرح تجزیه این کشور به سه منطقه شیعه، سنی و کرد را مطرح و برای اجرای آن بار‌ها اقداماتی را انجام داده است.

۵- وابسته سازی ارتش و نیرو‌های امنیتی عراق به ساختار آمریکا از دیگر اقدامات آمریکا بوده است چنانکه بر اساس طرح «پترائوس» فرمانده وقت آمریکایی‌ها در عراق، ۳۰ هزار بعثی در قالب شورای بیداری به ارتش عراق تحمیل شد. نیرویی که در سال ۲۰۱۴ زمینه‌ساز سقوط موصل و تسلط داعش بر این منطقه شد. ۶-آمریکا تاکنون نه‌تن‌ها اقدامی برای مبارزه با تروریسم در عراق نداشته، بلکه با ممانعت از عملیات ارتش عراق و نیز مخالفت با نیرو‌های مردمی، سعی در واگذاری عراق به تروریست‌ها داشته است. آمریکا در حمایت از داعش حتی بمباران ارتش و نیرو‌های مردمی عراق را بار‌ها صورت داده است. ۷-آمریکا در تقویت تروریسم در عراق به مخالفت با همکاری عراق با جریان مقاومت منطقه پرداخته و همواره به دنبال کارشکنی در روابط بغداد - تهران - دمشق به‌عنوان محور‌های مبارزه با تروریسم بوده است. ۸-آمریکا در حالی ادعای کمک به توسعه عراق را سر داده که در عمل به دنبال غارت منابع نفت این کشور بوده است و به بهانه‌های مختلف ازجمله پرداخت هزینه‌های حضور آمریکا در این کشور، سلطه بر منابع نفت این کشور را طلب کرده است. ۹- گزارش‌ها نشان می‌دهد بخش عمده‌ای از قربانیان عملیات‌های نظامی آمریکا، غیرنظامیان بوده‌اند و استفاده ارتش آمریکا و انگلیس از فشنگ‌های اورانیومی موجب گسترش سرطان در بسیاری از مناطق عراق شده است.

۱۰-آمریکایی‌ها حضور نظامی در عراق را خواست مردم این کشور عنوان می‌کنند حال‌آنکه سفر‌های دزدانه مقامات آمریکایی و عدم جرئت آن‌ها برای سفر‌های آشکار به عراق نظیر سفر شبانه ترامپ، نشانگر واهی بودن ادعای خواست مردمی برای حضور آمریکا در این کشور است.
با توجه به این موارد، به‌صراحت می‌توان گفت که حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق در طول این سال‌ها نه‌تن‌ها دستاورد مثبتی برای ملت و دولت این کشور نداشته، بلکه هزینه‌های بسیاری را بر آن‌ها تحمیل کرده است. آنچه در عملکرد آمریکایی‌ها مشاهده می‌شود آن است که آن‌ها هیچ اراده و برنامه‌ای برای کمک به عراق نداشته و تلاش دارند تا در گستره زمان، در کنار ایجاد تغییرات فرهنگی و تبدیل کشور اسلامی عراق به کشوری سکولار و غرب‌زده، ساختار سیاسی را نیز بر اساس خواست خود چینش کنند. در این شرایط، راهکار نهایی عراق، چنانکه مردم و دولتمردان این کشور تأکید کرده‌اند؛ اخراج هر چه سریع‌تر نیرو‌های آمریکایی است. مطالبه‌ای که پارلمان عراق با اولویت دادن به آن و تصویب قانون اخراج نظامیان آمریکا، می‌تواند تحقق‌بخش این مطالبه مردمی باشد.