«تحزب و اتحاد مقدس»

تبیین:

رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیستم شهریور سال 1402 در دیدار با مردم استان سیستان و بلوچستان با هوشمندی و برآورد تحلیلی و پیش بینی دقیق، تأکید و توصیه بر دو نکته امنیت و وحدت ملی داشتند و فرمودند؛ «دشمن دو نقطه‌ی اساسی را هدف گرفته: یکی وحدت ملّی، یکی امنیّت ملّی. وحدت ملّی مهم است؛ نگذارید وحدت را به هم بزنند.» (20/6/1402)

همچنین در روزهای جنگ تحمیلی دوم و پس از آن نیز همواره بر موضوع وحدت به مثابه رمز پیروزی و ترویج واژه «اتحاد مقدس» اشاره نمودند و همه افراد، فعالان و گروه ها را از دمیدن در آتش نفاق و برهم زدن فضای اتحاد برحذر داشتند. در دوم شهریور ماه 1404 نیز در سخنرانی تلویزیونی خطاب به ملت ایران نیز اشاره داشتند که؛ «اهل بیان، اهل قلم، آنهایی که حرف میزنند، آنهایی که مینویسند، آنهایی که تحقیق میکنند، آنهایی که توییت میزنند، بفهمند چه کار میکنند. این اتّحاد مقدّس، این اجتماع عظیم، این سپر پولادین از دلهای مردم و اراده‌های مردم نباید خدشه‌دار بشود.» (2/6/1404)

 باتوجه به شرایط همدلی کم نظیری که در ایام جنگ تحمیلی اخیر در تعاملات سیاسی کشور به وجود آمد، متاسفانه هرچه که از آن فضا فاصله می گیریم شاهد بحث و جدل ها، ازسرگیری بداخلاقی ها و اوج گیری ارجحیت اختلاف نظرهای حزبی بر منافع ملی و تسویه حساب های جناحی و حتی شخصی، خانوادگی و انتخاباتی در میان خواص و گروه های سیاسی مختلف هستیم. در صورتی که فرماندهی کل قوا در همان سخنرانی دوم شهریور سال جاری از کلمه اتحاد با عنوان توصیه قطعی در دوران جنگ و پساجنگ یاد می کنند و می فرمایند؛ «اتّحاد بین ملّت و دولت، بین آحاد مسئولین گوناگون نظام، بین نیروهای مسلّح و مردم، بین آحاد مردم، چیزی است که بایستی با همه‌ی وجود حفظ بشود؛ این توصیه‌ی قطعی من است.» (2/6/1404)

با این وجود علی رغم حساسیت بالا در شرایط فعلی کشور، به جای اینکه جریان ها و احزاب سیاسی به فضای انسجام ملی در جامعه به عنوان حلقه واسط مردم و حکومت به عنوان وظیفه ذاتی خود عمل کنند، همچنان مشغول جنگ قدرت در لایه های مختلف نظام سیاسی هستند. اما به نظر می رسد سه عامل موجب بروز چنین رفتاری برخلاف امنیت ملی کشور از سوی جریان ها و خواص سیاسی است.

اول؛ الگوگیری عمیق کنش احزاب سیاسی داخلی براساس مبانی نظری غربی مبتنی بر کسب قدرت به عنوان هدف غایی؛ با استفاده از هر وسیله ای حتی تخریب، دروغ، تهمت و بی اخلاقی.

دوم؛ بی خبری از دغدغه های اجتماعی مردم، برجسته کردن مطالبات حاشیه ای جامعه با انطباق بر منافع حزبی و دوری عملی و فکری از فضای ذهنی و تعاملات در بدنه اجتماعی.

سوم؛ ضعف در امید و ایمان واثق به گفتمان و ارزش های انقلاب اسلامی و حکمت های نهفته در منویات و تدابیر رهبری معظم در پیشبرد امور اداره کشور.

 با این وجود در شرایط فعلی و حساس سیاسی و امنیتی کشوری مانند جمهوری اسلامی ایران که دارای نظامی مردمی و کاملا متفاوت با پادشاهی های غیردموکراتیک حوزه خلیج فارس است، مورد تهاجم آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار می گیرد و به دلیل ماهیت نظام سیاسی که مبتنی بر اندیشه سیاسی شیعی بوده، ابتنای بر مشارکت و همراهی مردم دارد و غلظت این اتکا و وابستگی در برخی موارد به اشتباه به حدی می رسد که چالش های ریز و درشت اجتماعی دست چندم در جامعه مورد سوءاستفاده جریان های معاند و اپوزیسیون برای مشروعیت زدایی از نظام سیاسی قرار می گیرد و با ظرفیت رسانه ای به هر اختلاف نظری ضریب می دهند.

 در پایان به نظر می رسد تمام گروه ها، احزاب و جریان های سیاسی که قلب شان برای ایران و ایرانی می تپد، برای اصلاح، بهبود و جبران عدم احساس مسئولیت نسبت به منافع ملی نیازمند به اقدامات چندگانه زیر هستند:

1. تأکید، اصرار و تکرار بر طرح نقاط قوت مشترک اجتماعی و امیدآفرین توسط احزاب سیاسی در جامعه مانند استقلال، امنیت ملی، منافع ملی و ذکر دستاوردها.

2. ایمان با پشتوانه فکری و منطق نسبت تدابیر و خرد مدیریت رهبری در شرایط جنگ و صلح و سپس گفتمان سازی و تزریق ایمان و امید به جامعه.

3. فقط منتظر رهبری و نیروهای مسلح نمانند و همه جریان ها بااحساس مسئولیت نسبت به هدایت فکری مردم در راستای انسجام ملی به دور از رنگ های حزبی تلاش نمایند.

4. جدی گرفتن دشمن، پرهیز از ساده انگاری درباره تحرکات دشمن و درک حساسیت شرایط برای مقابله با اندیشه های تفرقه افکن با ظاهری زیبا برای نه فقط براندازی جمهوری اسلامی، بلکه برای نابودی و تجزیه ایران کهن که تبعات آن گریبان همه را با هر تفکری خواهد گرفت.

لذا پس از اتمام حجت رهبر انقلاب اسلامی، هرگونه سخن و رفتاری که نشان از تفرقه و برهم زدن فضای اتحاد مقدس در جامعه داشته باشد، چه از سوی جریان انقلابی و چه غیرانقلابی، با هر نیتی که باشد خلاف توصیه قطعی مقام معظم رهبری است و مانند خنجری است که از پشت بر پیکر مجاهدان، سربازان امنیت و ایران عزیز وارد می شود.