معاریو: اسرائیل از درون در حال فروپاشی است

تبیین:

 آوی اشکنازی، تحلیلگر نظامی صهیونیست، هشدار داد: رژیم صهیونیستی «نه به‌دلیل تهدیدات حماس، حزب‌الله یا ایران، بلکه به‌سبب نفرت و حماقت فزاینده‌ای که جامعه اسرائیلی گرفتار آن است، در مسیر نابودی از درون قرار گرفته است.»

این تحلیلگر صهیونیست طی مقاله‌ای در روزنامه معاریو نوشت: «حزب لیکود که زمانی حزبی صهیونیستی و لیبرال به‌شمار می‌رفت، در سال‌های اخیر به جنبشی تاریک و تندرو تبدیل شده است که رهبرانش عمداً در پی تعمیق شکاف‌های داخلی «اسرائیل» هستند.»
به‌گفته اشکنازی؛ دولت کنونی رژیم صهیونیستی «بیش از هر زمان دیگری درگیر ملاحظات سیاسی تنگ‌نظرانه است و در رأس آن افرادی قرار دارند که فاقد هرگونه حس مسئولیت‌پذیری هستند...، برخی از این رهبران حتی اعلام کرده‌اند که در تظاهرات میلیونی حریدی‌ها (یهودیان افراطی) علیه خدمت نظامی اجباری در ارتش شرکت خواهند کرد.»

این تحلیلگر نظامی مشارکت اعضای لیکود در چنین تظاهراتی را «توهینی آشکار به نظامیان ارتش» دانست و تأکید کرد: «این اقدام نشان می‌دهد حزب حاکم برای منافع سیاسی زودگذر، حاضر است به چهره نیروهای نظامی خود تف کند.»
اشکنازی در پایان هشدار داد: «اگر روند نفرت‌پراکنی، افراط‌گرایی دینی و شکاف و اختلافات اجتماعی در اسرائیل ادامه یابد، فروپاشی آن از درون محتمل‌تر از هر تهدید خارجی خواهد بود.»

احتمال انحلال کنست و سقوط نتانیاهو

همزمان روزنامه‌ عبری «معاریو» نیز در گزارشی به‌نقل از «ماتی توکفیلد» تحلیلگر سیاسی خود نوشت: احتمال انحلال کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) و سقوط دولت بنیامین نتانیاهو روزبه‌روز بیشتر می‌شود؛ زیرا بحران بر سر قانون جنجالی «خدمت نظامی» میان احزاب ائتلافی به نقطه‌ انفجار رسیده است.

کانال تلگرامی «مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین» نوشت: «به‌گفته توکفیلد، در صورتی که این قانون در شکل کنونی‌اش تصویب نشود ـ قانونی که معافیت پیروان جریان افراطی مذهبی حریدی از خدمت در ارتش را تثبیت می‌کند ـ احتمال دارد خاخام‌های احزاب حریدی در تظاهرات میلیونی روز پنجشنبه، خروج از ائتلاف دولتی را اعلام کنند؛ اقدامی که عملاً به فروپاشی دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام منجر خواهد شد.»

او افزود: نتانیاهو به‌همراه «بوعز بسموت» رئیس کمیسیون امور خارجه و امنیت کنست، تلاش‌های گسترده‌ای را برای یافتن فرمولی توافقی با احزاب حریدی آغاز کردهاست تا از سقوط دولت جلوگیری کند یا دست‌کم آن را به تأخیر بیندازد، اما موفقیت این تلاش‌ها بسیار بعید به‌نظر می‌رسد. 

براساس گزارش معاریو، سران احزاب حریدی و نمایندگان آنها در کنست نیز اعتراف کرده‌اند که کنترل اوضاع از دست‌شان خارج شده است، زیرا تصمیم نهائی در دست خاخام‌هایی است که معتقدند اگر دولت از دنیای تورات دفاع نکند، شایستگی بقا ندارد.

یکی از رهبران این احزاب در گفت‌وگو با معاریو تأکید کرده است: «تا امروز تلاش می‌کردیم دولت را زنده نگه داریم، اما اگر خاخام‌ها دستور خروج بدهند، فوراً این کار را انجام خواهیم داد؛ آن زمان چاره‌ای جز اعلام مرگ دولت باقی نمی‌ماند.»

این تحولات در حالی رخ می‌دهد که صحنه سیاسی «اسرائیل» روزبه‌روز متشنج‌تر می‌شود و تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که با نزدیک‌شدن احتمال انتخابات، فضای رقابت انتخاباتی آکنده از شعارهای تند، افراطی و نژادپرستانه خواهد شد تا سیاستمداران بتوانند رضایت جامعه‌ای را که به‌طور فزاینده‌ای به‌سمت راست افراطی متمایل شده است، جلب کنند.

در پایان گفتنی است؛ تحلیل آوی اشکنازی در روزنامه معاریو، که خود یک تحلیلگر نظامی صهیونیست است، به‌روشنی نشان‌دهنده عمق بحران داخلی رژیم اسرائیل است. رژیم صهیونیستی در باتلاق خودساخته‌ای از تفرقه و افراط دست‌وپا می‌زند، جایی که رهبرانی مانند نتانیاهو، با سوءاستفاده از قدرت، جامعه را به گروه‌های متخاصم تبدیل کرده‌اند تا بقای سیاسی خود را تضمین کنند.

این رژیم، که از ابتدا بر پایه اشغالگری و سرکوب بنا شده، اکنون با شکاف‌های عمیق طبقاتی، مذهبی و ایدئولوژیک روبه‌روست، شکاف‌هایی که نه‌تنها وحدت ساختگی آن را نابود می‌کند، بلکه ارتش اشغالگرش را نیز از درون پوسانده و به ابزاری برای بازی‌های حزبی تبدیل کرده است. نتانیاهو، با اولویت دادن به منافع شخصی و ائتلاف با جریان‌های تاریک و عقب‌مانده، عملاً رژیم را به‌سمت خودویرانگری سوق داده و نشان داده است که بقای این موجودیت جعلی، قربانی طمع و فساد رهبرانش خواهد شد.

سقوط قریب‌الوقوع دولت نتانیاهو، نتیجه مستقیم وابستگی بیمارگونه به افراط‌گرایان مذهبی است که حتی خدمت به اشغال را رد می‌کنند و به‌عوض، رژیم را به‌گروگان گرفته‌اند. این بحران، که ریشه در سیاست‌های نژادپرستانه و تبعیض‌آمیز دارد، نه‌تنها پارلمان جعلی کنست را فلج کرده است، بلکه زمینه را برای انتخابات پُر از نفرت و شعارهای فاشیستی فراهم می‌آورد.

نتانیاهو، به‌عنوان نماد فساد و استبداد، با تلاش‌های مذبوحانه برای حفظ قدرت، ثابت کرده است که این رژیم قادر به اصلاح خود نیست و فروپاشی‌اش از درون، اجتناب‌ناپذیرتر از هر مقاومت خارجی است، پایان منطقی یک پروژه استعماری که از روز اول محکوم به شکست بوده است.