قانون حجاب و عفاف چه می‌گوید؟

تبیین:

هرچند اجرای «قانون حجاب و عفاف» با مصوبه شورای عالی امنیت ملی فعلا متوقف شده، اما اظهارنظرهای مخالف و موافقت درباره محتوای این قانون همچنان ادامه دارد و هر کسی تلاش می‌کند تا از منظر خود به این قانون نگاه کند.
نگاهی گذرا به فصل‌ها و مواد این قانون نشان می‌دهد که روح اصلی حاکم بر آن، اقدامات پیشگیرانه و زیربنایی است، تا اقدامات سلبی و روبنایی یا همان برخوردهای انتظامی و قضایی. اما به هر حال، در این قانون علاوه بر امور زیربنایی و فرهنگی، تکالیفی هم برای پلیس و دستگاه قضایی در مواجهه با هنجارشکنی اخلاقی و اجتماعی تعریف شده است که از قضا، این تکالیف هم عمدتا ناظر به زیرساخت‌های مبارزه با هنجارشکنی اجتماعی در حوزه پوشش است.
شاه‌بیت این تکالیف و وظایف نیز عدم وجود روش‌هایی مانند گشت ارشاد یا گشت امنیت اجتماعی و اخلاقی است؛ در واقع، بعد از این تلاش می‌شود تا بجای مواجهه حضوری و خیابانی، از روش‌های مبتنی بر فناوری اطلاعات برای ساماندهی این مسئله استفاده شود.
* وظیفه پلیس در مواجهه با بدحجابی
بر اساس ماده 29 این قانون، فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) به منظور تحقق اهداف این قانون، مکلف به انجام دادن وظایف زیر است:
۱- ایجاد و تقویت سامانه های هوشمند شناسایی مرتکبان رفتارهای خلاف قانون با استفاده از ابزارهایی از قبیل دوربین های ثابت و سیار و هوش مصنوعی؛
۲ – شناسایی کانون‌های عمومی آسیب زا و پرخطر در حوزه عفاف و حجاب؛
۳- آموزش و به کارگیری نیروهای مورد اطمینان و استفاده از مأموران در مأموریت‌ها و تکالیف تعیین شده در این قانون در معابر، اماکن، واحدهای صنفی وسایل نقلیه و فضای مجازی؛
تبصره- فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران می‌تواند اشخاص مورد وثوق که دارای شرایط زیر هستند را برای معرفی مرتکبین جرائم موضوع این قانون و گزارش جرائم آنها آموزش و به کارگیری نماید:
۱- تأهل
۲- نداشتن سوء پیشنه کیفری
۳. گذارندن دوره های آموزشی لازم
۴ – اسلام و التزام عملی به آن و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
۴- ایجاد سامانه های لازم برای دریافت گزارش های مردمی (موضوع ماده (۳۶) این قانون) و اعتراض اشخاص نسبت به جریمه های اعلامی با امکان پیگیری سامانه ای برای گزارش دهندگان و معترضان؛
۵. شناسایی و احراز هویت مرتکبان جرائم موضوع این قانون جهت معرفی به قوه قضائیه یا اعمال جریمه؛
۶. حمایت به موقع از آمران به معروف و ناهیان از منکر که به صورت فردی یا جمعی اقدام می‌کنند؛
۷. رصد هنجارشکنی و عادی‌سازی رفتارهای خلاف عفت در فضای مجازی و معرفی به قوه قضائیه.
* تکلیف قوه قضائیه 
همچنین ماده 30 این قانون هم قوه قضائیه را مکلف به انجام دادن وظایف زیر است:
۱. اختصاص شعب تخصصی و رسیدگی خارج از نوبت برای رسیدگی به جرائم موضوع این قانون با رعایت مصادیق اهم لازم‌الرعایه؛
۲- احیای حقوق عامه در حفظ و گسترش سبک زندگی اسلامی خانواده «محور و فرهنگ عفاف و حجاب» از طریق دادستان‌های سراسر کشور؛
۳. نظارت بر حسن اجرای قوانین حوزه عفاف و حجاب و احکام این قانون نسبت به دستگاه های اجرائی که در این قانون برای آنها تکلیف تعیین شده است از طریق سازمان بازرسی کل کشور و اعلام جرم توسط آن سازمان؛
۴. اقدامات رسانه ای برای اطلاع رسانی اعمال مجازات‌های قانونی در مورد مرتکبان هر یک از جرائم موضوع این قانون با هدف افزایش بازدارندگی
۵- نظارت دائمی بر ضابطان با هدف اجرای صحیح این قانون؛
۶- منوط کردن ورود وکلا به محیط دادگاه‌ها و دادسراها به رعایت حجاب شرعی.