مهلکترین خطری که بافت جمعیتی هر جامعه، ملت، کشوری را تهدید مینماید، حرکت جمعیت آن کشور از سمت جمعیت کنشگر ایجابی (قانونمدار) به سمت جمعیت بدون کنش، و انفعالی و در نهایت کنشگر سلبی است.
یکی از مهمترین زمینههای وقوع چنین اتفاق ناخوشایندی در جامعه، وضعیت اقتصادی ـمعیشتی مردم است که منتهی به کوچک شدن سفره معیشتی مردم و در نهایت، پروتست محور کردن مردم (ستیزه جو شدن مردمی که معیشت و سفره ندارند) میگردد، که اگر در بازه زمانی مناسبی به این مطالبات حدااقلی و حدوسطی توجه نگردد، حتی جمعیت کنشگر ایجابی هم کم کم و تدرجا، به سمت جمعیت تودهای (منفعل) و خاکستری هدایت شده و، محتمل است مدلهای ناخوشایندی از درون آن بیرون آمده و کوچکترین تنش اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، انتظامی و؛ که در یک لحظه (moment) اتفاق میافتد. مبدل به جنبش شده (move ment) و موجب خروج زمام امورات از دست کرد.
اخیرا دو تن از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مواردی را در خصوص دغدغه مندی پیرامون برخی از مسائل طرح نموده اند که حاکی از نگاه آسیب شناسانه و دوراندیشانهی این دو فرمانده ارزشمندمان، در خصوص شکل گیری مصادیق معد نگرانی است. حتی یکی از این دو فرمانده نظامی ما صراحتا بیان نمودند ما از بابت هجمههای اعلانی دشمن از بیرون مرز، هراسی نداریم، بلکه نگرانی ما از بابت داخل است. (که در اینجا هم ضمیر مرجع خویش را پیدا میکند و موارد نگران کننده معین میشود و هم در چارچوب قاعده العاقل یکفی بالاشاره، مخاطبان این بیان، پی به فحوای کلامشان میبرند.)
در همین چارچوب، مجریان امور و مسوولان تصمیم گیر در حوزه قوای سه گانه علی الخصوص ق. مجریه کشور ما ایران نیز همچون سایر کشورهای جهان، اگر اهتمام لازم جهت پاسخگویی به نیازهای جاری و مبتلابه مردم در خصوص مسکن، شغل، معیشت را انجام دهند، میتوانیم امیدوار به عبور از کلیه موانع و مشکلات جاری و آتی بود، و اگر در فاز مقابل، اندک اهتمام، دغدغه مندی و گامی هم برداشته نشود، مطالبات مردم بر روی هم انباشته شده، بر تعداد جمعیت خاکستری و منفعل افزوده شده، و به واسطهی انقلاب انتظارات فزاینده در عدم پاسخگویی به مطالبات اجتماعی، از طریق مداخلات و تحریک رسانهها و دول معاند، و مخالفان خارج نشین، مجددا دور جدیدی از اغتشاشات شروع گردد.
جمله آخر خطاب به طیفی از دولتمردانیست که به دنبال، اقتباس از مدلهای حکمرانی اقتصادی برخاسته از لیبرالیسم بوده و خدمتگزاران صادق، میدانی و مردمی مردم را با شدیدترین الفاظ و تندترین انتقاد مورد هجمه قرار میدهند و در زمان صدارت و وزارت خویش، با تساهل، تسامح و ساده انگار هنر و دانش مدیریت، کشور پر از امکانات و موهبت قابل بهره برداری و به یادگار مانده از قبل را در دست اندازهای معیشتی و اقتصادی قرار داده و بیکباره موجبات دور تسلسلی تورم و رکود در کشور شده و معیشت موجود و امید به آینده را نیز از مردم میگیرند.
چنین مدلی از مدیریت چه عالمانه، چه قاهرانه و چه غیر آگاهانه، در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت مضرات خویش را داشته و برای ایرانی که در معرض شدیدترین هجمه دشمنی از خارج قرار دارد، مدلی مطلوب نیست. چرا که بنا به مفروضات جامعه شناسانه، موجب شکل گیری، جمعیت تودهای (خمیر بدون شکل و حالت) شده که مورد طمع بسیار زیاد دشمن قرار دارند.
اسدا...پازکیان
ارسال نظرات