وقتی مردمی تصمیم بگیرند و بخواهند، میتوانند سرنوشت خود را تغییر دهند. واکسن کووایران برکت، یک نمونه است از تجلی اقتصاد «ما میتوانیم» در مقابل اقتصاد «ما نمیتوانیم». تا دیروز تنها تعداد معدودی از کشورهای جهان، واکسن کرونا تولید میکنند: روسیه، ایالات متحده، چین، بریتانیا و هند. ولی از امروز ایران نیز به این لیست محدود، اضافه شده است. در شرایطی که کشور تحت شدیدترین تحریمهای تاریخ قرار دارد و غربیها تصور میکردند که میتوانند اقتصاد ایران را به سمت نابودی ببرند، دانشمندان ایرانی عمق اقتصاد دانشبنیان کشور را به سرعت زیاد میکنند. با صدور مجوز برای واکسن ایرانی، این واکسن به سبد واکسیناسیون عمومی اضافه میشود و با تولید انبوه واکسن برکت، امیدها برای بازگشت مردم به کسب و کارها و زندگی عادی بیشتر میشود. در حالی که سایر کشورها، چشمشان به دست کشورهای تولیدکنندهی واکسن است، اقتصاد ایران به زودی آثار مثبت این شاهکار دانشمندان ایرانی را خواهد چشید.
در فضای مجازی و محافل عمومی بسیاری این پرسش را دارند که چرا ایران نمیبایست ارتباط بهتری با کشورهای استکباری غربی میداشت تا ما زودتر بتوانیم واکسن وارد کنیم و کشور را واکسینه کنیم. اینطور تلفات کمتری میداشتیم. این نگاه فانتزی، با واقعیتهای جهان همخوان نیست. کشورهای غربی که خود در ابتدای شیوع کرونا، محمولههای ماسک و الکل را از یکدیگر میربودند، آیا به راحتی واکسن را در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار میدهند!؟ تدروس ادهانوم، مدیرکل سازمان جهانی بهداشت میگوید: بیش از 81 درصد تزریقها در کشورهای با درآمد بالا یا کشورهای با درآمد بالاتر از متوسط انجام شده است درحالی که فقط 0.3 درصد از تزریقها در کشورهای کمدرآمد انجام شده است! این یعنی واکسن نیز کاملاً نابرابر توزیع میشود و کشورهای توسعهیافته که خود در بسیاری از موارد، دلیل عقبماندگی کشورهای استعمارشده هستند، به راحتی واکسن را در اختیار کشورهای نیازمند قرار نمیدهند. آنها به واکسن کرونا، کاملاً نگاه اقتصادی دارند و تلفات کشورها برایشان اهمیتی ندارد.
بنابراین بسیاری از کشورها که حتی تحریم نیستند نیز از دریافت واکسن کرونا محرومند. کشورهای توسعهیافته، خودشان اولویت اول هستند. با این حال، تحریم بهانهی خوبی برای صادرنکردن واکسن کرونا به ایران بود. سعید نمکی –وزیر بهداشت کشورمان- در این خصوص میگوید: در روزهای اول اپیدمی به ما خبر میدادند که محموله تجهیزات پزشکی وارد خواهد شد اما ساعت دو شب از فلان فرودگاه تماس میگرفتند و میگفتند که بهدلیل تحریم امکان واردات آن وجود ندارد. نمکی میگوید 3213 صفحه مکاتبه برای دریافت واکسن کرونا داشته، اما نتیجهی مطلوب حاصل نشده است. وی هم البته با ارائهی این آمار که «الآن 85 درصد واکسنهای جهان را هفت کشور مصرف میکنند» توضیح میدهد که مسئله، تحریمها نیست و کشورهای در حال توسعه برای کشورهای توسعه یافته در اولویت نیستند. آنها ابتدا در کشورهای خود واکسیناسیون را به اتمام میرسانند و در ادامه، کاملاً اقتصادی و با قیمت بالا، واکسن را به سایر کشورها صادر میکنند. بنابراین در چنین شرایطی، ایران چارهای جز ساخت واکسن نداشت.
دانشمندان ایرانی تلاشها را شروع کردند و اتفاقاً خوش درخشیدند. مینو محرز، محقق اصلی کارآزمایی بالینی واکسن برکت در خصوص کیفیت این واکسن میگوید: ایمنیزایی واکسن در فاز دوم، بیش از انتظار ما بوده است. مراحل کارآزمایی بالینی پروژه واکسن ایرانی کرونا تحت نظارت افراد علمی و بالاتر از استانداردهای بینالمللی انجام شد و دانشمندان جوان تلاش کردند که این واکسن در اختیار مردم قرار بگیرد. دکتر حسن جلیلی، مدیر پروژه تولید واکسن کوو ایران برکت نیز در خصوص پیشرفت پروژه اعلام کرده است که در زمان حاضر یکمیلیون دوز واکسن برکت تولید شده و به وزارت بهداشت تحویل داده میشود. در خردادماه نیز تا سهمیلیون دوز واکسن کرونا تولید میشود. در تیرماه با اضافه شدن خطوط تولید جدید ظرفیتها ارتقاء یافته و در شهریورماه ایران به تولید بالای 18 میلیون دوز واکسن در ماه خواهد رسید.
البته کیانوش جهانپور نیز اعلام کرده است که کشور به 120 میلیون دوز واکسن کرونا احتیاج دارد، به همین خاطر واردات واکسنهای دیگر نیز ادامه خواهد یافت. با این وجود، سرعت گرفتن روند واکسیناسیون، به لحاظ اقتصادی خیلی اهمیت دارد. از یک سو خروج ارز جهت واردات واکسنهای خارجی بسیار کاهش پیدا میکند و از دیگر سو، با واکسیناسیون عمومی، میزان شیوع و مرگومیر کاهش پیدا میکند. به تبع آن، هزینههای بهداشت و درمان نیز بسیار کاهش مییابد. از اینها گذشته، با سفید شدن وضعیت بسیاری از شهرها، کسبوکارها دوباره جریان مییابد. کسبوکارهایی مانند اقامتگاههای گردشگری، هتلها و رستورانها که مدتهاست دخل و خرجشان به هم نمیخواند، جان میگیرند و با چرخیدن چرخهای اقتصاد، اوضاع بسیاری از مردم بهبود پیدا میکند. «برکت»، برکت زندگی مردم میشود و این، همه حاصل ایمان دانشمندان ایرانی به خدا و خودباوری به توان داخلی است. اقتصاد ایمانی، نتیجهاش جز برکت نیست. در اوضاع و احوال اقتصادی خراب امروز ما، این سرمایه را باید قدر بدانیم که فردا را با همین سرمایه میتوان ساخت.
ارسال نظرات